منازعه مسلمانها وهندوها برسريک قطعه زمين درهندوستان

اين مسأله چندين روز اضطراب و هيجان را ايجاد کرده بود. بيشتر از 200 هزار نيروي امنيتي در ايودهيا و ديگر بخش هاي متشنج، بويژه در ايالت اوتار پراديش، مستقر شده بودند. آنها وظيفه داشتند مانع درگيري هاي احتمالي ميان مسلمانان و هندو ها شوند. در شهر ايودهيا مکاتب، مغازه ها و دفاتر بسته شده بودند. سکوت وحشتناک بر ترس مردم افزوده بود و خاطرۀ درگيري هاي خونين سال 1992 را تازه مي ساخت. در آنزمان هندو هاي متعصب به مسجد بابري، که در سال 1582 ميلادي اعمار شده بود، حمله برده بودند. آنها مي گفتند ايودهيا زادگاه خداي شان "راما" است. هندو ها ادعا دارند که اين مسجد روي تهداب معبد راما، که در قرن يازدهم بنا نهاده شده بود، اعمار شده است.

هندوستان کشوري است که پيروان اديان مختلف در آن در کنار هم زنده گي ميکنند. پالانياپان چيدام بارام وزير داخلۀ هندوستان چند ساعت پيش از اعلام حکم محکمه از مردم چنين تقاضا کرد:

"يکبار ديگراز تمام اقشار اين جامعه ميخواهم با حکومت اين کشور همکار باشند و به ارزش هاي بيانديشند که براي همۀ ما در هندوستان مهم اند و در قلب ما جا دارند."

شهر ايودهيا تنها 50 هزار نفر جمعيت دارد، و عبادتگاه مورد اختلاف در آن در حال حاضر با ديواري به ارتفاع چهار متر احاطه شده است و تحت نظارت نظاميان قرار دارد. هندو هاي پيرو راما در سال 1984 تقاضا کرده بودند که در محوطۀ مسجد بابري يک معبد راما را بسازند. به اساس افسانه هاي هندي راما 900000 سال پيش درين محل بدنيا آمده بود. اين خواست آنان در سال 1990 زماني قوت گرفت که برخي از سياستمداران پيرو راما خود را درين بحث ها دخيل ساختند. هندو ها پس از يورش خود در هژده سال پيش بر مسجد بابري، براي ارجگذاري به خداي خود راما، معبدي را بر ويرانه هاي اين مسجد اعمار کردند.

پس از حکم محکمه ساحه اي که 500 متر در 500 متر وسعت دارد ميان سه گروه مدعي، که قسماً از سال 1949 به اينطرف اقامۀ دعوي کرده اند، تقسيم ميشود. دو بخش آن به دو گروه هندوان و يک بخش آن به مسلمانان تعلق ميگيرد. راجيف دهاوان کارشناس حقوقي از اين حکم محکمه ابراز نااميدي کرد:

"وقتي يک قطعه زمين تقسيم ميگردد، نخست بايد معلوم گردد که اين زمين اصلاً به چه کسي تعلق دارد. به گمان من محکمه نبايد چنين تصميمي را اتخاذ ميکرد، زيرا اين پرسش در آن بي پاسخ مانده است. در سالهاي اخير مشکل هم همين بود که گروه هاي مذهبي بايد زمين را بين هم قسمت ميکردند و به آن موفق نشدند. حالا محکمه ميگويد که شما بايد اين کار را بکنيد، آنهم تا سه ماه ديگر."

مردم هندوستان در مورد حکم محکمه نظر متفاوت دارند. مردي ميگويد: "اين حکم ميتواند مثال و نمونۀ جديدي از برادري ميان پيروان اديان مختلف باشد". زني ميگويد: "به نظر من زمين بايد مساويانه تقسيم ميشد، اما حالا که محکمه چنين فيصله کرده است، بايد پذيرفته شود". مردي ديگري به اين نظر است که مسلمانان و هندو ها بجاي اينکه با هم نزاع کنند بايد براي عبادت مشترکاً به همان محوطه بروند.

ظفرياب جيلاني وکيل مدافعي که در منازعۀ ايودهيا از منافع مسلمانان دفاع ميکند، اعلام کرده است که در برابر حکم محکمه مرافعه طلب شده است. جيلاني گفته است: "گرچه محکمه موجوديت يک مسجد را در آن محل تأييد کرده است، اما تقسيم اين محوطه به سه قسمت نادرست است".

نمايندۀ هندو ها هم گفته است که با حکم محکمه راضي نيست و به محکمۀ عالي مراجعه ميکند. به گفتۀ وي مسلمانان اصلاً حق ادعاي مالکيت بر اين محوطه را ندارند.

به اساس حکم محکمه تا سه ماه ديگر بايد تقسيم "محوطۀ عبادتگاه" بايد آغاز شود.

پرييا ازلبورن / صفي ابراهيم خيل

ويراستار: رسول رحيم