احمدینژاد خواستار تغییر در مدیریت جهانی شد
۱۳۹۰ شهریور ۳۱, پنجشنبهدر طول سخنرانی احمدینژاد، ابتدا هیئتهای نمایندگی کشورهای غربی و سپس نمایندگان بسیاری از کشورهای دیگر مجمع عمومی سازمان ملل متحد را ترک کردند. درپایان، سالن تقریبا خالی بود.
محمود احمدینژاد در آغاز سخنان خود تاکید کرد که آرمانهای بزرگ بشری همچون آزادی و آزادیخواهی، نفی ظلم و حمایت از ستمدیدگان، مهرورزی به همنوع و عدالت طلبی با شرایط موجود در جهان فاصله بسیار دارند.
او گفت که عموم ملتها از وضع موجود ناراضی هستند و جنگ و کشتار، فقر، بحرانهای اقتصادی و سیاسی، تحقیرها و تبعیضها، حقوق و شخصیت ملتها را مخدوش کرده است. او به وجود سه میلیارد فقیر با درآمد روزی دو دلار در سطح جهان اشاره کرد و پرسید چرا باید ۸۰ درصد امکانات مالی آمریکا در اختیار ۱۰ درصد جمعیت این کشور باشد.
رییسجمهوری اسلامی در حمله غیرمستقیم به آمریکا، پرسید که چه کسانی، چند قرن به بردهداری مشغول بودند و میلیون انسان را از آفریقا ربودند؟ او با اشاره به مسببان جنگهای اول و دوم جهانی، جنگ کره و ویتنام، سوال کرد که چه کسانی از بمب اتم علیه مردم بیدفاع استفاده کردند و امروز هم تعداد پرشماری کلاهک هستهای ذخیره میکنند؟ او افزود که اقتصاد چه کشوری متکی بر ایجاد جنگ است و چه کسی صدام حسین را به جنگ با ایران تشویق و تجهیز کرد؟
«یازده سپتامبر رویداد مشکوک»
احمدینژاد بار دیگر با مشکوک خواندن رویداد تروریستی یازدهم سپتامبر، پرسید که چه کسانی به بهانه این حادثه، افغانستان و عراق را اشغال کردند؟ او ادامه داد که چه کسانی سالانه بیش از ۱۰۰۰ میلیارد دلار هزینه نظامی دارند و دائما ملتهای منطقه را تهدید به حمله نظامی میکنند؟
وی مدعی شد که مرکز مدیریت جهانی بین اخلاق و زندگی اجتماعی مردم فاصله انداخته است. او سوال کرد که چه کسانی مسبب بحران اقتصادی کنونی هستند و تبعات آن را به همه جهان تحمیل میکنند؟ چه کسانی برای فرو ریختن چندین تن بمب بر سر ملتها آمادگی دارند اما برای کمک رسانی به مردم سومالی ماهها زمان میخواهند؟
در خلال این پرسشها، نمایندگان بسیاری کشورهای غربی سالن را ترک گفتند. احمدینژاد اما در ادامه بر شدت حملات خود افزود و تاکید کرد که مدیریت کنونی جهان، "ناصالح" است و نزد گروه حاکم و بههم پیوسته موجود، تنها قدرت و ثروت اصالت دارد. او تصریح کرد که این مدیریت «به جای پاسخگویی به تخلفات خود، همیشه طلبکاری میکند.»
محمود احمدینژاد، هم چنین با متهم کردن ناتو، ادعا کرد که پس از اشغال افغانستان توسط این سازمان، تولید مواد مخدر در این کشور چند برابر شده است.
رییس جمهوری اسلامی مدعی شد که خود و ملتاش پس از پیشنهاد تشکیل کمیته حقیقتیاب برای ماجرای ۱۱سپتامبر مورد تهدید و فشار قرار گرفتهاند. او پرسید «چرا متهم اصلی را محاکمه علنی نکردند و او را کشتند و به دریا انداختند؟ آیا اطلاعاتی هست که باید مخفی بماند؟.» وی توضیح بیشتری در باره تهدید و فشارعنوان شده نداد.
«طرح نو برای مدیریت جهان»
احمدینژاد گفت که ایده سازمان ملل یک دستاورد بزرگ جامعه بشری است و باید از ظرفیتهای آن حداکثر استفاده را برد، اما نباید اجازه داد که سازمان ملل به ابزاری برای قدرتهای جهانی مبدل شود. وی "مدیریت مشترک" را حق همه ملتها دانست و گفت که ترکیب شورای امنیت ناعادلانه است و مجمع عمومی باید برای تغییرات و اصلاحات در سازمان ملل اقدام کند.
احمدینژاد در خاتمه سخنان خود که بخش بزرگی از آن به موعظههای مذهبی شباهت داشت، اعلام کرد که «ملت بزرگ و تمدن ساز ایران آماده است در مسیر ریشه کن کردن ظلم و تبعیض و تحولات آزادیخواهانه و آینده درخشان، دست دیگر ملتها را بفشارد و توان خود را به مشارکت بگذارد.»
وی در فراز پایانی سخنان خود، به عشق، آزادی، عدالت، آگاهی و آینده روشن و درخشان بشری سلام کرد.
احمدینژاد در حالی از طرح چندین پرسش برای حمله به آمریکا و کشورهای غربی در سخنرانی خود استفاده کرد که خود از بدو ورود به آمریکا مورد پرسشبسیاری رسانهها در زمینه حقوق بشر، آزادی بیان و قلم، حقوق زنان و اقلیتها و وضعیت اقتصادی ایران قرار گرفته است. او در قبال این پرسشها یا از پاسخ طفره رفته یا به توضیحاتی تبلیغاتی و غیرواقعی پرداخته است.
MDM/JT