"کاهش عملیات های مشترک درخواست حکومت بود"
۱۳۹۱ شهریور ۳۱, جمعهظاهر عظیمی سخنگوی وزارت دفاع افغانستان روز پنج شنبه 20 سپتمبر/ 30 سنبله 1391، در یک کنفرانس خبری در کابل گفت، به دلیل کاهش عملیات های مشترک نیروهای افغان و ناتو در اصول نظامی هیچ تغییری به وجود نیامده است و این امر یکی از خواسته های این وزارت نیز بوده است. او افزود: «این یکی از خواسته های ما از همکاران بین المللی بود که باید نیروهای امنیتی افغان در ماه های آینده آهسته آهسته مسئولیت رهبری عملیات های نظامی را خودشان به عهده بگیرند، چون شمار نیروهای خارجی هم رفته رفته کم می شود، این درخواست را رییس جمهور کرزی سال گذشته از آنها کرده بود».
آقای عظیمی گفت با این که عملیات های مشترک با نیروها ناتو کم شده است اما در سطح لوا "لشکر" و قول اردو عملیات های مشترک ادامه دارد.
پس از آن که حملات داخلی یونیفورم پوشان افغان "نظامیان افغان" بر همکارن بین المللی شان افزایش یافت، آیساف اعلام کرد که عملیات های مشترک با نیروهای افغان را محدود می سازد. در همین حال اندرس فو راسموسن دبیر کل پیمان اتلانتیک شمالی "ناتو" گفت که اعمال محدودیت بر عملیات های مشترک یک امر کوتاه مدت است.
بنا بر گفته آقای راسموسن این اقدام فقط برای حفاظت بیشتر جان نیروهای بین المللی اتخاذ شده است و به این معنی نیست که در اهداف ناتو برای مبارزه با هراس افگنی تغییری به وجود آمده باشد.
اما برخی از کارشناسان نظامی در افغانستان این اقدام ناتو را تغییری آشکار در تاکتیک جنگی ناتو می دانند و می گویند این آشکار است که نیروهای ناتو دیگر به همکاران افغانشان اعتماد ندارند. جنرال عتیق الله امر خیل کارشناس نظامی در افغانستان به دویچه وله گفت:« این تصمیم ناتو و مقامات افغان روحیه مخالفان مسلح دولت را تقویت می کند».
آقای امر خیل اضافه کرد تا زمانی که نیروهای ارتش افغانستان از لحاظ کیفیت کاری تقویت نشوند و به سلاح های مختلف توسط ناتو مجهز نگردند، ایجاد محدودیت در عملیات های مشترک با ناتو زیان بار است.
وزارت دفاع افغانستان در حالی ایجاد محدودیت ها بر عملیات های نظامی را خواسته خود و دولت افغانستان می داند که اخیرا طالبان اعلام کرده اند، حملات نفوذی های آنان در صف نیروهای امنیتی افغان بر نیروهای ناتو فشار وارد کرده است تا عملیات های مشترک را متوقف سازند و آن را دست آورد خود می خوانند.
دویچه وله: اسماعیل شاکر / رضا شیرمحمدی
ویراستار: عبدالباری حکیم