نگاهی به تاریخچه استفاده از شکر یا بوره

از انعام دادن شیرینی به اطفال تا بردن یک بسته شکلات به مناسبت های مختلف و یا هم استفاده از آیس در تفریح چاشت، با شکر به شکلی از اشکال همیشه ارتباط داریم. در صنایع نیز توجه خاصی به شکر صورت می گیرد. در نان، درغذای نوزادان، ماست و یا انواع سُس امروز بوره در همه جا است. به طوراوسط هر آلمانی سالانه بیش از ۳۰ کیلوگرام شکر مصرف می کند. امروز این کریستال سفید به عنوان یک بیماری و عامل چاق کننده تلقی می شود. دورانی که شکر برای مالک آن، به عنوان نشانه یی از ثروت و قدرت شناخته می شد، حالا دیگر گذشته است. 

در ابتدا به جای شکر از میوه استفاده می شد

ذائقه یا حس چشایی ما از سال ها به این سو علاقه مند شیرینی بوده است. اما مانند تقریبا همه چیز دیگر قند باید برای اولین بار به اروپا می آمد. اما قبل از آن که شکر را تاجران از شرق به اروپا بیاورند، مردم چگونه تقاضایشان برای تهیه غذاهای شیرین را رفع می کردند؟  دو هزار سال قبل میوه تنها منبع شیرینی بود. این رومی ها بودند که کشت میوه را به آلمان آوردند و از آن به بعد نهال های میوه هایی از سیب و ناک تا آلو و انگور در اینجا نیز غرس شدند. در آن زمان عمدتا از آب میوه به دست آمده و یا کنسرو شده، ژله و مربا تهیه می شد. کارل پائوس، باستان شناس و برگزار کننده آخرین نمایشگاه شیرینی جات در شهر ناییس آلمان در گفتگو با دویچه وله گفت: «شکر قابلیت ذخیره شدن را داشته و خراب نمی شد و می توانست برای شیرین کردن غذا استفاده شود.»

شکرخام در اوایل قرون وسطی از نیشکر استخراج شد و از خاورمیانه به اروپا وارد شد. پائوس می گوید که اما شکربرای تمام مردم غیر قابل دسترس بود. حتی طبقه اشراف شکر را در محافل خاص تهیه می کردند وگفته شده است که به دلیل همین محافل وجشن ها آب نبات معروف یا شیرینی گک به وجود آمد.

انقلاب شیرین

در قرن هجدهم بریتانیا دست به کار شد که در مستعمرات اش نیشکر بکارد و شکر را به مقادیر زیادی تولید کند. کارل پائوس می گوید که فرانسه در آن زمان تحت فرمانروایی ناپلئون در حال جنگ با بریتانیا بود و با این کار ناپلئون می خواست «از تجارت بریتانیا جلوگیری کند.» به این طریق با به اصطلاح محاصره قاره یی، واردات شکر را متوقف کرد.

هنگامی که لبلبو یا چغندر قند بالاخره در اوسط قرن ۱۹ به آلمان آمد، از آن زمان به بعد شکر برای همه در دسترس و قابل خرید بوده است.

زهر سفید: یک منبع انرژی زا

امروزه شکر به عنوان «زهر سفید» و به عنوان عامل شماری از بیماری ها شناخته می شود. شکر هیچ کارخوبی برای اندام و ظاهر انجام نداده است. به همان اندازه شگفت آورتر این واقعیت است که انسان شکر را از زمان های قدیم در جایی نیز یافته است که انتظار آن را نداشت: در دواخانه ها.

پیش از این در قرن اول میلادی گفته می شد که شکر خواص درمانی شفادهنده دارد. در قرن دوازدهم داروهایی ساخته شد که حاوی ۹۰ درصد شکر بود. ۵۰۰ سال بعد فارماسیست ها یا داروسازان عمدتا از شکر در دارو ها برای کاهش طعم تلخ و به عنوان یک منبع انرژی زا استفاده کرده اند. بر علاوه دارو های شیرین بهتر به فروش می رسند.

با آنهم شکر مدتهاست که ارزش اش را به عنوان یک جنس لوکس و نشانه یی از وضعیت خوب اجتماعی افراد از دست داده است. امروز شکر بیش از حد موجود است و به یک مشکل تبدیل شده است. اما با وصف آن، تمام این خطرات شکر را با خوردن یک تکه کیک می توانیم فراموش کنیم.

گفتنیست که نمایشگاه شیرینی جات در موزیم کلیمنس سلس در شهر ناییس آلمان از تاریخ ۲۸ جولای تا ۱۳ اکتوبر برگزار می شود و در آن انواع و اقسام شیرینی ها را می توان دید.

 pa /nf /Antonia Kolberg