گروه "دولت اسلامی" چگونه تمویل می شود؟

سازمان تروریستی " دولت اسلامی" نیازی به نگرانی از کاهش نیروی جنگی در صف خویش ندارد، زیرا از تمام نقاط جهان روز تا روز جوانان مسلمان (مردان و زنان جوان) به این گروه جهادگرا می پیوندند. شماری از این افراد بنا بر اعتقاد مذهبی به صفوف "دولت اسلامی" رجوع می کنند و شماری هم صرفاً به دلیل احساسات. تعدادی هم بنا بر ماجراجویی های درونی در اعمال خشونت و جنایت به این گروه می پیوندند.

اما در کل یک وجه مشترک سبب ایجاد یکپارچگی میان آنان می شود و آن پرداخت معاش ماهانه میان 500 تا 600 دالر امریکایی است.

اگر این مبلغ را ضرب تعداد جنگجویان پایین رتبه این گروه نماییم، ماهانه مبلغ هنگفتی می شود. افزون بر این سازمان تروریستی "دولت اسلامی" چندین پروژه خیریه و عام المنفعه را نیز تمویل می کند، پروژه هایی که در چوکات آنها بیوه زنان، کودکان یتیم و زخمی های جنگی مورد حمایت مالی قرار می گیرند.

در مجموع بر اساس گزارش روزنامه «العربیه ـ الجدید» بودجه این گروه در سال 2015 تا حدود دو میلیارد دالر تخمین زده می شود، اما این روزنامه تذکر داده است که احتمالاً بودجه اصلی آن بیشتر از این مبلغ خواهد بود.

این گروه مبالغ هنگفت مصارف خود را چگونه کسب می کند؟

یکی از راه های کسب منابع مالی این گروه تا خزان سال گذشته فروش نفت در عراق و سوریه محسوب می گردید. این گروه خزان سال گذشته مناطقی را در عراق و سوریه تحت تصرف خویش درآورد که در بخش های از این مناطق تولیدات نفت بخشی از درآمد را می ساخت. بنابراین گروه تروریستی "دولت اسلامی" مؤفق گردید تا وارد بازار فروش نفت گردد. بنا بر گزارش های دو هفته نامه امریکایی «فارن افایرز» سازمان "دولت اسلامی" در خزان سال گذشته روزانه 44 هزار بیرل نفت از سوریه و 4000 بیرل نفت را از عراق به فروش می رساند.

اما متعاقب این اوضاع حملات ائتلاف بین المللی به رهبری ایالات متحده علیه این سازمان تروریستی افزایش یافت. هواپیماهای ائتلاف بین المللی دستگاه های استخراج نفت را نیز مورد بمباران قرار دادند که به این ترتیب تجارت نفت این گروه تروریستی محدود گردید و کاهش یافت.

شمار زیادی از منابع مالی دیگر

سازمان تروریستی "دولت اسلامی" به همین یک منبع اکتفاء نکرده و کمک ها از کشورهای خلیج نیز از جمله منابع اقتصادی آنان به شمار می رود، با آنکه این کمک ها به صراحت تایید نشده است. ظاهراً چنین معلوم می شود که افراد به دلیل هوادارای از اعمال افراط گرایانه این گروه، و همسویی با افکار آنان دست به حمایت مالی می زنند.

همچنان منابع دیگر کاملاً به دلیل متفاوت، یعنی از ترس گسترش دامنه ی ترور آنان در شبه جزیره عرب، این گروه را تمویل می کنند. دست کم این مورد اخیر را نماینده های حکومت خودمختار کردستان در شمال عراق ادعا می کنند. اما این که کدام یک از منابع مشخصاً این کمک ها را می پردازند، روشن نیست.

افزون بر این گروه تروریستی "دولت اسلامی" بیشتر از همه با معاملات جنایتکارانه تجاری کسب درآمد می کند. فروش سگرت، ادویه طبی، تلفون های همراه و فروش اجناس عتیقه از کشورهای سوریه و عراق از جمله منابع دیگر مالی این گروه خوانده می شوند.

در کنار این ها فروش پاسپورت های جنگجویان اروپایی این گروه نیز یک منبع درآمد دیگر به شمار می رود و در اغلب اوقات حتی هر پاسپورت را به ارزش چندین هزار دالر امریکایی به فروش می رسانند. بنابراین، تصمیم شدیداً نمادین سیاسی هواداران این گروه که از هویت گذشته خود کاملاً می گذرند به یک منبع درآمد خوبی برای این گروه مبدل شده است.

گرفته پول در مقابل رهایی گروگان ها مثلاً رهایی گروگان های اقلیت ایزیدی دیگر منبع درآمد این گروه به شمار می رود.

در ضمن فروش اعضای بدن انسان ها به شفاخانه ها نیز به یک منبع مالی دیگر این گروه تبدیل شده است، زیرا هنوز هم شفاخانه های زیادی اند که نیاز به ارگان های بدن مثل قلب، جگر و دیگر اعضا برای نجات بیماران خویش دارند. این گروه در نهایت اهالی مناطق تحت تسلط خویش را مجبور به پرداخت مالیه و مصارف دیگر می کنند.

غلبه بر بازار تجاری توسط بازار معاملاتی دیگر

بخش اعظم مؤفقیت های اقتصادی این گروه را همچنان توانمندی های تخصصی اعضای آن می سازد؛ زیرا تنها جوانان گمراه و بی هدف نیستند که به عضویت این گروه در آمده اند، بلکه شمار زیاد اعضای این گروه مخصوصاً در سطوح رهبری " دولت اسلامی" متشکل است از اعضای اردوی عراق از زمان صدام حسین رئیس جمهور سابق این کشور. این افراد که توسط امریکایی ها بازداشت گردیده بودند، در زندان های مختلف با گروه های زیر زمینی عراقی ارتباط برقرار کرده و اکنون عملاً وارد صحنه شده اند.

بنا بر گمانه زنی خانم لوئیزه شیلی متخصص امور تروریسم و جنایات بین المللی، درآمد اقتصادی سازمان تروریستی "دولت اسلامی" را نمی توان فقط با نیروی پولیس و اقدامات نظامی محدود و متوقف نمود؛ بلکه مهمترین راه مبارزه با این گروه، رویارویی در برابر بازار بی رقیب معاملات اموال به سرقت رفته توسط این گروه می باشد. شیلی در متنی که برای دو هفته نامه فارن افایرز نوشته است، می افزاید: «ایالات متحده باید از چنین یک راه مبارزاتی حمایت کند.»

او در این مقاله اضافه می کند: «برای غلبه بر یک رقیب اقتصادی باید منابع مالی او را متوقف ساخت. باید رقیب را در حوزه خودش و با راه های معاملاتی و تجاری مغلوب نمود.»

شیلی می نویسد: بنابراین ایالات متحده باید اقتصاد ملی عراق را تقویت کند و با حمایت از اقتصاد عراق، آن را بطور مناسب قابل رقابت در بازارهای بین المللی بسازد. زیرا در صورت فقدان اموال مناسب تجاری در بازار، مشتری مجبور می شود از منابع دیگر خریداری کند. افزون بر این باید با ارزیابی کسب و کار محلی تاجران، راه های تجارتی "دولت اسلامی" را شناسایی کنند و اموال بدیل را در برابر اموال تجاری این گروه به بازار عرضه کنند.

بازار تجاری موازینی را ایجاب می کند و اگر کسی این موازین را رعایت نتواند، مواجه به شکست می شود. حتی ظاهراً این مورد در رابطه به قوی ترین نیروی تروریستی نیز صدق می کند.