آمریکا خواستار آزادی روزنامهنگاران زندانی ایران شد
۱۳۹۱ اردیبهشت ۱۴, پنجشنبهمایکل پوزنر، دستیار وزیر امور خارجه آمریکا میگوید آمریکا خواهان آزادی تمامی روزنامهنگاران زندانی در ایران است. پوزنر، دستیار وزیر امور خارجه آمریکا در امور دموکراسی، حقوقبشر و کار است.
وی در یادداشتی که به مناسبت روز جهانی آزادی مطبوعات در سایت سفارت مجازی ایالات متحده برای ایرانیان منتشر شد میگوید: «ما این رژیم را به برداشتن گامهای ضروری به منظور ایجاد فضا برای رسانههای مستقل که بتوانند کار خود را بدون ترس از خشونت و آزار دنبال کنند، فرا میخوانیم. و ما به روزنامهنگاران، وبلاگنویسان و شهروندان دلیری که جان، سلامت و آزادی خود را به خاطر آگاه ساختن دیگران از حقیقت فدا کردهاند، ادای احترام میکنیم.»
او مینویسد: «هنگامی که روزنامهنگاران مورد حمله و تهدید قرار میگیرند، زندانی یا ناپدید میشوند، ترس بر جای حقیقت مینشیند و تمام جامعه دچار رنج میشود.»
بنا بر آمار منتشر شده از سوی سازمان گزارشگران بدون مرز ۳۰ روزنامهنگار و ۱۸ وبنگار در زندانهای ایران بهسر میبرند. این سازمان خبر میدهد که حداقل ۵ روزنامهنگار ممنوعالقلم و دهها تن زیر احکام سنگین هستند. بر اساس این آمار، همچنین ۲۸ نفر در سال گذشته مجبور به ترک ایران شدهاند.
بر پایه گزارش جدید کمیته حمایت از روزنامهنگاران نیز ایران در لیست ۱۰ کشور اول سرکوبگر مطبوعات دنیا قرار دارد.
مایکل پوزنر در یادداشت خود آورده است: «مخاطرات علیه روزنامهنگاران رو به افزایش است. تا دسامبر گذشته، کمیتهی حمایت از روزنامهنگاران ١۷۹ خبرنگار زندانی را در سراسر جهان شمارش کرد که ۴۲ تن از آنان تنها در ایران بودند. ناظران حقوق بشر گزارش میدهند که از ماه ژانویه تاکنون شمار روزنامهنگاران و وبلاگنویسان ایرانی در زندان به حدود ۹۰ نفر افزایش یافته است. تهدید، حمله، بازداشت، زندانی یا ناپدید شدن، و یا قتل به خاطر تلاش برای گزارش خبرها، علیه آنان که خارج از زندان هستند ادامه دارد.»
در بخش دیگری از این یادداشت آمده است: «این افراد (روزنامهنگاران) با این کار خود آزادی بنیادی و گنجانده شده در کنوانسیون بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) را به مورد اجرا گذاشتند که میگوید همگان باید از حق آزادی عقاید برخوردار باشند؛ این حق باید آزادی جستجو، دریافت و در میان گذاشتن هر گونه اطلاعات و اندیشه را بدون توجه به مرزها، به صورت شفاهی یا کتبی، یا از طریق چاپ، به شکل اثر هنری، یا از طریق هرگونه رسانهای که بخواهند، در بر بگیرد.»
پوزنر با اشاره به عضویت ایران در کنوانسیون بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) میافزاید: «دولت ایران به شکل مستقیم یا غیرمستقیم رسانهها را سانسور میکند. افزوده بر فیلتر کردن و نظارت بر رسانههای سنتی، این رژیم در حال ایجاد یک "اینترنت ملی" است که ارتباط شهروندان ایرانی را با بقیه جهان کاملاً قطع می کند.»
گفته میشود طرح اینترنت ملی که از آن به عنوان طرح "اینترنت حلال" هم یاد میشود، دسترسی کاربر ایرانی به شبکه جهانی اینترنت (WWW) را قطع میکند. درباره تواناییهای ایران برای اجرای موفقیتآمیز چنین پروژه بلندپروازانهای تردیدهای جدی وجود دارد.
بسیاری از متخصصان معتقدند حتی اگر چنین طرحی واقعا در دستور کار مقامات جمهوری اسلامی باشد٬ تهیه مقدمات و تامین زیرساختهای آن دستکم به سه تا چهار سال وقت نیاز دارد. با اینهمه ایران در تلاش است تا درباره این طرح مانور تبلیغاتی دهد، چیزی که در هر صورت تهدید آزادی بیان و نقض آزادیهای بنیادین است.
مراسم روز جهانی آزادی مطبوعات از سوی یونسکو امسال در تونس برگزار میشود که در اوایل سال گذشته شاهد انقلاب، موسوم به "انقلاب یاس" بود. به گزارش فعالان مستقل آزادی بیان، وضعیت اینترنت و آزادی بیان در این کشور به صورت مشخصی از زمان فرو افتادن رژیم زینالعابدین بن علی رشد داشته است.