«۳۳ درصد هندوها و سیکها امسال افغانستان را ترک کرده اند»
۱۳۹۹ مرداد ۳۱, جمعهگورنام سینگ، رئیس عبادتگاه اهل هنود و سیکهای کابل روز جمعه به دویچه وله گفت: «متاسفم که امروز خبر دردناک ترک ۱۲۸ هموطن خود را به شما میدهم و اکثر اینها خانوادههای قربانیان حمله شوربازار کابل بودند که روز پنج شنبه، ۲۰ آگست، افغانستان را به مقصد هندوستان ترک کردند.»
حمله انتحاری سال گذشته بر عبادتگاه اهل هنود و سیکها در شوربازار کابل حادثه غمانگیز و تکاندهندهای بود که باعث کشته شدن ۲۶ تن از بزرگان این اقلیت گردید.
شکوه از دولت
هندوها و سیکهای افغانستان دولت این کشور را به کمکاری در زمینه تامین امنیت و خواستههای مشروع خودشان متهم میکنند و میگویند که در هیچ مکانی امنیت و آرامش ندارند. هندوها و سیکها حتی اگر از حملات افراط گرایان در امان بمانند، در مهمترین مراسم مذهبی شان به نام شمشان یا مرده سوزان با مزاحمت مردم عام مواجه میشوند.
گورنام سینگ، رئیس عبادتگاه اهل هنود و سیکهای کابل به دویچه وله گفت: «هیچ راهی دیگر جز ترک افغانستان برای اهل هنود و سیکهای افغانستان باقی نمانده و اگر دولت تدابیر جدی برای تامین امنیت مردم ما روی دست نگیرد و به خواستههای مشروع ما توجه نکند، کل این اقلیت مذهبی کشور خود را به مقصد کشورهای خارجی ترک میکنند.»
سینگ گفت که اهل هنود و سیکهای افغانستان مدت ۱۴ سال است که از دولت خواهان تامین امنیت مکان مرده سوزان در ناحیه هشتم شهر اند اما تا هنوز دولت این خواسته ابتدایی را برآورده نکرده است.
این بزرگ مذهبی اهل هنود و سیکها گفت: «مردم ما در مکاتب مورد اذیت و آزار قرار میگیرند. اطفال ما در خیابانها امنیت جانی و روانی ندارند و به تازگی حملات انتحاری و انفجاری نیز دامنگیر این جمعیت شده است.»
سینگ گفت که از حمله سال گذشته در شوربازار کابل که ۲۶ کشته به جا گذاشت، مجموعاً ۲۶۰ نفر متاثر شدند و خانوادههای قربانیان این حمله مجبور شده اند که افغانستان را به مقصد هندوستان و کانادا ترک کنند.
ویکی، یکی از اعضای این اقلیت مذهبی در کابل، هنوز کشورش را ترک نکرده است، اما این احتمال را رد نمیکند: «نبود امنیت و مشکلاتی مانند خیابان آزاری و غصب جایداد ما توسط زورمندان سبب شده است که اکثر دوستان من کشور را به مقصد کشورهای هندوستان و کانادا ترک کنند و اگر دولت به خواسته ما که تامین امنیت است توجه نکند، در آینده نزدیک تمام جمعیت اهل هنود و سیکها افغانستان را برای همیشه ترک میکنند.»
به اساس آماری که رئیس عبادتگاه اهل هنود و سیکهای کابل ارائه میکند، در سال جاری ۲۰۰ تن از جمعیت اهل هنود و سیکافغانستان را ترک کرده اند و در حال حاضر تنها ۴۰۰ نفر از این اقلیت مذهبی در افغانستان زندگی میکنند.
ثریا اکرمی، محصل در کابل میگوید که حملات انتحاری بر اهل هنود و سیکها در کابل و ننگرهار راهی جز ترک وطن برای این مردم باقی نگذاشته است. او انتقاد میکند که حکومت در گفتار وعدههای خوب میدهد اما در عمل بسیار ضعیف است که همین مسئله سبب ناامیدی شهروندان اهل هنود و سیکافغانستان شده است.
تبعیض و بدرفتاری علیه هندوها و سیکها در افغانستان یک امر تازه نیست، اما در سالهای اخیر بسیار تشدید شده است. حمیرا قادری، نویسنده و فعال اجتماعی میگوید که با به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان تنوعستیزی شکل گرفت. طالبان در زمان حاکمیت خود اعضای این اقلیت را مجبور به پوشیدن شال زردرنگ کرده بودند تا از دیگران متمایز شوند.
با اینکه گروه طالبان حمله بر عبادتگاه اهل هنود و سیکهای افغانستان را رد کردند اما قادری می گوید این حملات ریشه در همان افراط گرایی دارد که طالبان در افغانستان ترویج کرده اند. او می افزاید: «این حق اقلیت مذهبی اهل هنود و سیکها است که دولت امنیت آنها را تامین کند و اگر دولت به خواسته آنها توجه نکند، راهی جز فرار از این سرزمین برای یک اقلیت مذهبی که تعدادشان به ۴۰۰ نفر میرسد وجود ندارد.»