تشدید فشار بر اعضای جناح مخالف در تاجیکستان
۱۳۹۸ تیر ۲۱, جمعه
فشار و سرکوب ها با وسعت گسترده ای صورت می گیرند. طور مثال حمیرا بختیار یکتن از خبرنگاران این کشور، پس از برگشت ازیک دوره عملی در دویچه وله، به تاجیکستان در سال ۲۰۱۵ به مشکلات عدیده ای گرفتار شد. به گفته او با توجه به " تشدید فشار ها از مقامهای بالایی" وی مجبور شده است تا گروه رسانه یی "اسیا پلس" ترک کند. او با این مجتمع همکار بود. در ماه اکتوبر همان سال وی علناً توسط چندین تن مورد نظارت و تعقیب قرار گرفت.
حمیرا در سال ۲۰۱۶ تاجیکستان را ترک کرده و به آلمان پناهنده شد. اما به همین هم خلاصه نگردیده و زمانیکه سال ۲۰۱۷ تصویری از وی ضمن دیدار با تاجیکستانی های در خارج از کشور به دست مقامات تاجیکستان رسید، پولیس و استخبارات این کشور پدرش را در تاجیکستان مورد تعقیب قرار دادند.
حمیرا به دویچه وله گفت پدرش که استاد دانشکده طب است، تهدید شده است که در صورت برنگشتن دخترش به تاجیکستان، از وظیفه برکنار خواهد شد.
همچنان به گفته حمیرا پدرش تهدید شده است که اورا جای دخترش زندانی می کنند. با آنکه پدر حمیرا هنوز آزاد است، اما دخترش در آلمان با ترس و نگرانی به سر می برد.
تاجیکستان از سال ۱۹۹۲ توسط امامعلی رحمان رئیس جمهور این کشور اداره می شود. پس از اعلام استقلال تاجیکستان از اتحاد جماهیر شوروی پیشین در سال ۱۹۹۱ همچنان تنش ها در داخل این کشور میان کمونیست های سابق و جناح های مخالف نیز اوج گرفت. در این تنش ها همچنان اختلافات سیاسی مذهبی و محلی نیز افزایش یافت که سبب یک جنگ داخلی گردید. رئیس جمهور رحمان در جریان این جنگها با حمایت مسکو به قدرت رسید. رئیس جمهور رحمان رقبای خود را یکی پس از دیگری از میان برداشت و حکومت خود را با انتخاب افراد معتمد و اقارب و نزدیک خویش تشکیل نمود. رئیس جمهور رحمان بنابر گزارشهای رسمی رئیس جمهور رحمان در انتخابات اخیر این کشور که در نوامبر ۲۰۱۳ برگزار گردید، با کسب ۸۶،۶ درصد آرای مردم تاجیکستان برنده شد. دوره حکومت وی در سال ۲۰۲۰ به پایان می رسد.
دشمنان رحمان
تیمور ورکی یکتن از خبرنگاران تاجیکستان که درحال حاضر در خارج از تاجیکستان به سر می برد، گفت: "من در آغاز جنگ داخلی ۱۹۹۲ تاجیکستان را ترک کردم." او گفت که پس از به آتش کشیدن "روزنامه تاجکستان" در ملای عام، حین یک همایش هواداران رحمان به روسیه فرار کرده اند و افزود: " آنچه در تاجیکستان اتفاق می افتد را فقط می توانم پاک سازی گسترده ای اقوام مختلف می باشد." به همین دلیل تلویزیون تاجیکستان مرا "دشمن مردم" خوانده اند. او تأکید کرد که رحمان او را تهدید نموده و گفته است که تیمور اقارب و نزدیکانی در تاجیکستان دارد.
تیمور از ترس این وضعیت در آغاز سال ۲۰۱۵ به فرانسه فرار کرد و اکنون پناهندگی اش هم در این کشور پذیرفته شده است.
همسر و فرزند جمشید یاروف یکتن از وکیل مدافعان تاجیکستان نیز که از این کشور فرار کرده است، در تاجیکستان زندگی می کنند.
برادر بزرگ وی بزرگمهر، که همچنان وکیل است، در سال ۲۰۱۵ بازداشت گردید و به ۲۸ سال زندان محکوم شد. جمشید به دویچه وله گفت: "ما اکثراً وکیل مدافع مخالفان حکومت بوده ایم." جمشید خود نیز سال ۲۰۱۶ به اتهام ظاهراً خیانت بازداشت گردید؛ اما پس از دو ماه دوباره آزاد شد. با آنکه همسر و دخترش نیز تلاش کردند تا ضمن پروازی تاجیکستان را ترک کنند، اما استخبارات این کشور جلو آنان را از این سفر گرفته است.
نظارت کامل
یکتن از مخالفان دیگر رژیم تاجیکستان موجوده صاحب نظروف نام دارد. این خبرنگار تاجیک که در حال حاضر در یکی از اردوگاه های پناهجویان در هالند زندگی می کند، قصد داشت تا در سال ۲۰۱۳ همراه با زاید سیدوف وزیر پیشین صنایع این کشور حزب "تاجیکستان جدید" را تأسیس کند.
موجوده با یادآوری از سالهای گذشته گفت: سیدوف در سال ۲۰۱۴ به قید طولانی مدت محکوم گردید و پس از آن من مورد تهدید قرار گرفتم. موجوده گفت که من تحت نظارت ۲۴ قرار گرفتم و افزود: "هرجاییکه درخواست کار می دادم، به من می گفتند که از بالا دستور گرفته اند و در صورت توظیف او، خود آنان از وظیفه سبک دوش می شوند."
سرانجام او به کمک دوستانش در سال ۲۰۱۷ موفق گردید که تاجیکستان را ترک نماید.
موجوده نیز در یک همایش تاجیکستانی ها در خارج از کشور همراه با محی الدین کبیری رهبر حزب اسلامی موسوم به "حزب رستاخیز اسلامی تاجیکستان" دیده شده است.
این حزب در سال ۱۹۹۷ با رحمان رئیس جمهور تاجیکستان قرارداد صلح را به امضاء رسانیده است. با این قرارداد جنگ خونین داخلی تاجیکستان پایان یافت. فعالیت حزب رستاخیز اسلامی تاجیکستان در سال ۲۰۱۵ ممنوع گردید.
موجوده گفت: من هنوز سالون این همایش را ترک نکرده بودم که توسط اکثراً افراد ناشناس مورد تهدید قرار گرفتم. اکثر آنان مرا تهدید می کردند که به دخترم تجاوز می کنند و پسرم را می کشند.
پسر این خبرنگار نیز تاجیکستان را ترک کرده است؛ اما دخترش به خاطر مراقبت از مادرکلانش، هنوز در کشور باقی مانده است.
دختر وی نیز تهدید شده است که مادرش را اختطاف کرده دوباره به تاجیکستان بر می گردانند.
به باور ناظران از سال ۲۰۱۷ به اینسو برنامه های برگردانیدن مخالفان به تاجیکستان به طور غیر رسمی روی دست گرفته شده اند.
میخائیل بوشف/ ن.ف/ ص.ا