چرا ترکیه از اقدام علیه "دولت اسلامی" خودداری می کند؟

نیروهای ترکیه شب دو شنبه این هفته مواضع حزب ممنوعه "پی کا کا" را مورد حمله قرار دادند. این نخستین حمله در یک و نیم سال گذشته بعد از برقراری آتش بس میان دو جانب است. کلاودیا روت از حزب سبزهای آلمان و معاون رئیس پارلمان این کشور در مصاحبه‌ای با رادوی آلمان (دویچلند فونک) در رابطه به این تحولات صحبت می‌کند.

خانم روت، آیا حمله بر مواضع "پی کا کا" می‌تواند شواهد قطعی مبنی بر این باشد که ترکیه نمی‌تواند شریکی در مبارزه علیه گروه "دولت اسلامی" باشد؟

روت: ترکیه باید یک شریک باشد. اما واضحاً حکومت ترکیه فعلا یک جنگ علیه کردها را به پیش می‌برد تا علیه "دولت اسلامی". کل جهان حق دارد که از ناحیه "دولت اسلامی" و خطرات آن نگران باشد و در ترکیه آدم شاهد فضای حاکی از نومیدی، خشم و ترس در رابطه به وخامت اوضاع داخلی است. آدم شاهد وخامت شدید اوضاع از جانب حکومت علیه کردها است.

حکومت ترکیه گفته است که نیروهایش به این دلیل مواضع حزب ممنوعه کارگران کردستان (پی کا کا) را مورد قرار داده است که سربازان این کشور سه روز هدف شلیک آن‌ها قرار گرفته بودند. خانم روت، آیا این واکنش بر حق است؟

روت: نه، به هیچ صورت این واکنش برحق نیست. این مسأله پیش از آن شروع شده بود، زمانی که اردوغان و وزیران کابینه اش یک هفته پیش "پی کا کا" را با "دولت اسلامی" یکی خواندند. حال مطمئناً "پی ک کا" یک سازمان اساساً دموکراتیک نیست، اما سهمش را علیه "دولت اسلامی" ادا کرده است. "پی کا کا" با کُردهای سوریه و حزب اتحاد دموکراتیک سوریه، شمار بسیار زیاد ایزدی‌ها را آزاد کرده است. و با توجه به یک پروسه صلح دو ساله در ترکیه که امیدواری زیادی را ایجاد کرده بود، یکی دانستن "پی کاکا" با "دولت اسلامی"، از یک جانب از منظر کردها کاملاً ناموجه است، و از جانب دیگر تا جایی که مربوط به خطر "دولت اسلامی" می شود، کاملاً نامتناسب است.

برعلاوه باید بگویم که در روزهای اخیر چیزهای اتفاق افتاده است. طبعاً زدوخوردهایی وجود دارند، خشونت وجود دارد و شمار زیادی کشته می شوند. اما کُردها در "صهود" – شهری در آن سوی مرز کوبانی- که می خواستند کمک کنند، زندانی می باشند. 64 تن از پناهجویان کوبانی با 260 کُرد که در آنجا تحت توقیف بودند، دو باره بازگشت داده شده اند. این نقض حقوق بشر است. جنگجویان زخمی حزب کردها موسوم به اتحاد دموکراتیک سوریه از شفاخانه‌ای در دیار بکر زندانی شدند، در حالی برعکس در غازی عینتاپ، جنگجویان "دولت اسلامی" معالجه می شوند، بدون آنکه کسی در فکر زندانی کردن آن‌ها باشد. ما شاهد به جنایت کشاندن عجیب و داغان کردن پروسه صلح توسط اردوغان می باشیم».

و بنابر این چنانکه شما همین حالا گفتید، دقیقاً برای اردوغان جنگ علیه "پی کا کا" یک نمایش ضمنی نه، بلکه از اولویت برخوردار است. آیا بسیار ساده لوحانه نیست که فکر کنیم غرب می تواند این اولویت ترکیه را تغییر بدهد؟

روت: وقتی که کُرد ها از دوسال به این سو مذاکره می کنند و آماده اند که یک چشم انداز داشته باشند، همچنان یک چشم انداز دموکراتیک در مناطق کردی که در واقعیت امر بهتر است، پس این اولویت چه معنایی دارد؟ همچنان احتمال دارد یک دعوا علیه صلاح الدین دیمیرتاس رئیس حزب دموکراتیک خلق ها صورت گیرد که یک حزب کردی است و سه هفته پیش هنوز یک نامزد ریاست جمهوری بود و نزدیک به ده درصد آرا را به دست آورد که برای نخستین بار توسط طیف لبرال های چپ غیر کردی نیز انتخاب شد. خطر اقامه دعوایی علیه او و همه هیئت عامل حزب او وجود دارد. به دلیل دعوت به تظاهرات آن ها تهدید به حبس عمری می شوند. از نظر من واقعاً این یک سیاست بی رحمانه و فاقد احساس است.

خانم روت، شاید بتوانیم اکنون شکوه کنیم. اما چه چیزی خواهد توانست ترکیه را به تغییر سیاست اش وادار سازد؟

روت: فشار بسیار زیاد. ترکیه عضو ناتو است. فشار زیاد از جانب ناتو. ترکیه نامزد شمولیت در اتحادیه اروپا است. فشار زیاد تا بالاخره معلوم شود که آیا ترکیه حاضر است از تقویت "دولت اسلامی" منصرف شود. زیرا من از آن ترس دارم که ترکیه نتواند آن اشباحی را که فراخوانده است، از میان بردارد. چرا در ترکیه، در برابر دروازه استانبول اردوگاه نظامی "دولت اسلامی" می تواند تشکیل شود؟ چرا ارسال سلاح از سمت ترکیه به "دولت اسلامی" ممکن است؟ و چرا ترکیه یک شریک ناتو که برای همه جهان شناخته شده می باشد، پایگاه نظامی انچیرلیک اش را برای ائتلاف بین المللی نمی گشاید؟ این ها ایجاب فشار سیاسی بسیار زیاد را می کنند.

خانم روت، در سطح بین المللی، چقدر ممکن است که از جناح پارلمانی سبزها تقاضا شود که در صورت مجوزی از جانب ملل متحد، باید اردوی فدرال آماده باشد تا نیروی زمینی اش در عملیات شرکت کنند. در حالی که ما همه می دانیم هرگز چنین مجوزی صدور نخواهد شد.

روت: نه، من این را کاملاً نمی دانم که از همین حالا بدانیم هرگز چنین مجوز صادر می شود یا نه..

روسیه و چین در شورای امنیت تا کنون مانع چنین قطعنامه ها در سوریه شده اند.

روت: بلی، اما با آنهم باید همه، و واقعاً همه تلاش ها صورت گیرند تا روسیه و چین با یک اتحاد بین المللی زیر چتر ملل متحد بیایند. منظورم این است که ملل متحد محلی است که جامعه بین المللی گردهم می آید. و من در این هیچ تردیدی ندارم که در صورتی که "دولت اسلامی" یک خطر بسیار بزرگ باشد، باید سبب آن گردد که سازمان ملل متحد را تقویت کرد و پیوسته تلاش نمود تا در چهارچوب ملل متحد واقعاً به یک اقدام مشترک نایل شد.

خب، تا جایی که به یاد دارم، این چیزی است که از سه سال به این سو در مورد سوریه برایش تلاش می شود.

روت: بلی، در آن صورت باید برای سه سال و یک ماه، دو ماه و سه ماه دیگر باید تلاش صورت گیرد. چرا خانم مرکل به ملل متحد نمی رود و در آنجا نمی گوید که ما به یک حمله بشردوستانه نیاز داریم. ملل متحد پولی را به دست نمی آورد که به طور عاجل برای وارسی از پناهجویان ضرورت دارد. این سازمان باید حالا کمک هایش را تا 40 درصد کاهش دهد. چرا مرکل به آنجا نمی رود و نمی گوید که آلمان یک دولت قوی است، ما می خواهیم با روسیه و چین طبق یک چشم انداز دست به یک اقدام مشترک بزنیم. چرا به آنجا نرفت و نگفت که قدرت های منطقه یی و البته همه قدرت های منطقه یی باید روی یک میز جمع شوند. در آن صورت عربستان سعودی نمی تواند از مذاکره با ایران خودداری کند. من به این گفته باور دارم که به هرحال و بدون تلاش ما چنین چیزی امکان ندارد. این چشم انداز غلط در یک وضع چنین خطرناک است.

در اخیر اگر کوتاه پاسخ دهید که چرا ما در این ارتباط که کردهای کوبانی خواهان دریافت سلاح اند، کوتاه ترین و عملگراه ترین راه را نمی پیماییم؟

روت: من به این باور هستم که کردها در هر صورت ضرورت به دستیابی آزاد به حمایت دارند، چه از لحاظ پرسونل و چه از لحاظ حمایت مادی.... و آن ها به یک حمایت قوی ائتلاف بین المللی از طریق حملات هوایی و علاوه بر آن به پایگاه انچیرلیک ضرورت دارند.

آیا طوری که آن ها تقاضا می کنند به سلاح ضرورت دارند؟

روت : آن ها سلاح دارند. اما آن ها حمایت کافی ائتلاف بین المللی را ندارند و ترکیه از این حمایت خودداری می کند و بی مسئولیت است.