رئیس جمهور آلمان به هندوستان سفر کرد

رئیس جمهور آلمان که خود یک کشیش پروستانت و یک فعال حقوق مدنی در آلمان شرق کمونیست پیشین بود، روز چهار شنبه (16 دلو/ 5 فبروری) به هندوستان سفر کرد. او سپس در دهلی جدید از آبده ای دیدار نمود که در آنجا مهاتما گاندی سوختانده شده بود.

در کتاب خاطراتی که به یاد گاندی در این محل گذاشته شده است، گاوک نوشت: «راه مقاومت بدون خشونت علیه بی عدالتی به مردم در گذشته، امروز و در آینده انگیزه و تحرک می دهد و به آن ها الهام و امید می دهد».

بعدتر قرار است گاوک با من موهان سینگ نخست وزیر هندوستان ملاقات کند. گاوک را یک هیئت بلند رتبه تجاری، گیرد مولر وزیر کمک های انکشافی آلمان و دانیله شادت شریک زندگی اش همراهمی می کنند.

در نظر است که گاوک پس از توقف برای دیدار از مرکز صنایع فن آوری پیشرفته هندوستان در بنگلور، روز یک شنبه جانب میانمار یا برما پرواز کند.

سفر گاوک به هندوستان دو هفته پس از سفر شینزو آبه نخست وزیر جاپان به این کشور صورت می گیرد که چهارمین کشور بزرگ سرمایه گذار در هند می باشد.

اتاق تجارت هند و آلمان می گوید که تجارت دوجانبه بین آلمان و هندوستان از سال 1991 به این سو پس از آن که هند بازارهایش را به روی آلمان باز کرد، بالغ بر 17.6 میلیارد یورو می شود.

هندوستان به جای سوچی

گاوک در ماه دسمبر بدون ذکر جزئیات اعلام کرد که در بازی های المپیک زمستانی سوچی که روز جمعه برگزار می شود، شرکت نمی کند.

این تصمیم او در آلمان بیشتر به دلیل عدم توجه به حقوق بشر تحت زعامت ولادیمیر پوتین تفسیر شده است.

از سال 2012 به این سو که گاوک مقام ریاست جمهوری را تصدی نموده است، به روسیه سفر نکرده است.

فلیکس نویرویتهر، ورزشکار آلمانی که امیدوار به کسب مدال در اسکی آلپی می باشد، روز دوشنبه گفته است که برای او درک علت عدم شرکت گاوک در این المپیا دشوار است.

ویرویتهر به روز نامه آلمانی "بیلد" گفته است که به جای آن او می توانست با استفاده از فرصت «با آدم اصلی پوتین» صحبت کند.

«نقش بزرگتر» برای آلمان

گاوک هفته گذشته در یک کنفرانس بین المللی امنیتی در مونشن، از آلمان تقاضا نمود تا یک نقش بزرگتر در صحنه جهانی بازی کند.

او به دیپلومات های خارجی و رهبران دفاعی جهان با توجه به وضع افریقا و «شرق» گفت: «آلمان باید به مثابه یک شریک خوب، زودتر، قاطع تر و استوارتر اقدام کند».

آلمان که بزرگترین قدرت اقتصادی در اتحادیه اروپا است، از مدت های طولانی به این سو یک راهیافت «نظامی خوددارانه» دارد که به تاریخ دوران جنگ اش بر می گردد.

آلمان که یکی از تامین کنندگان عمده بودجه سازمان ملل متحد است، در تلاش به دست آوردن یک کرسی در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد است.

آلمان همچنان امیدوار است که درسال های 2019 و 2020 برای یک محدوده دو ساله به حیث عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد انتخاب شود.