اطلاعیه "گزارشگران بدون مرز" درباره بازداشت روزنامهنگاران
۱۳۹۱ بهمن ۱۰, سهشنبه
رضا معینی مسئول بخش ایران سازمان "گزارشگران بدون مرز" درباره اطلاعیه دوم این سازمان درباره بازداشت اخیر روزنامهنگاران در ایران میگوید: «در اطلاعیه دوم تاکید کردهایم اتهاماتی مانند همکاری با رسانههای ضدانقلاب که توسط سایتهای رسمی وابسته به نهادهای امنیتی، درباره خبرنگاران بازداشت شده منتشر شده، اتهاماتی واهی هستند.»
روز شنبه ۷ بهمن (۲۶ ژانویه) نیز میلاد فدایی اصل، دبیر سرویس سیاسی ایلنا، و سلیمان محمدی، عضو تحریریه روزنامه "بهار" پس از خروج از محل کار خود بازداشت شده بودند.
روز یکشنبه ۸ بهمن(۲۷ ژانویه) روزنامههای شرق، اعتماد، آرمان، بهار و ماهنامه آسمان به طور همزمان مورد تفتیش ماموران امنیتی قرار گرفتند.
در پی این تفتیش تعدادی از خبرنگاران این رسانهها از جمله نسرین تخیری، اکبر منتجبی، پوریا عالمی، ساسان آقایی، صبا آذرپیک، امیلی امرایی، جواد دلیری، مطهره شفیعی، نرگس جودکی و پژمان موسوی بازداشت شدند.
صبح روز دوشنبه ۹ بهمن (۲۸ ژانویه) نیز حسین یاغچی، عضو تحریریه نشریه آسمان بازداشت شد. کیوان مهرگان نیز برای گذراندن حکمش به زندان اوین فراخوانده شده است.
براساس گزارش سایتهای حقوقبشری، تاکنون تنها آزادی مطهره شفیعی، دبیر سرویس سیاسی روزنامه آرمان تایید شده است و بقیه روزنامهنگاران همچنان در بازداشت بهسر میبرند.
بشنوید: گفتوگو با رضا معینی مسئول بخش ایران سازمان گزارشگران بدون مرز
دویچه وله: در بیانیه اول گزارشگران بدون مرز دربارهی بازداشت اخیر روزنامهنگاران درباره "یکشنبهی سیاه" آمده است که از ۲۲ دیماه بهویژه در تهران تعدادی از روزنامهنگاران از سوی اطلاعات سپاه پاسداران مورد بازجویی قرار گرفتهاند. درباره اینکه چه برنامهای برای انتخابات آینده دارند، از کدام نامزدها حمایت میکنند و... واضحتر بگوییم، ارتباط بازداشت این روزنامهنگاران با انتخابات آینده چیست؟ نگرانی بخشهای امنیتی درباره انتخابات آینده چیست که به صورت سیستماتیک در یک روز بسیاری از روزنامهنگاران بازداشت شدهاند؟
رضا معینی: نخست آنکه انتخابات در جمهوری اسلامی یک بحران است، بهویژه در شرایط امروز که جمهوری اسلامی ایران و در کل، مسئولان جمهوری اسلامی ایران کشور را با بحرانهای جدی اجتماعی، اقتصادی و سیاسی رودررو کردهاند و هر حرکت آگاهگرانه، هر پرتوافکنی در تاریکیها میتواند عاملی باشد برای "در خطر قرار گرفتن نظام" آنگونه که خودشان میگویند.
بنابراین نه تنها از روزنامهنگارانی که احضار شدهاند در مورد انتخابات سئوالاتی شده، بلکه در رابطه با وضعیت بحرانی کشور نیز مورد بازجویی قرار گرفتهاند. بدون شک از آنجا که انتخابات همواره بحران بزرگ جمهوری اسلامیست، بهویژه از سال ۸۸ بدینسو، در این رابطه نه تنها نیروهای امنیتی که مجموعه و کلیات نظام احساس خطر میکند.
آیا سازمان گزارشگران بدون مرز بیانیه دیگری بهغیر از اطلاعیه و بیانیهای که در روزهای قبل شده، تهیه کرده است؟
اطلاعیهای که ما هماکنون منتشر میکنیم با این تیتر است که ۱۳ روزنامهنگار قربانی "یکشنبهی سیاه" همچنان در بازداشت هستند و برخی دیگر از روزنامهنگاران احضار شدهاند. در این اطلاعیه به طور مشخص تاکید کردهایم اتهاماتی مانند "همکاری با ضدانقلاب" و "رسانههای ضدانقلابی" و این گونه صحبتهایی که از طریق سایتهای رسمی وابسته به نهادهای امنیتی علیه این روزنامهنگاران منتشر شدهاند، اتهاماتی واهی هستند که جمهوری اسلامی همواره علیه روزنامهنگاران و برای به سکوت وادارکردنشان بهکار گرفته است.
برخی سایتها نیز همزمان با بازداشت خبرنگاران در ایران فیلتر شدهاند. حدس میزنید این فشار سیستماتیک بر خبرنگاران برنامهای از پیش تعیینشده است که احتمالا تا هفتهها و ماههای آینده ادامه خواهد داشت یا فقط در یک مرحله زمانی به نوعی زهره چشم گرفتن از هرنوع تفکر منتقد و متفاوت است؟
امیدوارم که این اقدامات، یعنی تشدید سانسور و تشدید سرکوب ادامه پیدا نکند. اما بدون شک وقتی که از یک هفته قبل دادستان کل کشور آقای اژهای در این باره صحبت میکنند و اخطار میدهند، وقتی که نهاد امنیتی رسمی کشور یعنی وزارت اطلاعات دستگیریها را انجام میدهد و زمانی که به طور همزمان بسیاری از رسانهها مورد تهدید قرار میگیرند و برخی از سایتها فیلتر میشوند و به شکل دیگری تهدید علیه روزنامهنگاران دیگر هم ادامه دارد، نمیتوان گفت که بدون برنامهریزی بوده است.
در حالی که وزیر ارشاد جمهوری اسلامی ایران عنوان کرده که بازداشت این روزنامهنگاران مطبوعاتی نیست، بخشهای امنیتی جمهوری اسلامی عنوان کردهاند که علت بازداشت این افراد "همکاری با رسانههای فارسی ضدانقلاب" بوده است. از طرف حکومت ایران این دلایل که برای قانع کردن مردم داخل کشور درباره بازداشتها عنوانشده، تا چه حد توجیهپذیر است؟
به نظر من اینها دلایلیست که طی ۳۴ سال گذشته همانگونه که در همین اطلاعیه تاکید کردهایم علیه روزنامهنگاران، روشنفکران و مخالفان و منتقدان رژیم جمهوری اسلامی تکرار شده است. از بس هم که تکرار شده حتی عملا برای مردم هیچ گونه ارزش خبری هم ندارد و تنها برای سیستم پروپاگاند و تبلیغاتی یکسویه جمهوری اسلامیست.
آقای وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز باید بدانند ارگانی را که هدایت میکنند، ارگانیست در کنار دیگر ارگانها برای سرکوب آزادی اطلاعرسانی در ایران.
صحبتهای ایشان بهعنوان وزیر مهم است که اتهامات را از قبل میدانند، این اتهامات باید در دادگاه طرح شود و مورد بررسی قرار گرفته شود. کاری که در جمهوری اسلامی هیچگاه نشده، در مورد هیچ اتهامی و هیچ وقت هم این اتهامات ثابت نشده است. بنابراین بهعنوان وزیر دولت احمدینژاد خیلی طبیعیست که آقای حسینی از این صحبتها را بکنند، ولی برای مردم این صحبتها علیالسویه است.