رئیس پارلمان اروپا: ترک اتحادیه برای بریتانیا ناگوار است

در صورتی که قرار باشد مارتین شولتس در این مورد شرطی ببندد، او در این مورد ایستادگی می کند که بریتانیا در اتحادیه اروپا بماند. در این ارتباط برای رئیس پارلمان اتحادیه اروپا دست کم سه دلیل خوب وجود دارد.

شولتس می گوید:«بریتانیا دومین اقتصاد ملی بزرگ در درون بازار اتحادیه اروپاست، از کشورهای گروه "جی 7" است و عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد می باشد. این سه معیار نشان می دهند که بدون بریتانیای کبیر اتحادیه اروپا از نگاه اقتصادی و همچنان سیاست بین المللی مطمئناً ضعیف تر خواهد گردید.»

علاوه بر این، نگرانی از آن وجود دارد که سایر کشورهای عضو از مثال بریتانیا پیروی کنند. با گسستن جزیره (بریتانیا)، فرو ریختن اتحادیه اروپا نیز شروع می شود. مارتین شولتس به این نظر است که نگرانی از یک "بیرون رفتن" از اتحادیه اروپا را نه تنها باید صرف این اتحادیه داشته باشد. او می گوید:«چرا بریتانیای کبیر یک عضو کشورهای گروه "جی 7" است؟ زیرا دسترسی نا محدود به بازار درونی این اتحادیه دارد، هرگاه آن را ترک گوید، با اطمینان کامل برای بریتانیای کبیر ناگوار تمام می شود».

بریتانیا بیش از نصف کالاهایش را به اتحادیه اروپا صادر می کند و بیش از 50 در صد کالاهایی را که خریداری می کند از کشورهای اتحادیه اروپا می باشد. این نشان می دهد که چقدر اقتصاد اتحادیه اروپا و بریتانیا با هم پیوند تنگاتنگ دارند. بیرون رفتن از اتحادیه اروپا برای بریتانیای کبیر به معنای بیرون رفتن از بازار داخلی اتحادیه اروپا نیر می باشد. در آن صورت باید قراردادهای متعدد جدید بسته شوند. مارتین شولتس رئیس پارلمان اتحادیه اروپا می گوید که این در درازمدت دشوار می گردد. شولتس می گوید:«بریتانیای کبیر در صورت بیرون رفتن از اتحادیه اروپا باید برای دسترسی به بازار اروپایی به مذاکره و توافق بپردازد. من معتقدم که کدام امتیاز مالیاتی خاص برایش وجود نخواهد داشت.»

ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا به دلیل بازار درونی این اتحادیه، اقتصاد ملی و سیاست بزرگ، بیشتر به ازدواج مصلحتی می ماند تا از روی شور و شوق. این مربوط به احساس بریتانیایی ها می شود که آیا می خواهند به حیث اروپایی در یک اروپای متحد زندگی کنند؟

شولتس می گوید:«من شرط می زنم که اکثریت می خواهند در اتحادیه اروپا باقی بمانند. اما احتمالاً این کار را به خاطر عملگرائی و نه به دلایل عاطفی انجام می دهند. اینهم چیز بدی نیست که در زندگی عملگرا باشد نه صرفاً عاطفی.»

در صورتی که بریتانیایی ها عملگرایانه تصمیم بگیرند، این کشور در اتحادیه اروپا باقی می ماند، چنانکه 43 سال در این اتحادیه بوده است. به مثابه نخستین اقدام برای توسعه اتحادیه اروپا این کشور همراه با دنمارک و ایرلند عضو آن شد. در صورتی که بریتانیایی ها عاطفی تصمیم بگیرند، این جزیره امکاناتی را که دارد از دست می دهد و استفاده نمی کند. مارتین شولتس رئیس اتحادیه اروپا چنین موضعی را سیاست غلط می داند. شولتس می گوید:«در قرن بیست و یکم به باور یقینی من دیگر جائی برای برقراری روابط دو جانبه متعدد نیست که صدها کشور با همدیگر مناسبات دو جانبه برقرار کنند. دار درازمدت یک رقابت و همکاری میان مناطق مطرح می باشد.»

این رقابت تنها در صحنه سیاسی و اقتصادی نیست، بلکه همچنان در میدان سبز فوتبال نیز است که در آنجا همه چیز در اطراف یک توپ می چرخد. حتا در صورتی که بریتانیای کبیر از اتحادیه اروپا بیرون هم رود، تیم ملی فوتبالش بازهم در مسابقات قهرمانی فوتبال اروپایی ادامه می دهد. مارتین شولتس امیدوار است که آلمان در مسابقات قهرمانی فوتبال در فرانسه برنده شود، اما همچنان علاقه مند تیم ملی انگلستان می باشد.
شولتس می گوید:«چنانکه من چند بار دیده ام انگلیسی ها بسیار شگفت زده بودند که تیم انگلیس با تختیک درخشانش چقدر مدرن و غیرعادی بازی می کرد. استعدادهای خوب زیادی در این تیم وجود دارد .از این رو من معتقد ام که در جام ملت های اروپا تیم انگلیسی نیز یک پدیده غیرمنتظره است.»

نتایج همه پرسی نیز می تواند غیرمنتظره باشد. هم از نگاه طرفداری و هم از نگاه مخالفت با اتحادیه اروپا. اکنون توپ در میدان بریتانیاست.