مظاهرات در کابل: دولت به معضل بیکاری پایان دهد
۱۳۹۴ شهریور ۱۶, دوشنبه
این مظاهرات از قصر دارالامان آغاز شد و مظاهره کنندگان تا پشت دروازه‌های پارلمان راهپیمایی کردند. آن ها شعارهای «بیکاری دلیل فرار ما است»، «شایسته‌سالاری آری، واسطه‌بازی نه» و «بیکاری ناامنی است» را سر می‌دادند.
جوانان اشتراک کننده در این تظاهرات هشدار دادند که بیکاری و فقر سبب شده تا شمار زیادی از جوانان به اعتیاد رو آورند و یا در صفوف گروه‌های تروریستی مانند داعش و طالبان جذب گردند. این جوانان می‌گویند 13 میلیون نفر در افغانستان بیکار هستند و لشکر بیکاران مجبور اند برای یافتن زندگی مناسب راه کشورهای پیشرفته را در پیش گیرند.
فرار جوانان
مظاهره کنندگان گفتند که دلیل اصلی فرار جوانان از افغانستان بیکاری است. این در حالیست که بر اساس آمارها، پس از سوریه، افغانستان بیشتر پناهجو را دارد. بسیاری جوانانی که در نتیجه قطع کمک‌های بین‌المللی کار و شغل شان را از دست داده‌اند، راه مهاجرت را در پیش گرفته‌اند.
در قطعنامه این تظاهرات که توسط حمیده وفایی خوانده شد، از حکومت خواسته شده تا به سونامی بیکاری پایان دهد: «دولت مسئولیت دارد تا این وضع نابسامان را مدیریت کرده و زمینه اشتغال را مساعد سازد. سوق دادن مامورین مسن به تقاعد خواست دیگر ما است. حکومت زمینه کار را باید برای نسل جوان فراهم نماید و جلو قراردادهای کوتاه مدت را که بیکاری را افزایش می‌دهند بگیرد.»
به باور مظاهره کنندگان 99 درصد مردم افغانستان امیدی برای آینده ندارند و حکومت باید این مصیبت را جدی بگیرد.مظاهره کنندگان گفتند که 13 میلیون افغان بیکار اند و موج بیکاری سبب دردسرهای بزرگ اجتماعی و سیاسی خواهد شد.
شرکت کنندگان این مظاهرات می‌گفتند که هزاران افغان به دلیل بیکاری و فقر افغانستان را ترک می‌کنند در حالی که حکومت هیچ برنامه‌ای برای بهبود زندگی مردم ندارد.
روسپی‌گری نتیجه فقر
زنانی که در این مظاهرات شرکت کرده بودند گفتند که به دلیل بیکاری، دختران و زنان به تن فروشی رو آورده‌اند. آن‌ها هشدار دادند که عدم رسیدگی به خواست فارغان می‌تواند آینده خطرناکی برای جوانان داشته باشد.
سلطانه حیدری یک تن از اشتراک کنندگان این تظاهرات گفت: «فرار جوانان تحصیل کرده یک فاجعه است، ما به نیروی متخصص نیاز داریم که این کشور را از وضعیت کنونی نجات دهد. یک مشکل جدی را که باید بگویم این است که بیکاری و فقر سبب شده که خانم‌ها به روسپی‌گری رو بیاورند.»
در قطعنامه‌ای که توسط مظاهره کنندگان نشر شد آمده است: «بیکاری به یک مصیبت غیرقابل تحمل و انفجار اجتماعی تبدیل شده است. آمار معتادان از مرز سه میلیون نفر گذشته و در نهایت جوانان این کشور برای رسیدن به زندگی بهتر در آب‌های جهان غرق می‌شوند. رو آوردن جوانان به گروه‌های بنیادگرا، افزایش خشونت‌های خانوادگی، افزایش آمار طلاق، افزایش تن فروشی و خودکشی نتایج بیکاری است.»
شماری از اشتراک کنندگان این مظاهرات گفتند در صورتی که ناامیدی و فرار جوانان از افغانستان ادامه یابد، افغانستان به خصوص کابل از نیروی جوان و موثر خالی می‌شود و در این صورت زمینه فعالیت گروه‌های تروریستی گسترده‌تر خواهد شد.
شریف یک تن از مظاهره کنندگان گفت: «به دولت هشدار می‌دهیم اگر جلو بیکاری را نگیرد، مانند دوران طالبان افغانستان و شهر کابل از نسل جوان به کلی خالی خواهد شد. دولت باید این معضل را به زودی حل کند.»
حکومت افغانستان می‌پذیرد که با کاهش کمک‌های جهانی، بیکاری و فقر افزایش یافته است. کابل در روزهای اخیر شاهد دو کنفرانس بین‌المللی بود و حکومت تلاش کرد تا کشورهای منطقه و جهان را به سرمایه‌گذاری و راه‌اندازی پروژه‌های کلان در افغانستان تشویق کند.