نتیجه همه پرسی سهمیه بندی پناهجویان درمجارستان چه خواهد بود؟

این سوال رفراندوم است: با این حال، پایه و اساس این امر درست نیست. در نشست وزرای داخله کشورهای عضو اتحادیه اروپا تصمیم گرفته شد که مجارستان باید ۱۲۹۴ پناهجو را بپذیرد. پس این همه پرسی چه معنی دارد؟ آیا یک نمایش قدرت در داخل کشور نسبت به بروکسل است؟ زیرا این همه پرسی عواقب قانونی ندارد. قانون اتحادیه اروپا، قانون ملی کشورها نیست. احتمالا در این همه پرسی پذیرش ۱۲۹۴ پناهجو مطرح نیست، بلکه حکومت مجارستان می خواهد در مورد آینده تصمیم بگیرد؟ بررسی ها نشان می دهند که حد اکثر الزامی ۵۰ در صد در این همه پرسی بدست نمی آید. اپوزیسون هم راست گرایان و هم چپی ها خواهان استعفا اوربان اند.

"بروکسل می خواهد تا مجارستان مهاجران غیر قانونی را در کشور جا دهد." این یکی از برنامه های تبلیغاتی رادیوی دولتی در بوداپست است. یک سال پیش زمانیکه سهمیه پذیرش پناهجویان مطرح گردید، علیه خواست حکومت مجارستان تصمیم گرفته شد. اوربان این امر را فرآموش نکرده است. او پس از اجلاس پناهندگان در ویانا گفت: «آنها ما را فریب دادند. اگر ما این امر را فعلا اجازه دهیم، آنها (اتحادیه اروپا) دوباره چنین کاری را انجام خواهند داد. من فعلا بسیار احترامانه می گویم که همتایان من، ما را فریب دادند، چالبازی کردند و ما را آتش زدند.»

بر اساس سهمیه بندی، مجارستان فعلا باید فقط ۱۳۰۰ پناهجو را بپذیرد. در مقابل، این کشور در برابر محکمه عالی اتحادیه اروپا اقامه دعوا کرده است. گیورگی ماگیار، یکی از وکلای غیر دولتی که شهرت زیاد دارد با شنیدن این اظهارات اوربان سرش را تکان داده می گوید: «یک سال پیش اروپا تصمیم گرفت که مهاجرانی که از طریق ایتالیا و یا یونان می آیند را در دیگر کشورها تقسیم کند. مجارستان در آنزمان این امر را پذیرفت و امضا کرد. پس از آن این موضوع شکل معاهدات بین المللی را گرفت و قانون اتحادیه اروپا اجرایی گردید. این امر اغلب با قوانینی ملی برابر نیست و باید مقرارات تغییر داده شوند. این کار مثل این است که در جریان مسابقه فوتبال یکباره داور میدان تصمیم بگیرد که بعد از دقیقه ۷۰ می توان با دست نیز گول زد.»

حتی اگر نتیجه این همه پرسی به نفع حکومت مجارستان باشد، این سوال مطرح می گردد که آیا از نظر قانونی، این همه پرسی پوچ و بی معنی نیست، یا می توان تغییراتی را وارد کرد؟ در مطبوعات مجارستان در مورد اصلاحات در قانون اساسی صحبت می گردد. نخست وزیر اوربان خود این حدس و گمانه زنی را در تلویزیون دولتی دامن زده است. او گفت: «چنین چیزی جدی به عنوان یک رفراندوم نباید بدون عواقب  در قانون اساسی باقی بماند. در اینجا سوالی مطرح است که ما باید در مورد تصمیم بگیریم و باید داخل سیستم حقوقی مجارستان گردد. این حد اقل کاری است که باید انجام پذیرد.»

سلطان کیسلی، تحلیگر سیاسی که حکومت را در امور سیاسی مشوره می دهد می گوید که موضوع پناهجویان برای اوربان استقامت داده است. او در مصاحبه ای با تلوزیون اول آلمان (ای. آر. دی) گفت: «ویکتور اوربان مدت طولانی در اروپا به دلیل قانون بحث برانگیز مطبوعات و به دلیل قانون اساسی جدید و به دلیل مالیات ویژه در انزوا بوده است. موضوع مهاجرت باعث گردید که او از این انزوا خارج گردد.»

پیتر تویلگیسی تحلیگر امور سیاسی در "رادیوی اطلاعاتی" در بوداپست می گوید که  به این ترتیب، این همه پرسی اعلام جنگ با بروکسل است، اما علیه مخالفان سیاسی اوربان در مجارستان نیز به شمار می رود. یک و نیم سال بعد در این کشور انتخابات است. او در ادامه می گوید: «پیام این است که اپوزیسیون چپ ها، شما می توانید تنها حرف اضافی بزنید و روش شما قدیمی است. اما یک پیامی برای راستگرایان نیز وجود دارد و آن اینکه اگر ما می خواهیم کاری را انجام دهیم، پس آن کار را انجام هم می دهیم. پس یک حصار برای حفاظت از مردم فقیر مجارستان از پناهجویان وحشتناک می سازیم. شما ها تنها حرف زدن را یاد دارید و توانایی حکومت کردن را ندارید.»

برای این کار نخست باید این رفراندوم یک موفقیت برای حکومت مجارستان باشد. شرایط عمومی این است که از هر دو نفر یکی آن باید در این همه پرسی شرکت کند. از طرف دیگر اپوزیسیون چپ و لیبرال علیه این همه پرسی تبلیغ می کنند و بر اساس یک نظر سنجی که در این آواخر صورت گرفته است، حکومت نمی تواند در این همه پرسی اکثریت را با خود داشته باشد. در صورتیکه که چنین کاری اتفاق بیافتد، اپوزیسیون از اوربان خواسته است که باید استعفا بدهد.

Ozsváth, Stephan / NKA