پیمان شنگن اصلاح می شود
۱۳۹۱ خرداد ۱۹, جمعهبه تاریخ 14 جون سال 1985 کشورهای بلژیم، آلمان، فرانسه، لوکزامبورگ و هالند در روستای شنگن لوکزامبورگ پیمان شنگن را امضا کردند که از میان بردن تدریجی کنترول اشخاص را در مرزهای مشترک در نظر داشت. پنج سال بعد از آن، این پنج کشور پیمان دیگری را امضا کردند تا به این وسیله پیش شرط های عبور و مرور آزاد از مرز ها تضمین شود.
اما پنج سال دیگر دوام کرد تا به تاریخ 26 مارچ سال 1995 پیمان شنگن به صورت نهایی تصویب شد. دلیل این تاخیر، وحدت دو آلمان در سال 1989 بود. کشورهای بلژیم، آلمان، فرانسه، لوکزامبورگ، هالند، اسپانیا و پرتگال در این روز، کنترول میان مرزهای شان را از میان بردند.
پیمان امستردام که درسال 1999 تصویب شد، پیمان شنگن را در ماده های حقوقی اتحادیه اروپا مدغم کرد و به این ترتیب آزادی معامله در بخش بازارهای داخلی کشورهای عضو هرچه بیشتر مساعد شد.
در 142 ماده، در پهلوی از میان رفتن کنترول مرزها، هماهنگی سیاست در امور پناهندگی و ویزا، مبارزه مشترک علیه خرید و فروش مواد مخدر و افزایش کنترول در مرزهای خارجی نیز تثبیت شدند.
افزون بر آن «سیستم اطلاعات رسانی شنگن» ایجاد شد که به کمک آن نیروهای پولیس کشورهای عضو اتحادیه اروپا اطلاعات درباره اشخاص تحت تعقیب را تبادله می کنند. سیستم دیگر برای تبادله الکترونیک اطلاعات ثبت شده در ویزا و درباره ورود و خروج اشخاص در حوزه شنگن در حال آماده شدن است.
این پیمان امروز در 25 کشور اروپایی اجرا می شود. در کنار 22 عضو کشور های اتحادیه اروپا، کشورهای آیسلند، ناروی و سویس نیز در پیمان شنگن کاملا سهیم اند.
در مورد ایرلند و بریتانیا قوانین ویژه ای صدق می کند. در مورد قبرس، تا زمانی که راه حلی برای منازعه این کشور پیدا نشود، معلوم نیست که کنترول مرزها لغو شود. بلغاریا و رومانیا قرار است تا پایان سال 2012 مرزهای شان را باز کنند.
امروز شهروندان کشورهای عضو اتحادیه اروپا می توانند در داخل مرزهای «حوزه شنگن» آزادانه رفت و آمد کنند. در موارد استثنایی مثلاً حین برگزاری مراسم بزرگ، می توان کنترول مرزهای داخلی میان کشورهای عضو را به صورت موقتی بار دیگر اجرا کرد.
نظایر این نوع محدودیت ها در مسابقات جهانی و اروپایی فوتبال و نیز در آستانه برگزاری کنفرانس های جی 8 و ناتو عملی شدند.
بوریانوفا/ احمد حسین مبلغ
ویراستار: مهرنوش انتظاری