حکم اعدام برای متهمان به تجاوز گروهی در پغمان

این هفت تن متهم هستند که شب پنجشنبه 28 اگست به چهار زن در منطقه پغمان کابل تجاوز کردند و پول و جواهرات آن ها به سرقت بردند. براساس اظهارات مسوولان لوی سارنوالی، ده تن در قضیه پغمان دخیل بوده که سه تن از آن ها تاکنون بازداشت نشده اند.
در جریان محاکمه، حداقل سه تن از شاکیان درارتباط با قضایای جداگانه به محکمه شکایت کردند. فوزیه یک تن از این شاکیان گفت که توسط همین افراد در یک قضیه جداگانه مورد تجاوز قرار گرفته و جواهرات اش به سرقت برده شده است.

در جلسه علنی محکمه، وکلای مدافع از متهمان دفاع کردند. سارنوال در پاسخ به آن ها شواهدی را ارایه کرد که نشان می داد زنان قربانی به صورت مکرر مورد تجاوز قرار گرفته اند.

صفی الله مجددی، قاضی محکمه پس از شنیدن صورت دعوای لوی سارنوالی، دفاعیه های وکلای مدافع و شکایت های قربانیان گفت: «در قضیه غارت مسلحانه این پنج نفر طبق هدایت ماده 15 قانون جرایم علیه امنیت داخلی و خارجی به اشد مجازات یعنی اعدام محکومین، مجازات نمودیم.»

آقای مجددی گفت که این حکم نهایی نیست و متهمان حق استیناف خواهی دارند. برای متهمان فرصت داده شد تا از خود دفاع کنند. ولی به جز یکی از آن ها که از خود دفاع کرد، همه ساکت بودند. دو تن دیگر از متهمان در ارتباط با اتهام زنا بی گناه شناخته شدند، اما به جرم اشتراک در اختطاف که به تجاوز گروهی انجامید، به 20 سال زندان و به جرم غارت مسلحانه به اعدام محکوم گشتند.

جنرال ظاهر ظاهر، قوماندان امنیه کابل در جلسه علنی محکمه گفت، متهمان به صورت مکرر مرتکب جرایم مختلف شده است. او گفت که یک خانواده در پغمان به پولیس شکایت کرده که این افراد بارها از طرف شب به خانه آن ها می رفته و پس از تجاوز حمام می کردند و خانه را ترک می نمودند.

گردهمایی نهادهای مدنی

در همین حال شهرهای کابل، مزارشریف، جوزجان و غزنی روز یک شنبه شاهد تظاهرات و گردهمایی بود. در این گردهمایی ها مردم خواهان مجازات اعدام برای عاملان قضیه پغمان شدند.

صدها شهروند کابل و فعالان مدنی نیز روز یک شنبه در مقابل دروازه ستره محکمه راهپیمایی کردند و از مقام های قضایی افغانستان خواستند تا عاملان تجاوز جنسی در پغمان را به اشد مجازات محکوم کنند.

راهپیمایان از مقام های ستره محکمه خواستند که تسلیم زورمندان نشوند و عدالت را در مورد قربانیان اجرا کنند. آن ها گفتند که تجاوز جنسی در پغمان خواب را از چشم باشندگان کابل ربوده و روان اجتماعی را به شدت صدمه زده است.

سونیا اسلمی، از مسوولان شبکه زنان افغان در این گردهمایی گفت عاملان قضیه پغمان باید در محضرعام اعدام شوند تا برای خلاف کاران دیگر عبرت شود.

زنان اشتراک کننده در این گردهمایی گفتند قضیه پغمان امنیت روانی و اجتماعی را برهم زده و کسی جرات نمی کند از طرف شب در شهر گشت و گذار کند. آن ها گفتند که نهادهای قضایی باید با تطبیق عدالت، صدمه روانی اجتماع را جبران کنند.

هما سعید یک تن از اشتراک کنندگان این گردهمایی گفت: «اگر این جا عدالت تطبیق نشود، شرایط برای زنان بدتر می شود. اگر عدالت تطبیق نشود کسانی که چنین کارها را انجام می دهند بیشتر تشویق می شوند و به جنایات شان ادامه می دهند.»

راهپیمایان تاکید کردند که باید به وضعیت روانی قربانی های پغمان رسیدگی شود. در قطعنامه ای که در این راهپیمایی نشر شد از حکومت درخواست شده که زمینه اسکان مجدد قربانیان را فراهم کند تا آن ها از نظر اجتماعی بیشتر از این متضرر نشوند.