چرا افغان‌ها از برازیل قاچاقی عازم امریکا و کانادا می‌شوند؟

برازیل یکی از کشورهایی بود که به دنبال تصرف قدرت توسط طالبان در افغانستان، هزاران تن از افغان‌های در معرض خطر را با ویزای بشردوستانه انتقال داد.

به صفحه اینستاگرام ما بپیوندید!

تینا عظیمی، فعال حقوق زن از ولایت قندوز افغانستان یکی از افغان‌های انتقال یافته به برازیل است. او می‌گوید که از روی ناامیدی درخواست پذیرش در برازیل را خانه پوری کرده بود و سرانجام توسط این کشور پذیرفته شد.

عظیمی می‌گوید خودش پاسپورت داشت و توانست بعد از شش ماه از طریق ایران به برازیل سفر نماید، اما اعضای خانواده‌اش که پاسپورت نداشتند تاکنون در ایران به سر می‌برند و پروسه انتقال آن‌ها نیز تحت کار می‌باشد.

این فعال حقوق زن حالا در یکی از کمپ‌ها در برازیل زندگی می‌کند و می‌گوید بعد از یک ماه توانسته اقامت سه ساله بگیرد و روزانه سه ساعت مصروف آموزش زبان است.

خانم عظیمی گفت: «با وجودی که مسئولان سفارت برازیل در تهران به ما گفته بودند که در برازیل هیچگونه امتیازی برای شما داده نمی‌شود، اما در اینجا ۵۰۰ ریال معادل ۱۰۰ دالر (ماهانه) برای ما پول می‌دهند.»

این فعال حقوق زن می‌گوید که درآمد و زمینه کاری در برازیل بسیار محدود است و به همین دلیل شماری از افغان‌های انتقال یافته به این کشور قاچاقی عازم ایالات متحده امریکا و کانادا می‌شوند.

عظیمی گفت: «کرایه خانه ۱۰۰ الی ۵۰۰ ریال است. مصارف ماهانه یک شخص ۳۰۰ ریال می‌باشد. درآمد کم است. یک نفر کار کند ۶۰۰ ریال درآمد خواهد داشت که مصارف خانواده را کفایت می‌کند. اما نمی‌توانی به دیگر اعضای فامیل در افغانستان کمک کنی.»

تعداد افغان‌های انتقال یافته به برازیل مشخص نیست، اما اواخر سال گذشته گزارش شد که برازیل حدود شش هزار ویزای بشردوستانه به افغان‌ها را تائید کرده است.

حسین علی‌زاده، یکی از افغان‌های است که بعد از انتقال به برازیل با ویزای بشردوستانه، به صورت قاچاقی به ایالات متحده امریکا رفته است. او گفت: «دو ماه در برازیل بودیم. زبانش خیلی سخت بود. مشکل اقتصادی داشتیم. زمینه کار و درآمد کم است و مبجور شدیم که به طرف امریکا حرکت کنیم.»

مرتبط:سرباز پیشین و پناهجوی افغان در بازداشت در امریکا به سر می برد

علی زاده به دویچه وله گفت که این سفر خطرناک آن‌ها از برازیل تا ایالات متحده امریکا ۳۵ شبانه روز طول کشید: «مسیر راه خطرناک بود، تعدادی از مهاجران جان باختند. اجساد بو گرفته بودند. مردم بالای اجساد برگ‌های درخت را انداخته بودند. معلوم نبود که اجساد از مهاجران کدام کشورها بودند.»

این مهاجران افغان برای رسیدن به ایالات متحده امریکا و کانادا چندین کشور را از طریق آب، خشکه و جنگل با کشتی، موتر و حتی پای پیاده طی می‌کنند. علی زاده در مورد مشکلات این سفر قاچاقی گفت: «هشت شبانه روز را در جنگل‌های پانامه پیاده آمدیم. خیلی خطرناک بود.»

علی زاده می‌گوید که این سفر قاچاقی بدون قاچاقبر ممکن نیست و آن‌ها را دو قاچاقبر همراهی می‌کردند: «ما یک تیم ۳۰۰ نفری از کشورهای مختلف بودیم. هشت نفر افغان بودیم. قاچاقبران از هر کشوری که ما را عبور می‌دادند، ۲۰۰ الی ۲۵۰ دالر می‌گرفتند.»

به این ترتیب علی‌زاده توانست با مصرف چهار هزار دالر امریکایی خود را به ایالت میشیگان ایالات متحده امریکا برساند. او حالا مصروف آموختن زبان است و امیدوار است که قبولی و اجازه کار بگیرد.

امریکا از سال ۲۰۲۱ میلادی تاکنون بیش از ۷۶ هزار نفر از همکاران محلی و افراد آسیب پذیر را از افغانستان انتقال داده است، اما هنوز هم تعداد زیادی که از سوی امریکایی‌ها در کشورهای سومی مانند پاکستان، امارات متحده عربی و آلبانیا انتقال داده شده بودند، بی‌صبرانه منتظر ادامه سفر به ایالات متحده امریکا می‌باشند.