فشار پوپولیست های ایتالیا بر مرکل در مسئله مهاجرت

انگلا مرکل، صدراعظم آلمان و همتای ایتالیایی او جیسوپ کونته روز دوشنبه با یکدیگر در برلین دیدار می کنند. این در حالی است که حکومت ائتلافی خانم مرکل را به خاطر مسئله مهاجرت، انشقاق تهدید می کند. همزمان اتحادیه اروپا با بحران زیادی به خاطر عدم توانایی در بهبود قانون پناهندگی روبرو می باشد.

سفر نخست وزیر جدید ایتالیا به برلین در حالی انجام می شود که دو روز پیش، روز جمعه با امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه در پاریس دیدار کرد. در این دیدار، هر دو رهبر خواهان ایجاد مراکز بررسی دوسیه های پناهندگی در کشورهای مهاجرساز و ترانزیتی از جمله در کشورهای افریقایی شدند.

کونته و ماکرون همچنان خواهان تغییرات "عمیق" در قوانین پناهندگی اتحادیه اروپا موسوم به "مقررات دوبلین" شدند. بر اساس "مقررات دوبلین"، همان کشوری مسئول رسیدگی به تقاضای پناهندگی یک پناهجو است که فرد مورد نظر برای نخستین بار در آن کشور ثبت شده باشد. این دو کشور غالبا یونان و ایتالیا هستند.

کونته احتمالا دو خواست اساسی را در برلین مطرح می کند: نخست تجدید نظر قوانین پناهندگی که بر اساس آن "رسیدن به ایتالیا، رسیدن به اروپا تلقی می شود"؛ دوم ایجاد مراکز بررسی درخواست پناهندگی خارج از اتحادیه اروپا.

همزمان، قرار است روز سه شنبه ماکرون با مرکل دیدار کند و به بر سر افزایش بودجه آژانس حفاظت از مرزهای بیرونی اتحادیه اروپا موسوم به "فرانتکس"، هماهنگ سازی قوانین مهاجرت و ایجاد مراکز بررسی پناهندگی در افریقا، به توافق برسد؛ پیش از آن که نشست سران اتحادیه اروپا در پایان ماه جون برگزار گردد.

ایتالیا فشار را افزایش می دهد

در ظاهر خیلی چیزها بین برلین و حکومت جدید در رم ناخوشایند به نظر می رسد؛ چرا که حکومت جدید متشکل از احزاب ضد مهاجرت "لگا" و "جنبش پنج ستاره" است.

ماتئو سالوینی، وزیر داخله ایتالیا که رهبری حزب "لگا" و معاونت نخست وزیر را به دوش دارد، از موقف جدید خود برای افزایش فشار بر کشتی های امدادی که پناهجویان را از مدیترانه نجات می دهند، استفاده کرده است.

سالوینی هفته گذشته وقتی باعث جنجال دیپولماتیک شد که رم اجازه نداد تا کشتی امدادی "اکواریوس" با ۶۰۰ مهاجر نجات یافته، در سواحل ایتالیا لنگر بیندازد. این اقدام سیاست سختگیرانه سالوینی را در قبال پناهجویان نشان می دهد. او وعده سپرده است که ده ها هزار مهاجر را اخراج می کند و از لنگر انداختن کشتی های امدادی غیردولتی ممانعت می کند.

از سال ۲۰۱۳ تاکنون، حدود ۷۰۰ هزار مهاجر و آواره، غالبا از کشورهای افریقایی از طریق کشور جنگزده لیبیا خود را به ایتالیا رسانده اند. نارسایی در تقسیم پناهجویان بین کشورهای اتحادیه اروپا سبب شده است که شمار زیادی از این پناهجویان در ایتالیا باقی بمانند و این کشور احساس کند که تنها گذاشته شده است.

ورود سالوینی به مجادله برلین

برلین فعلاَ روزهای دشواری را پشت سر می گذارد. حزب دموکرات مسیحی مرکل با حزب همکارش، اتحاد سوسیال مسیحی بار دیگر بر سر مسئله پناهجویان دچار تنش شدند.

هورست زیهوفر، وزیر داخله آلمان می خواهد تا پولیس مرزی پناهجویانی را که سند معتبر هویت ندارند، از مرز اخراج کند؛ در حالی که مرکل بر یافتن یک راه حل مشترک اروپایی تاکید می ورزد.

با این همه، سالوینی نیز به این مناقشه پای مانده است. سالوینی می گوید که او و زیهوفر، وزیر داخله آلمان بر سر سیاست مهاجرت و طرح حفاظت از مرزهای اتحادیه اروپا "توافق کامل" دارند. همزمان زیهوفر توانسته است تا حمایت سباستین کورتس، صدراعظم اتریش را نیز جلب کند.

برای حفاظت از مرزهای بیرونی اتحادیه اروپا، کورتس خواهان ایجاد ائتلاف یا به عبارتی "محور تمایل (همکاری)" بین وزیران داخله اتریش، آلمان و ایتالیا، و همچنان کشورهای مخالف سیاست مهاجرت اتحادیه اروپا از قبیل مجارستان، پولند، جمهوری چک و اسلواکیا شده است.

عمل در برابر لفاظی

رویکرد سالوینی به مسئله مهاجرت می تواند خلاف منافع ایتالیا باشد. او در کلام خود را متحد کشورهای اروپای مرکزی و اروپای شرقی می داند که به طور گسترده مسئول ناکامی سیاست هماهنگ و جمعی اتحادیه اروپا در قبال پناهجویان هستند.

همزمان، خواست زیهوفر می تواند تاثیر سلسله وار بر کشورهای اروپایی داشته باشد؛ به عنوان مثال، بستن مرزهای داخل اتحادیه اروپا می تواند بیش از همه ایتالیا را آسیب برساند.

دنیل آلبرتازی، استاد سیاست اروپایی در دانشگاه برمنگهم بریتانیا می گوید: «بین عمل و لفاظی هایی ایتالیا تفاوت وجود دارد. از دید سالوینی، این مسئله کاملا معنادار است».

حزب ضد مهاجرت "لگا" و "جنبش پنج ستاره" پس از انتخابات ماه مارچ، وارد یک حکومت ائتلافی شدند. کونته، رئیس حکومت اگرچه به هیچ حزبی وابسته نیست اما به نزدیک به "جنبش پنج ستاره" پنداشته می شود. در نتیجه او به عنوان هماهنگ کننده و میانجی دو حزب حکومت ائتلافی عمل می کند.

اجرای بسیاری از وعده های حکومت ائتلافی مانند کاهش مالیات، بسیار دشوار است. آلبرتازی در این باره می گوید: «اگر شما به فهرست وعده های حکومت نگاه کنید، می بینید که عملی ساختن آنها بسیار دشوار است. اما چیزهای دیگری است که می توانند به صورت سمبولیک انجام شوند. سالوینی بهترین آنها را انتخاب کرده است: مبارزه با موسسات غیردولتی امدادی که بسیار قدرت کم برای واکنش دارند».

دویچه وله / ع. ح.