قتل نویسنده زن کتاب "فرار از طالبان" در افغانستان

قتل سوشمیتا بنرجی، 49 ساله که به روز چهار شنبه صورت گرفت، به سلسله حملات بر زنان در این کشور محافظه کار اسلامی، نگرانی را نسبت به رو به خرابی گذاشتن حقوق زنان در این کشور جنگزده، در آستانه مرحله ای بر انگیخته است که درسال آینده بخش اعظم نیروهای بین المللی آنجا را ترک می گویند.

طالبان افغانستان دست داشتن در این قتل را رد کرده اند. به گفته پولیس، بنرجی که داستان زندگی اش را در زمان حاکمیت طالبان با عنوان "یک زن بنگالی کابلی والا" نوشته است، در ولایت پکتیکا از خانه اش ربوده شده و بیش از20 گلوله بر وی شلیک شده است.

جنرال دولت خان زدران، قوماندان پولیس پکتیکا گفت که جسد او روز پنجشنبه نزدیک یک مدرسه دینی در سه کیلومتری خانه اش پیدا شد.

دولت خان درحالیکه گفت دراین زمینه بر طالبان مشکوک می باشد، افزود: «افراد مسلح ساعت 11 بعد از ظهر چهار شنبه داخل خانه اش شدند، او را بیرون کشیدند و توسط گلوله به قتل رساندند».

جانباز خان، شوهر بنرجی که از مقر فرماندهی پولیس پکتیکا با رویترز صحبت کرده، گفته است که او چهار شنبه شب صدای زدن دروازه عقبی خانه شان را شنید. او افزود: « من دروازه را باز کردم، دو فرد مسلح که به روی شان دستار پیچیده بودند ، مرا به شدت پس زدند».

او اضافه کرد: «آنها مرا لت و کوب کردند، چشمانم را بستند، دست هایم و پاهایم را بستند و مرا در اتاق قفل کردند. آنها همسرم را با خود بردند. در اوایل روز بعد، هنگامی که برخی اعضای خانواده به خانه آمدند و مرا پیدا کردند، من رها شدم».

برخلاف برخی گزارش های رسانه ای، جانباز خان گفته است که بعد از برگشتن همسرش به افغانستان کدام تهدیدی ازجانب طالبان نشده بود. ذبیح الله مجاهد، یک سخنگوی طالبان دست داشتن این گروه را در این قتل رد کرده است.

درجریان سال های 1996 تا 2001 که طالبان بر افغانستان حاکمیت داشتند زنان از درس خواندن، رای دادن و بسیار کار ها منع شده بودند، به آنها اجازه داده نمی شد که بدون اجازه و همراهی محرم مردانه از خانه بیرون بروند.

خانم بنرجی که اصلا اهل کلکته بود، در سال 1989 پس از آنکه با جانباز خان در هند ازدواج کرد، به افغانستان رفت. او به دین اسلام گرایید و نامش را صاحب کمال گذاشتند.

رحیم خان یکی ازباشندگان "سری قلا" که در یک قریه با صاحب کمال زندگی می کرد، می گوید که جانباز خان 19 سال پیش با این خانم ازدواج کرد. او صاحب کمال را زنی آرام که با مردم برخورد خوب داشت، توصیف می کند.

رحیم خان می گوید، او برخی اوقات برای دیدار خانواده اش به هند سفر می کرد و همراه با شوهرش به تازگی از هند برگشته بود. وی اضافه می کند: «این خانم شش یا هفت سال قبل، بعد از اینکه دو سال را در افغانستان گذشتانده بود، به هند رفته و یک فلمی را بنام "جانباز" تهیه کرد. گفته می شود که در این فلم به طالبان توهین شده بود و آنها را انتحاری و بعضی نام های دیگر داده بودند. زمانیکه او 8 سال بعد دوباره به افغانستان برگشت و به قریه خود رسید، دیشب او را طالبان به قتل رساندند.»

او برای رساندن دوا به بیماران یک کلینیک افتتاح کرد، اما درسال 1993 زندگی اش به طور دراماتیکی تغییر خورد. این مصادف با زمانی است که پس از سال ها جنگ، طالبان درجنوب افغانستان به حیث یک نیرو ظهور می کنند.

او درکتاب اش نوشته است: "به دلیل آنکه او از پوشیدن چادری یا برقع خود داری می کرد، او را بداخلاق خواندند و مجبورش گردانیدند تا کلینیک اش را ببندد."

او به پاکستان فرار کرد اما توسط خانواده شوهرش پس به خانه آورده شد و در حبس خانگی قرار داده شد. چنانکه در کتابش نوشته است، او در سال 1994 با ایجاد تونلی در دیوار گلین خانه شان فرار کرد.

او فرار کرد، اما به زودی در نزدیک کابل بازداشت شد. با وجود خطر اعدام، طالبان را متقاعد ساخت تا او را به سفارت هندوستان بفرستند که دوباره در آنجا متوطن شد. از روی قصه او درسال 2003 فیلمی با عنوان « فرار از طالبان» در بولیود هندوستان تهیه شد.

فهیم دشتی، رئیس اتحادیه ژورنالیسان افغانستان گفت: بنرجی هنگامی که کشته شد، می خواست فیلم مستندی در مورد وضعیت زنان درولایت پکتیکا تهیه کند. سواپان بیسواس ناشر هندی کتاب های او به رویترز گفته است که او تصمیم داشت کتاب دیگری در مورد افغانستان بنویسد.

او گفت: «او از اینکه چیزی برای ارائه در نمایشگاه کتاب کلکته در اوایل سال جاری نداشت، غمگین بود، و به من گفت که می خواهد به افغانستان برود تا برای کتاب جدیدش مواد تهیه کند».

شیر شیندومخوپادهایای، نویسنده بنگالی می گوید: «این حادثه بسیار غم انگیز و بسیار تکان دهنده است. من او را همچون شهید می بینم. او زن شجاعی بود و در آنجا برای زنان کار می کرد.»