رکود صنعت قالین بافی در ولایت غزنی

شماری از قالین بافان در غزنی می گویند حکومت برای رشد صنعت قالین در این ولایت هیچ کاری انجام نمی دهد و سقوط این صنعت در این ولایت دور از تصور نیست.

راحله سجادی، مسوول انجمن قالین بافان زن در غزنی گفت: «پنج سال پیش شماری زیادی از باشندگان این ولایت، به ویژه زنان مصروف قالین بافی بودند؛ اما به علت رکود این صنعت حالا بسیاری از آنان بی کار شده اند و به دنبال کار دیگری هستند.»

او یکی از علت های عمده سقوط قالین بافی را در این کشور نبود بازار مناسب و عدم حمایت دولت از این حرفه می خواند. وی می گوید قالین افغانستان از شهرت زیادی برخوردار بود و بیشتر مشتریان اش خارجی ها بودند.

اما حالا شماری از قالین بافان و تاجران قالین در غزنی می گویند که قالین افغانستان به نام این کشور عرضه نمی شود و این خود بر شهرت قالین افغانی لطمه بزرگی وارد کرده است.

نوریه خانمی است که از دو سال قبل از قالین بافی دست کشیده و به صنایع دستی دیگر از قبیل بافندگی، مهره دوزی و گلدوزی رو آورده است. او گفت: «صنایع دستی دیگر نیز بازار خوبی ندارند. بیشتر زنان در غزنی از قالین بافی روی گشتانده اند. قالین بافی زحمت زیاد دارد اما پول کمی نصیب بافندگان می شود. دولت حمایت نمی کند. اگر دولت حمایت کند خوب می شود». این در حالی است که بافندگان قالین که کمترین دستمزد را دریافت می کنند، دسترسی مستقیم به بازار فروش ندارند.

یکی دیگر از دلایلی که قالین بافان در افغانستان از این صنعت دست کشیده اند، بروز بیماری های گوناگونی است که آنان به خاطر تولید غیر بهداشتی نخ از پشم مبتلا می شوند. نوریه گفت:«قالین بافان زیاد مریض می شوند. مریضی های مختلفی پیش می آید. بیشتر باید پول شان را برای تداوی مصرف کنند. آنها نمی توانند نفقه خانواده خود را پوره کنند.»

قالین بافان بیشتر با بیماری های تنفسی، جلدی و بینایی مبتلا می شوند. شایع ترین این بیماری ها توبرکلوز (سل) می باشد. اکثر کارگاه های قالین بافی در محیط های تاریک و مرطوب موقعیت دارند و معیاری نیستند.

با این حال، مسوولان در اتاق تجارت و صنایع غزنی می گویند تا زمانی که مقام های حکومتی صنعت قالین بافی و دیگر صنایع را حمایت نکنند و نیز زمنیه های بازار یابی را برای آنان فراهم ننمایند، صنایع دستی هیچ وقت رشد نخواهد کرد.

عبدالمتین قلندری، رییس اتاق تجارت و صنایع غزنی گفت: «یکی از علت های سقوط بازار قالین افغانستان این است که قالین های پاکستانی بی کیفیت به نام قالین های افغانستان در بازار های جهانی به فروش می رسد.» او افزود که اتاق تجارت و صنایع غزنی در تلاش است تا قالین های ساخت غزنی در نمایشگاه های ملی و بین المللی راه پیدا کنند و برای شان بازاریابی شود.

قلندری گفت: «ما می بینیم که مقامات دولتی خودشان در دفاتر و خانه هایشان از قالین های خارجی استفاده می کنند. ما پیشنهاد می کنیم که برای ایجاد بازار داخلی و حمایت از صنعت قالین همه آنها باید از قالین افغانی در دفاتر دولتی و خانه هایشان استفاده کنند. درست است که قیمت اش کمی بالاتر است. اما این می تواند قالین بافان را کمک کند».

در حال حاضر در بازارهای داخلی افغانستان نیز قالین های ماشینی پاکستانی و ایرانی جای قالین های افغانستان را گرفته است؛ اما قالین های ترکمنی، بلوچی و چوبرنگ افغانستان در بازار جهانی هنوز شهرت خوبی دارند. به دلیل بالا بودن بهای قالین افغانی، بسیاری از مردم ترجیح می دهند تا از قالین های ماشینی به جای فرش دستباف بومی استفاده کنند.