نگرانی از توسعه منازعه سوریه به کشورهای همسایه
۱۳۹۱ اسفند ۲۰, یکشنبهافزایش شمار مهاجران سوریه به کشورهای همسایه بیمناک است. طبق گزارش سازمان ملل متحد، بیش از یک میلیون سوری در حال فرار هستند و این در حالی است که شمار آنها همواره افزایش می یابد. هر روز هزاران نفر مجبور به ترک کشورشان می شوند. آنها به کشورهای همسایه، قبل از همه به ترکیه، اردن و لبنان فرار می کنند.
اردوگاه های مهاجران بیش از حد پر هستند، با وجود آنکه بسیاری از آنها خارج از اردوگاه ها به سر می برند و از جانب سازمان ملل متحد ثبت نام نشده اند و خود باید در غم شان باشند. شمار بیشتر مهاجران در ترکیه به سر می برند و این کشور پیامدهای جنگ داخلی در سوریه را از مدتی به این سو احساس می کند. اما در این میان بحران بر عراق و اسراییل نیز تاثیر می گذارد.
حمله بر سربازان سوریه
در عراق در هفته گذشته بیش از 40 سرباز اردوی سوریه کشته شدند. آنها در خاک عراق پناه برده بودند. این سربازان در بازگشت به کشورشان از جانب یک گروه مسلح مورد حمله قرار گرفتند. روشن نیست که عاملان این حمله چه کسانی بودند. این دومین بار به فاصله چند روز بود که منازعه سوریه به خاک عراق سرایت می کند.
بر عکس حکومت عراق، که از مدتی به این سو از مخالفان بشار الاسد، رییس جمهور سوریه حمایت می کند، حکومت عراق در منازعه سوریه سکوت اختیار کرده است. هنر فورتیگ، کارشناس عراق از انستیتوت برای خاور میانه در شهر هامبورگ آلمان در این باره می گوید: "حکومت عراق در حال حاضر نمی تواند دقیقاً سنجش کند که از کدام جانب طرفداری کند. به این دلیل عراق می خواهد از احتیاط کار گیرد".
نگرانی از افرط گرایان
چند سالی نمی گذرد که عراق خود جنگ داخلی مشابه را تجربه کرد؛ در سال های 2006 و 2007 شبکه تروریستی القاعده منازعه میان گروه های مذهبی سنی و شیعی این کشور را دامن زد. هنر فورتیگ هراس دارد که منازعه بار دیگر در عراق از سرگرفته شود.
اما تنها کشورهای عربی نیستند که از توسعه منازعه سوریه هراس دارند. در اسراییل نیز اوضاع در کشور همسایه با نگرانی دیده می شود. با گروگان گیری 21 سرباز سازمان ملل متحد توسط شورشیان سوریه در ششم مارچ از ارتفاعات گولان که تحت تسلط اسراییل قرار دارد، منازعه ابعاد جدیدی اختیار کرده است.
گرچه اسراییل و عراق علاقمندی های سیاسی کاملاً متفاوت دارند، اما هردو از یک چیز هراس دارند. اودو اشتاین باخ، کارشناس خاور میانه توضیح می دهد: "بزرگترین نگرانی اسراییل این است که به جای بشارالاسد، یک رژیم افراط گرا در سوریه حاکم شود، مثلاً رهبری شبکه القاعده و اخوان المسلمین. اسراییلی ها با رژیم اسد سال ها همکاری داشته اند. حالا آنها هراس دارند که روابط اسراییل و سوریه در یک مرحله قهر و خشونت انتقال یابد". به این دلیل اسراییل تغییر قدرت در سوریه را به دیده شک می نگرد.