پناهندگان در آلمان چه زمانی می توانند کار کنند؟

بر اساس قانون آلمان، پس از این که پناهجویان به گونه رسمی درخواست پناهندگی در این کشور می کنند، پیامی را مبنی بر ثبت هویت اش به عنوان پناهجو،اجازه اقامت موقت (دولدونگ) را از ادارات مربوط دریافت می کنند. در این برگه ها صریحا تذکر یافته است که آنان اجازه کار در بازار را ندارند.

هنگامی که در خصوص تقاضای پناهندگی تصمیم مثبت از طرف ادارات مربوط اتخاذ گردد و همراه آن یک ویزه اقامت را دریافت کنند، پناهجویان می توانند فوراً و بدون تائید اداره امور خارجیان به کار استخدام گردند.

در مورد کسانی که هنوز از پرونده های خود جواب تائید دریافت نکرده و تنها یک ویزه موقت (دولدونگ) در دست داشته باشند چه می شود؟

در خصوص این گونه افراد نمایندگی های کاریابی یک "بررسی اولویت" را انجام می دهند. هدف از این بررسی اولویت این است که آیا یک فرصت کاری برای آلمانی ها و یا اتباع کشور های اروپایی وجود دارد یا خیر.

این "بررسی اولویت" نیز پس از پانزده ماه اقامت در آلمان از بین میرود. اما برای پناهجویان از "کشورهای امن" مانند کوزوو یک استثنا وجود دارد، که آنان پس از 31 اگست سال 2015 تقاضای پناهندگی کرده باشند.

این گونه افراد مجبور اند که در جریان بررسی پرونده های شان در مراکز پذیرش زندگی نموده و اجازه کار را نیز ندارند. حتی این گونه افراد با داشتن "دولدونگ" هم نمی توانند جایی کار کنند.

آگاهان نسبت به افزایش کار سیاه هشدار می دهند.

برنهارد بوکمن یکی از اقتصاددانان در انستیتوت تحقیقاتی کاربردی اقتصادی در توبینگر می گوید، در صورتی که شرایط برای دست رسی به کار و بازار همچنین دشوار باقی بماند بدون شک بسیاری پناهجویان دست به انجام کار سیاه می زنند.

بر بنیاد یافته های یک پژوهش این انستیتوت، این کار سیاه می تواند برای دیگران نیز تا حد بیشتر مورد علاقه باشد. مهم تر از همه پس از تطبیق قانون حداقل درآمد در ساعت برای کارگران که کارفرمایان را مکلف کرده است از حد تعین شده کم تر برای کارگران نپردازند.

به همین دلیل احتمال بیشتر می رود که با استخدام کارگران بدون مجوز بسیاری ها دست به کار های غیر قانونی بزنند. در این تحقیق از رستورانت ها، بخش های ساختمانی، ویا در کشاورزی برای فرار از مالیات یادآوری شده است.

"اولین ماه کاری ام دوزخ بود"

ایلیر با (نام مستعار) یک جوان 21 ساله کوزووی است که همانند بیش از یک ملیون پناهجویی دیگر در سال گذشته وارد آلمان شده است. ایلیر از طریق انجام کار های سیاه یک مقدار پول بدست می آورد.

ایلیر که در حال حاضر در یکی از بخش های ساختمانی کار می کند می گوید: «هرچند کار در این جا برایم مناسب نیست، اما کار کردن سیاه بهتر از کار نکردن است».

ایلیر کارهای این چنینی را باید انجام دهد؛ سنگ ها را حمل و نقل کند و یا کامیون ها را بارگذاری کند. او کم از کم شش ساعت در روز کار می کند. این جوان کوزووی از تجارب اولین ماه کار کردن خود در این بحش ساختمانی بیان می کند: «اولین ماه کارم مانند یک دوزخ بود، آن زمان خیلی گرم بود و همه اعضای بدنم درد می کرد».

از کار ایلیر در اینجا تقریبا 9 ماه می شود. او تنها دوماه خود را صرف آموزش زبان آلمانی کرد. پس از آن که درخواست پناهندگی این جوان رد گردید، تا اوایل ماه اگست "دولدونگ" بدست آورد. این که پس از آن چه اتفاق خواهد افتاد می گوید که "من هیچ نمی دانم".

برای این گونه افراد که دسترسی به بازار کار در آلمان بسیار دشوار است، برخی محققین از انستیتوت تحقیقاتی کاربردی اقتصادی در توبینگر پیشنهاد می کنند که "موانع قانونی باید کم تر شوند" با آنکه کارکنان مسلکی کم تر وجود دارند.

از سوی هم بیرگیت ناویوکس مدیر عامل شورای پناهندگان در ایالت نورد راین ویستفالن پیشنهاد می کند که برای پناهجویان دسترسی آزاد به بازار کار داده شود.

او همچنان خواستار تغییرات از منظر قانونی نیز می باشد. ناویوکس می گوید که این اقدام می تواند در از میان بردن تعصبات نیز موثر واقع گردد چون که بسیاری کارفرمایان از استخدام پناهجویان اجتناب نموده به دلیل این که از وضعیت اقامت او مطمین نمی باشند.

نظر به دیدگاه ناویوکس پناهجویان جدا از آن، باید در بخش آموزش زبان بیشتر همکاری شده و مهارت های مسلکی پناهجویان صورت سهل مورد پذیرش قرار گیرد.

با این همه برای ایلیر انجام کار سیاه یک "معامله خوب" است. او می گوید که با انجام کارهای مختلف در کوزوو حد اکثر در ماه 300 یورو بدست می آورد. اما با انجام کار در این بخش ساختمانی، افزون بر دریافت 800 یورو در آمد ماهانه، 260 یوروی دیگر از طرف دولت آلمان بدست می آورد.

او با دو خواهر و مادر خود از بوداپست تا رسیدن به فرانکفورت 4500 یورو از یکی از اقارب خود به گونه امانت گرفته بود که با پیشبرد فعالیت های ماهانه در این جا می تواند آن را دوباره پرداخت کند.