افزایش فقر در آلمان

شانس نابرابر

روزنامه ”مرکیشه آلگماینه“ درباره گزارش سازمان جهانی همکاری‌های اقتصادی و توسعه پیرامون فقر در آلمان می‌نویسد:

«از سال ۱۹۸۵ تا ۲۰۰۵، یعنی در مدت بیست سال، تعداد آلمانی‌هایی که بنا به تعریف سازمان همکاری‌های اقتصادی فقیر به حساب می‌آیند، به طرز بی‌سابقه‌ای افزایش یافته است. این افزایش در مقایسه با دیگر کشورهای صنعتی بسیار چشمگیر است. این روندی بسیار نگران کننده است، زیرا رفاه اجتماعی برای اغلب شهروندان آلمانی بخشی از مدل موفقیت‌آمیز آلمان غربی سابق به حساب می‌آمد وتضمینی برای صلح اجتماعی قلمداد می‌شد. رفاه اجتماعی همچنین پایه‌ای برای موقعیت و شانس برابر برای همه شهروندان بود. هم اکنون کودکانی که در خانواده های کم درآمد به دنیا می آیند درمقایسه با کودکان خانواده‌های مرفه از نواقص و کمبودهای فراوانی رنج می‌برند.»

رشد نابرابری اجتماعی

مفسر روزنامه ”درسدنر نویسته ناخریشتن“ گزارش مذکور را "شکست اسف‌بار دولت" می‌خواند:

«زنجیره خبرهای دلهره‌آور قطع نمی‌شود. به تازگی دولت آلمان برای نجات بانک‌ها و کمک به شرکت‌های اقتصادی دست به تصویب برنامه‌ای زد. این اقدام مهم به منظور جلب اعتماد شهروندان نگران صورت گرفت. حال خبرمنفی و ناگوار دیگری جای آن را گرفته است. نابرابری اجتماعی در آلمان با سرعتی زیاد در حال رشد است. این پیام اصلی گزارش تحقیقی سازمان جهانی همکار‌ی‌های اقتصادی می باشد. پژوهشگران در گزارش خود شکست اسف‌بار دولت آلمان را در زمینه بهبود بازار کار، سیاست‌های اجتماعی و آموزشی تایید می‌کنند. اما سیاستمداران به جای بررسی دقیق نتایج این گزارش و تامل درباره علل واقعی و پیامدهای این روند تهدیدآمیز، کاری بهتر از این به فکرشان نمی‌رسد که به سیاق گذشته چاقوهای خود را تیز کنند و مخالفان سیاسی خود را مقصر جلوه دهند.»

کارنامه فقر

روزنامه ”لندس تسایتونگ“ از لونبورگ درباره شرایط نامطلوب اقتصادی و افزایش فقر در آلمان می‌نویسد:

«سازمان جهانی همکاری‌های اقتصادی و توسعه بار دیگر برای آلمان کارنامه فقر صادر کرد. در هیچیک از کشورهای صنعتی جهان درصد رشد فقر به اندازه آلمان نیست. به‌ویژه کودکان و خانواده‌هایی با سرپرستی یک نفره مادر یا پدر از این روند حزن‌انگیز و شرم‌آور بیش از همه رنج می‌برند. برخلاف واکنشی که مسئولان در رابطه با نتایج تحقیقات درباره وضعیت تحصیلی در آلمان (PISA ) نشان دادند، حال دیگر نمی توان بهانه آورد که آمار و ارقام این پژوهش قدیمی هستند و شرایط در حال حاضر در آلمان بهبود یافته است. گرچه از سال ۲۰۰۵ وضعیت بازار کار کمی بهبود یافته، اما بر طبق آمار، بسیاری از شهروندان آلمانی در شرایطی کمی بالاتر از خط فقر زندگی خود را سپری می‌کنند. در واقع این آمار بر پایه صدها هزار کار نیمه وقت تنظیم شده است، اما افزایش مخارج روزانه، بسیاری از مردم را به حاشیه زندگی حداقل سوق داده است. بسیاری از شهروندان، از بیمه بازنشستگی محروم هستند و خطر فقر در دوران سالمندی به عنوان پدیده‌ای سیاسی - اجتماعی همچون بمبی ساعتی در انتظار آنان است.»

غفلت از اصلاحات ضروری

روزنامه ”شوبیشه تسایتونگ“ پیرامون تغییر شرایط زندگی در آلمان می نویسد:

«با گذشت چند دهه شهروندان آلمانی به زندگی در شرایطی راحت و آسوده خو گرفته‌اند. حقوق همه مردم در حال افزایش و سیستم اجتماعی به نحوی مطلوب و قابل پرداخت بود. اقتصاد کشور نیز قرین به موفقیت بود. سالیان دراز به خاطر ترس، از اصلاحات عمیق و ضروری غفلت شد. تنها شرایط رکود در سال‌های گذشته سبب شد که چنین تحولی در آلمان رخ دهد و زمینه انتقاد کنونی سازمان همکاری‌های اقتصادی را فراهم سازد. با تقسیم کار در سطح جهانی، بسیاری از فعالیت‌های ساده برای همیشه از آلمان ناپدید شدند. مالیات‌های سنگین مانعی بر سر راه سرمایه‌گذاری‌های جدید بودند. پیامد این امر ناتوانی ژرف در زمینه رشد اقتصادی و افزایش بیکاری در آغاز قرن جدید بود. این شرایط به نوبه خود زمینه مناسبی را برای نابرابری‌های بیشتر فراهم ساخت. کسانی که دارای شغل‌هایی با کیفیت بالا هستند، از درآمد بسیار خوبی نیز برخوردارند، اما افرادی که خارج از این چارچوب قرار دارند، مجبور به قبول شغل‌های ساده، بدون چشم‌اندازی برای بهبود در آینده، هستند.»