یک سال بعد از زمین لرزه در نیپال

بوندهاناتا در کتماندو پایتخت نیپال شامل میراث های فرهنگی یونسکو است. گنبد مقبره یکی از مقصدهای زیارت بودایی ها از هیمالایا است. در زلزله یک سال پیش سر گنبد تخریب شد. این گنبد در حال حاضر در حال بازسازی قرار دارد.

همچنان منطقه "دوربار" نیز شامل میراث های فرهنگی یونسکو است. معبدها در این منطقه آسیب های شدیدی دیده اند. برخی از معابد تخریب شده اند و بعضی دیگر احتمالا به سختی نجات داده خواهند شد.

ساکنان کتمندو تقریبا به آسیب های زلزله عادت کرده اند. ترمیم کاری هایی که به صورت عاجل صورت می گیرد به آسانی توجه آنها را به خود جلب می کند.

منطقه "زیهوپالویک" در شرق کتمندو، زمین لرزه این منطقه را به سختی متاثر ساخت. 15 هزار ساکنان شهر "چوتارا" یک سال بعد از این فاجعه چنان مضطرب وهیجان زده به نظر می رسند که گویی هم اکنون این فاجعه اتفاق افتاده است.

اتاق عاجل یک شفاخانه در چوتارا: داکتران هنوز هم باید در زیر خیمه کار کنند. ساختمان قدیمی شفاخانه به حدی تخریب شده است که تنها بعد از بازسازی گسترده و پرهزینه می تواند دوباره قابل استفاده شود.

مانند گذشته ها اکثر مردم "زیندهوپاشویک" در کلبه ها زندگی می کنند. اضافه از80 درصد خانه ها تخریب شده اند. به خصوص به روستاهای دوردست تا کنون کدام کمکی نرسیده است.

کلبه ها به صورت موقتی ساخته شده اند. بسیاری از مردم در یک فضای تنگ و کوچک زندگی می کنند. اکنون بیماریهای عفونی به آسانی سرایت می کند.

ساکنان منطقه زلزله زده کتمندو مدت ها است که امید به اینکه دولت آن ها را تحت حمایت قرار دهد را از دست داده اند. آنها سرنوشت خود را خودشان به دست گرفته اند.

تقریبا همه مکاتب در "زیندهوپاشویک" کاملا تخریب شده اند یا حداقل آسیب دیده اند. برخی را می توان ترمیم کرد اما شماری دیگر مانند مکتب میلچاور قابل ترمیم نمی باشند.

درس های دانش آموزان در صنف های موقتی تدریس می شود. ساخت وساز های فلزی از باد و باران جلوگیری می کند اما نمی تواند آنها را گرم کند. سر وصدا ازاین دیوارها به راحتی عبور می کند وصدا در داخل آن نیز می پیچد.

کودکان مکتب نیز فاجعه زمین لرزه یک سال پیش را به یاد می آورند. حتی در صحن مکتب در "تلوزیروباری" هنوز هم باقی مانده های ساختمان های قدیمی تخریب شده قرار دارد.

همچنین آسیب های به جای مانده درمنطقه "خومبو" خسارات ناشی از زلزله یک سال قبل را نشان می دهد. در مقایسه با ناحیه "زیندهوپاشویک" ، اطراف قله ایورست که یک جای مناسب ومحبوب برای گردشگران است کمتر آسیب دیده است.