آیا می‌توان به سرویس‌دهنده‌های وی‌پی‌ان اعتماد کرد؟
۱۳۹۲ مهر ۱۶, سه‌شنبه
وی‌پی‌ان یک پروتکل امن برای انتقال داده‌ها در شبکه‌های اطلاعاتی است٬ اگرچه در ایران از وی‌پی‌ان بیشتر برای عبور از سد فیلترینگ استفاده می‌شود. پس از افشاگری‌های ادوارد اسنودن و زلزله‌ای که در دنیای حریم خصوصی و امنیت آنلاین پدید آورد٬ بسیاری از کاربران در سرسر جهان به استفاده از وی‌پی‌ان روی آورده‌اند. برای استفاده از وی‌پی‌ان با همه امنیتی که برای کاربران فراهم می‌کند٬ شناخت سرویس‌دهنده و آگاهی از جزئیات خدماتی که دریافت می‌کنید بسیار ضروری و حیاتی است٬ اما چرا؟
سرویس‌دهنده وی‌پی‌ان اگرچه داده‌های شما را رمزگذاری می‌کند و از تونل‌های امن و غیرقابل ردیابی به مقصد می‌رساند٬ خودش می‌تواند در صورتی که بخواهد بر همه فعالیت‌های شما نظارت و حتی آنها را ذخیره کند.
به همین علت بسیار مهم است که شما از سرویس وی‌پی‌انی استفاده کنید که مطمئنا باشید گزارش فعالیت‌های شما را ذخیره نمی‌کند٬ یا در صورت دریافت درخواست از سوی دولت‌ها یا نهادهای دیگر٬ اطلاعات خصوصی مربوط به فعالیت‌های شما را در اختیار آنها قرار نمی‌دهد.
بیشتر بخوانید: نگاهی به ۱۰ سرویس‌دهنده امن و مطمئن وی‌پی‌ان
به‌عنوان کاربر وی‌پی‌ان٬ باید بدانید که وقتی تصمیم می‌گیرید از یک سرویس‌دهنده خاص استفاده کنید٬ در واقع تمام و کمال به آن سرویس‌دهنده اعتماد کرده‌اید. اما تجربه در سراسر جهان نشان داده که همه سرویس‌دهنده‌های وی‌پی‌ان لزوما سزاوار این اعتماد مطلق نیستند و ممکن است سوء استفاده‌های پیش‌بینی‌ناپذیری از داده‌های خصوصی شما بکنند؛ به‌خصوص در کشوری مانند ایران که به خاطر تقاضای روزافزون٬ بازار سیاه بزرگی هم با گردش مالی چندین میلیارد تومانی برای وی‌پی‌ان شکل گرفته است.
چه فاکتورهایی می‌تواند در جلب اعتماد کاربران موثر باشد؟
بسیاری از سرویس‌دهنده‌های وی‌پی‌ان ممکن است وابسته به دولت باشند؛ به این معنی که همه اطلاعات خصوصی کاربران را در اختیار دولت قرار دهند تا آنها در فرآیند داده‌کاوی بتوانند به اطلاعاتی که می‌خواهند برسند. برخی از سرویس‌دهنده‌های وی‌پی‌ان٬ همه اطلاعات مرتبط با اتصال شما٬ از جمله تاریخ٬ زمان٬ آدرس آی‌پی و مدت‌زمان اتصال را برای مدتی نامعلوم ذخیره می‌کنند.
بسیاری از سرویس‌دهنده‌ها با این توجیه که می‌خواهند مطمئن شوند که کاربران‌شان کاری غیرقانونی انجام نمی‌دهند و آسیبی به شبکه آنها و دیگران وارد نمی‌کنند٬ فعالیت‌های کاربران را تا حدودی زیر نظر می‌گیرند. اما همچون هر پدیده دیگری در جهان ارتباطات٬ زمانی که چنین نظارتی آغاز شد٬ دیگر نمی‌توان دامنه‌های آن را کنترل کرد. پس قطعا بهتر است از هر سرویسی که استفاده می‌کنید٬ ابتدا اطمینان حاصل کنید که داده‌های خصوصی شما را ثبت و ضبط نمی‌کند.
هرچقدر میزان لاگ‌فایل‌هایی که یک سرویس‌دهنده وی‌پی‌ان ذخیره می‌کند کمتر باشد٬ و مدت کوتاه‌تری از آن نگهداری کند٬ قاعدتا به نفع شماست. برخی از سرویس‌دهندگان وی‌پی‌ان اطلاعات را ذخیره می‌کنند٬ اما پس از مدت کوتاهی به تناوب آن را از روی سرورهای خود کاملا پاک‌سازی می‌کنند تا از حریم خصوصی کاربران‌شان محافظت کنند. حتی‌الامکان تلاش کنید سرویس وی‌پی‌ان خود را از چنین کمپانی‌هایی دریافت کنید.
سیاست‌های حریم خصوصی سرویس‌دهنده‌ها را بخوانید
برای درک جزئیات کارکرد یک سرویس٬ به‌خصوص وقتی با مساله حساسی مانند ارسال امن داده‌ها سر و کار دارید٬ بسیار بهتر است که سیاست‌های حریم خصوصی (Privacy Policy) کمپانی سرویس‌دهنده را بخوانید تا با زیر و بم سرویسی که قرار است از آن استفاده کنید آشنا شوید.
برای سرویس‌دهنده‌های رایگان٬ این کار را باید حتی با دقت بیشتری انجام دهید. فراموش نکنید که هیچ سرویسی بی‌دلیل رایگان ارائه نمی‌شود و سرویس‌دهندگان رایگان هم باید در نهایت پول بسازند تا بتوانند بقای خود را تضمین کنند. اگر سرویسی کاربران را سطح‌بندی نمی‌کند و مثلا برای ارائه خدمات بیشتر پول دریافت نمی‌کند٬ احتمالا باید بدانید که داده های خصوصی شما را می‌فروشد و از آن طریق هزینه‌ها را جبران می‌کند.
هات‌اسپات‌شیلد (Hotspot Shield)٬ سایبرگوست (CyberGhost VPN) و هایدمن (HideMan) از جمله سرویس‌های رایگانی هستند که در کنار کیفیت بالای خدمات٬ گزارش فعالیت‌های شما را ذخیره نمی‌کنند و بر سر داده‌های خصوصی مشتریان‌شان هم معامله نمی‌کنند.
واقعیت این است که در هر صورت٬ اعتماد کردن به یک سرویس‌دهنده وی‌پی‌ان دشوار است. بنابراین٬ سعی کنید تا جایی که می‌توانید با شناخت دست به انتخاب بزنید و سخت‌گیر باشید٬ چون همان‌طور که در سراسر مطلب تاکید شد٬ سرویس‌دهنده می‌تواند بر همه فعالیت‌های شما در اینترنت نظارت کامل داشته باشد و ترافیک داده‌ها را بررسی کند.