۱۸ سال رهبری مرکل و میراث اش برای حزب دموکرات مسیحی
۱۳۹۷ آذر ۱۶, جمعه
اوسکار نیدرمایر، دانشمند علوم سیاسی، حزب دموکرات مسیحی (سی دی یو) را در اوایل سال ۲۰۰۰، چنین توصیف کرده بود: «سی دی یو» حزبی است که بیشتر مردان آن را تحت سلطه خود دارند، یک حزب محافظه کار میانه، کمی خسته کننده، اما همچنین با اصول روشن. سیاست اقتصادی لیبرال را اولویت می دهد و تصویری محافظه کار و مسیحی از بشریت دارد.»
حزب دموکرات مسیحی (سی دی یو) در آن زمان با یک بحران روبرو بود. این حزب در انتخابات سختی در برابر حزب سوسیال دموکرات (اس پی دی) بازنده گردید. مدت کوتاهی پس از آن، هلموت کول، انگلا مرکل، جوانی از شرق آلمان را به کابینه خود آورد. او به نام "دختر کول" شهرت پیدا کرد. اما او به سرعت خود را مستقل ساخت: در وسط رسوایی مالی حزب دموکرات مسیحی، مرکل با یک نامه سرگشاده از کول فاصله گرفت. چند ماه بعد او خود رهبری حزب را به دوش گرفت. انگلا مرکل به عنوان یک آلمانی شرقی، پروتستانت، دانشمند علوم طبیعی که از شریک زندگی اش جدا شده است، چون یک جسم خارجی در حزب دموکرات مسیحی کول ظاهر شد.
فریدریش مرتس، یکی از کسانی که در آن زمان نامزدی مرکل را مورد انتقاد قرار داد، امروز یک نامزد ارشد برای جانشینی مرکل در رهبری حزب است. او خود را یک رهبر بهتر حزب می پندارد. همچنین ولفگنگ شویبله رئیس پارلمان فدرال آلمان نیز از این جمله به شمار می رود. اما مرکل همه را به حاشیه رانده بود. هنگامی که او در سال ۲۰۰۵ به مقام صدرات آلمان نامزد شد، هیچ کس دیگر از حزب اش نمی توانست برایش خطرناک باشد. زمانی که مساله قدرت مطرح می گردید، مرکل توانایی و جدیت اش را نشان می داد. برخورد بیرونی اش متعهدانه و هوشیارانه بوده است.
کول ۲۵ سال و مرکل بیش از ۱۸ سال حزب دموکرات مسیحی را رهبری کردند. نیدرمایر از "عصر مرکل" سخن می گوید، نه تنها به دلیل طولانی بودن زمان حکومت اش، بلکه همچنین به دلیل آنکه حزب به شدت از او شکل گرفته است، یعنی از لحاظ اقتصادی و اجتماعی و سیاسی تمایل چپی پیدا کرده است.
تحول در حزب
بسیاری تغییراتی در دوره مرکل که در حزب دموکرات مسیحی آمده است، در دوران کول غیرقابل تصور بود. در ابتدا او یک طراح و برنامه ریز بزرگ نبود. مرکل اغلب متهم می گردید که تصمیمات را با تاخیر و با تکتیک می گیرد. سپس روشن شد که مرکل اغلب در مورد مسائل مهم تصمیم می گیرد، بدون اینکه در داخل حزب آنها را مورد بحث قرار دهد. در مورد چند موضوع او همه را شگفت زده کرده است:
در سال ۲۰۱۰ مرکل به عنوان یک شخصیت صرفه جو شهرت داشت. در جریان بحران مالی، کمک های مالی برای یونان را لغو کرد. اما به زودی او به بسته کمک های اولیه برای آتن موافقت کرد که بعدا دو بسته کمکی دیگر نیز برای یونان پذیرفته شدند. واحد پولی یورو و انسجام اروپا از موضوعات اصلی سیاست های مرکل به شمار می روند.
سال ۲۰۱۱: مرکل به عنوان طرفدار قدرت هسته ای به شمار می رفت. اما پس از حادثه ویرانگر هسته ای در فوکوشیما، او یک شبه سیاست اش را تغییر داد؛ ائتلاف حاکم تصمیم به خروج از انرژی هسته ای گرفت.
سال ۲۰۱۳: مرکل مخالفت اش را در مساله تابعیت دوگانه بیان داشت. این مساله را قبلا حکومت ائتلافی معرفی کرده بود. در سال ۲۰۱۷ او از "تابعیت دوگانه" با وجود مخالف حزب اش، دفاع کرد.
۲۰۱۵: تاسال ۲۰۰۴، مرکل بر این باور بود که جامعه چند فرهنگی در آلمان "شکست خورده" است. اما در سال ۲۰۱۵ که سال بحران مهاجرت بود، مرکل با این جمله معروف اش که «ما می توانیم غالب شویم»، به ورود سیل آسای پناهجویان پاسخ داد. باز نگه داشتن مرزها برای پناهجویان، منجر به انشعاب حزب دموکرات مسیحی (سی دی یو) تا امروز شده است.
سال ۲۰۱۷: مرکل از دیر زمانی علیه ازدواج همجنسگرایان بود. اما اندکی قبل از انتخابات بوندستاگ یا پارلمان آلمان در سال ۲۰۱۷ مرکل راه را برای رای گیری راجع به ازدواج همجنس گرایان باز کرد. قانون به اصطلاح "ازدواج برای همه" پذیرفته شد.
موضوعات و موقعیت های جدید
مرکل، به عنوان رهبر حزب، حزب دموکرات مسیحی را از لحاظ سیاسی در موقعیت میانه کشاند و تا حدی از آن نفع برد. موضوعات مختلفی که به طور سنتی مورد حمایت احزاب سوسیال دموکرات (اس پی دی) و حزب سبزها بودند، از سوی مرکل مطرح گردیدند و او این موضوعات را به طور غیرمنتظره وارد اجندای حزب خود کرد. یک مثال خوب می توان از سیاست خانواده نام برد. تحت رهبری مرکل، حق «پول والدین»، کمکی که برای کودکان به والدین داده می شود، و حق دریافت جای در کودکستان برای اطفال، محقق گردید. با همین تغییرات بود که در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۱۳، حزب دموکرات مسیحی مرکل ۴۰ درصد آرا را به دست آورد، آنچه در حال حاضر برای این حزب غیرقابل تصور است. مرکل توانست همچنین در زمینه مسایل مربوط به محیط زیست و مسایل اجتماعی در بین محافظه کاران امتیاز کسب کند.
در سیاست مهاجرت و پناهندگی، در میان حزب دموکرات مسیحی، اختلافات شدید به میان آمد. در حالی که بسیاری خواستار تعیین حد نهایی برای ورود سالانه مهاجران و پناهندگان بودند، مرکل با آن مخالفت کرد. اوسکار نیدرمایر در این ارتباط می گوید که "در اینجا مرکل یک دیدگاه برای خود پیدا کرده بود و او از آن با وجود همه انتقادات شدید و همه مشکلات، دفاع کرد."
این دیدگاه باعث گردید که در انتخابات سال ۲۰۱۷، حزب دموکرات مسیحی آرای زیادی را از دست دهد. کناره گیری مرکل از ریاست حزب در نهایت به سیاست بحث برانگیز مهاجرت باز می گردد. امروزه همه نامزدانی که می خواهند ریاست حزب دموکرات مسیحی را به دست بیاورند، از این سیاست مرکل فاصله گرفته اند.
ورنر پاتسلت، دانشمند علوم سیاسی که خود یکی از اعضای حزب دموکرات مسیحی (سی دی یو) است، می گوید: "دوره مرکل زمان بسیار خوبی برای حزب سی دی یو بود." او در ادامه می گوید که اما این زمان درخشان زمانی به تاریکی گرایید که مرکل نتوانست بزرگ ترین خطر برای حزب را که ظهور حزب «بدیل برای آلمان» باشد، به موقع تشخیص بدهد.
فرهنگ باز در حزب
سه نامزد برای رهبری حزب دموکرات مسیحی در برابر یکدیگر رقابت می کنند. دیگران نیز جرئت پیدا کرده اند تا مرکل را مورد انتقاد قرار دهند. این یک چیز نو و یک تحول در میان دموکرات مسیحیان است. هلموت کول حتی در سال ۱۹۹۸ خودش نامزدی اش را به مقام صدرات آلمان اعلان کرده بود.
حزب دموکرات مسیحی امروز بیشتر باز و متنوع است. این نشان دهنده جامعه ای به طور فزاینده ناهمگون است. اگر چه در حال حاضر اشتیاق فراوان برای موقعیت های روشن و محافظه کارانه در حزب دموکرات مسیحی وجود دارد. اوسکار نیدرمایر اما می گوید که "مهم نیست که جانشین مرکل کی می شود، زمان بازگشت نخواهد کرد." این دانشمند علوم سیاسی بازگشت به گذشته را "کاملا غیر ممکن می یابد." او در ادامه می گوید که "هیچ کس هم این امر را نمی خواهد." سوال این است که "آیا این مسیر ادامه پیدا می کند و یا مسیر اصلاح می شود. به هر حال، اکثریت در حزب، به نظر نمی رسد که خواهان بازگشت دوره هلموت کول باشند."
nka,af (Hasselbach)