سیاست واحد اتحادیه اروپا در قبال مهاجران

قایق های مملو از مهاجران به سواحل مالتا می رسند. برخی از این قایق های بادی که برای سفر بحری مناسب نیستند، در بحیره مدیترانه غرق می شوند و سرنشیان آنها تلف می گردند. با وجود این، هر روز مهاجران تازه از افریقا یا آسیا این مسیر پرخطر را در پیش می گیرند. مالتا فقط چند صد کیلومتر از ساحل افریقای شمالی دور است. امید به یک زندگی جدید دور از جنگ داخلی، فقر و سرکوبی، هزاران مهاجر را وادار به ترک وطن شان می سازد.

بر اساس گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان، تنها در نیمه سال جاری 8400 مهاجر از سواحل مالتا به ایتالیا رسیده اند. این برای کشوری مانند مالتا شمار بزرگی است، چون این کشور جزیره ای فقط 415 هزار جمعیت دارد. کارل کوپ، سخنگوی سازمان حامی پناهجویان در آلمان به نام "پرو ازول" می گوید:«دولت های واقع در مرزهای خارجی اتحادیه اروپا از این ناحیه قسماً با مشکل مواجه هستند، اما این مشکل به هیچ وجه تخطی های سنگین از حقوق بشر را توجیه نمی کند که در آنجاها رخ می دهد».

دادگاه اتحادیه اروپا مالتا را در ماه جولای به پرداخت خسارت به یک زن از سومالیا محکوم کرد. این زن به زندانی انداخته شده بود که برای مهاجران در معرض اخراج ایجاد شده است. او در آنجا از گرمای بسیار سوزان در عذاب بود و ماه های طولانی اجازه بیرون رفتن نداشت. دادگاه اتحادیه اروپا در حکم خود از رفتار تحقیر آمیز و ضد کرامت انسانی مقام های مالتا در حق این زن سخن گفته است. ادارات کشورهای کوچک مانند مالتا با مشکل افزایش موج مهاجرت مواجه هستند.

یونان با وجود وسعت خاک اش نیز با این مشکل رو به رو است. مهاجران در این کشور نه فقط از طریق دریا می آیند، بلکه به صورت غیرقانونی از مرز ترکیه وارد یونان می شوند تا خود را به دیگر کشورهای اروپایی برسانند. بسیاری از مهاجران سوری نیز که از جنگ داخلی رنج می برند، سعی می کنند با رسیدن به اتحادیه اروپا، جان شان را حفظ کنند.

اما اتحادیه اروپا باید چه تدابیری را اتخاذ کند تا وضعیت در اردوگاه های مهاجرین بهبود یابد؟ تا به حال راه حل موثری برای این مشکل وجود ندارد. به طور مثال اسپانیا رسیدن به جزایر قناری را دشوار ساخته است، به این دلیل موج مهاجرت به لامپیدوسا و مالتا افزایش یافته است. در یونان پولیس اتحادیه اروپا به نام "کارمندان فرانتِکس" امینت مرزهای خارجی این اتحادیه را تامین می کند.

به این ترتیب مهاجران به صورت توپ بازی میان این کشورها در آمده اند. به طور مثال مهاجرانی که در ایتالیا تقاضای پناهندگی می دهند و سپس به کشورهای دیگر اتحادیه اروپا به سفر ادامه می دهند، دوباره به همان کشور نخست یعنی ایتالیا فرستاده می شوند.

به این ترتیب مهاجرانی که موفق شده اند به آلمان، هالند یا سویدن برسند، با این خطر رو به رو هستند که بار دیگر به کشورهای حوزه بحیره مدیترانه فرستاده شوند. فقط مهاجرانی که از یونان به آلمان می آیند، بار دیگر به یونان فرستاده نمی شوند.

اما سیاست مشترک اتحادیه اروپا در آغاز ماه جون اجرایی شد. اکسل فوس، نماینده پارلمان اتحادیه اروپا از حزب محافظه کار دموکرات مسیحی آلمان می گوید که اتحادیه اروپا قبلاً به این نظر بود که آمدن مهاجرین فقط به صورت محدودی رخ می دهد:«از آنجایی که مهاجران بعد از این مسایل جداگانه کشورها نیست، باید در سطح کل اروپا تنظیم شود. ما به ویژه در جنبش عربی دیدیم که ناگهان موجی از مهاجران به اتحادیه اروپا می آیند، طوری که بعد هر دولت جداگانه عضو نیز که خود را با این مساله رو به رو می بیند، در حل آن دچار مشکل می شود».

این نماینده پارلمان اتحادیه اروپا می افزاید که به این دلیل باید این اتحادیه مشترکاً راه حلی بیابد و قبل از همه انسان هایی که به دلیل جنگ کشور های شان را ترک کرده اند، بعد از پایان جنگ می خواهند دوباره به کشورهای شان برگردند.

سیاست مشترک مهاجرین در نظر دارد که یک شیوه عملی واحد و قانون معتبر در تمام اتحادیه اروپا برای همه متقاضیان پناهندگی وضع شود. قبلاً این قانون در هر کشور در چارچوب مقررات ملی آنها اجرا می شد. هدف اتحادیه اروپا این است تا شرایط همسان برای همه متقاضیان پناهندگی وضع شود.