زندانیان گوانتانامو به اعتصاب غذایی روی آورده اند

زندان گوانتانامو معضله لاینحلی در دستگاه قضایی ایالات متحده امریکا است. در این زندان، که در یک پایگاه ایالات متحده امریکا در کیوبا قرار دارد، بیش از ده سال می شود که مظنونان اعمال تروریستی نگهداری می شوند، ولو اینکه برخی از آنها به طور مشهودی بی گناه می باشند. از هفت هفته بدینسو زندانیان با اعتصاب غذایی علیه شرایط حبس شان اعتراض می کنند. دیوید ریمس، که وکیل مدافع 15 زندانی اعتصاب کننده است، به خبرگزاری فرانس پرس گفته است که این اعتراض در «وسعت، تداوم و قاطعیت آن بی نظیر می باشد».

آمر زندان اعتراف کرد که شمار اعتصاب کنندگان رو به افزایش است. رابرت دوراند، یک سخنگوی زندان گفته است که در جمعه گذشته 26 زندانی از خوردن غذا اجتناب کردند. بقول وی در مقایسه با هفته قبلی اش، که شمار اعتصاب کنندگان غذایی 12 تن بودند، زندانیان جدیدی به اعتصاب پیوسته اند. به هشت اعتصاب کننده غذایی می بایست به صورت مصنوعی غذا داده شود و دوتن از زندانیان به دلیل ضایع شدن آب وجود شان به شفاخانه انتقال داده شده اند.

یک گروه وکلای مدافع طی اعلامیه ای گفته اند که : «ما در مورد افرادی گزارش گرفته ایم که از دهن شان خون می آید، به شفاخانه انتقال داده شده اند، بیهوش گردیده اند، ضعیف و ناتوان شده اند». اینها در کمپ شماره 6 می باشند که بزرگترین واحد زندانیان گوانتامو را تشکیل می دهد. در این کمپ افرادی می باشند که از نگاه مقامات عدلی ایالات متحده امریکا از ناحیه آنها کدام خطری متصور نیست.

رامس می گوید: «دو سوم زندانیان کمپ شماره 6 کسانی اند که می بایست آزاد گردند». به گفته او «آنها تصادفاً زندانی شده اند. زندگی آنها تباه شده است، همه چیز را از آنها گرفته اند». برخی از آنها از دوازده سال بدینسو در گوانتانامو می باشند، بدون اینکه سرنوشت شان معلوم باشد. رامس افزوده است: «این زندان یک گورستان است».

ایالات متحده امریکا نمی خواهد زندانیان بی گناه گوانتامو در کشورهای خود شان آزاد گردند. در عین زمان آنها نمی توانند بسیاری زندانیان را به کشور های شان بفرستند زیرا در آنجا تهدید به پیگرد می شوند. یک کشور سومی بسیار با تأنی و تعلل ابراز آمادگی می کند تا این زندانیان را بپذیرد.

گفته می شود که عامل این اعتصاب یک بازرسی یا تلاشی سلول های زندانیان در اوایل ماه فبروری و برخورد نامناسب زندانبان ها با مجلدات قرآن کریم بوده است. وکلای زندانیان گفته اند که زندانیان این کنترول را همچون «بی حرمتی» به کتاب مقدس شان تلقی کرده اند. علاوه براین برخی زندانی ها به هنگام ادای عبادات احساس می کنند به آنها «بی احترامی» صورت می گیرد. آمریت زندان چنین اتهاماتی را رد می نماید. آمریت زندان می گوید که یک تلاشی یا بازرسی عادی بوده است و هدف آن اشیای قاچاق شده بوده است. در این تلاشی کدام «امر غیر معمول اتفاق نیفتاده است».

رامس وکیل مدافع زندانیان می گوید که این اعتصاب غذایی «ناامیدی» زندانیان را در قسمت وضع رقت بار شان به نمایش می گذارد. در سال 2009 بارک اوباما رئیس جمهور ایالات متحده امریکا، هنگامی که کارش را آغاز نمود، وعده کرد که در خلال یک سال زندان گوانتانامو را می بندد. اما او به دلیل مخالفت کانگرس در این تصمیم اش ناکام شد. نمایندگان کانگرس ایالات متحده امریکا از در دسترس قرار دادن منابع مالی لازم برای این منظور خود داری کردند.

این زندان را جورج دبلیو بوش رئیس جمهور سلف بارک اوباما پس از حملات تروریستی 11 سپتمبر در ایالات متحده امریکا، هنگامی به وجود آورد که تصمیم گرفت در سطح جهانی اعضای شبکه تروریستی القاعده را شکار کند. از آن به بعد زندان گوانتانامو نیز مانند «جنگ ضد ترور» به یک مسأله دوامدار در سیاست ایالات متحده امریکا تبدیل شد. مقامات نظامی اندکی پیش درخواست 170 ملیون دالر برای تداوم این زندان و تجهیز سربازان اش را نمود.

جنرال جان کیلی، فرمانده کل نیروهای ایالات متحده امریکا در امریکای لاتین، که این زندان نیز در زیر امرش می باشد، گفته است: «من فکر می کنم که ما یک روز گوانتانامو را می بندیم، اما اینکه کی، ما به سالهای گذشته نظر می اندازیم وفکر می کنیم که چنین چیزی موقتی خواهد بود. کس چه می داند که چه اتفاقی می افتد».

عمر فرح یک فعال حقوق مدنی از "مرکز حقوق قانون اساسی" از آن ترس دارد که مبادا اوباما با وجود وعده هایش کدام برنامه برای بستن گوانتانامو نداشته باشد. به نظر وی رئیس جمهور «نمی داند که پس از این چه خواهد شد».