امید و ناامیدی مردم ترکیه پیش از دور دوم انتخابات

"آخرین چیزی که می‌میرد، امید است". این جمله حال و هوای این روزهای ترکیه و مردمی است که امید به تغییر از طریق صندوق‌های رأی را دارند.

بر خلاف اکثر نظرسنجی‌های انجام شده پیش از انتخابات که نشان از شکست اردوغان داشتند، رییس جمهوری کنونی توانست نزدیک به ۵۰ درصد آرا را به دست آورد و رقیب او کمال قلیچداراوغلو کمتر از ۴۵ درصد آرا را کسب کرد. در نتیجه انتخابات به دور دوم کشیده شد.

ارکان آریکان، خبرنگار دویچه وله در ترکیه پس از اولین دور انتخابات ریاست جمهوری و پیش از برگزاری دور دوم این انتخابات به میان مردم رفته و نظر آنان را درباره انتخابات جویا شده است.

یک راننده تاکسی ۴۸ ساله در آنکارا به او می‌گوید: «من هیچ وقت به موسسات نظرسنجی‌ باور نداشتم. آنها همه چیز را دست کاری می‌کنند.»

او یک مسلمان معتقد است و روزی پنج بار نماز می‌خواند و از وفاداران به آتاتورک است. این راننده تاکسی می‌گوید: «اسلام‌گرایان دور و بر اردوغان کشور را در دست گرفته‌اند. آنها کشور را دوشیده‌اند. تقریبا تمام دستاوردهای مصطفی کمال آتاتورک به باد رفته است.»

آریکان نوشت، خشم عمیق و نهفته‌ای در صدای این مرد محسوس است.

ادیپ، مردی ۵۰ ساله‌ که دربان یک هتل در آنکاراست و خودروی مهمانان هتل را برایشان پارک می‌کند، می‌گوید، تنها چند سال به بازنشستگی‌اش مانده، امیدی به بهبود وضعیت اقتصادی ندارد و گمان نمی‌کند که با پیروزی اردوغان در دور دوم وضعیت بهتر شود: «من همچنان باید کار کنم. چه کار دیگری از دستم برمی‌آید؟ٰٰ»

نویسنده گزارش می‌گوید، خیلی‌ها در ترکیه مانند او فکر می‌کنند.

سِرجان ۲۹ ساله در یک هتل کارآموزی می‌کند. او تحصیلاتش را در رشته کارشناسی مدیریت دولتی به پایان رسانده اما شغلی پیدا نکرده است. او غمگین است و با صدایی آهسته به آریکان گفته است: ٰ«من روابط "خاص" برای اینکه بتوانم پیشرفت کنم ندارم.»

به گفته آریکان، او که شغل فعلی‌اش بسیار کمتر از توانایی‌هایش است راضی است از اینکه اصلا توانسته شغلی پیدا کند. درآمد او کمی بیشتر از حداقل دستمزد است و بدون انعام‌های هتل نمی‌تواند زندگی‌اش را بگذارند.

سرجان امیدوار است و آرزو می‌کند که در دور دوم انتخابات قلیچداراوغلو برنده شود هرچند شانس پیروزی او مدام کمتر می‌شود. او که همراه دوست دخترش برای آینده‌ برنامه‌ریزی کرده، با خنده می‌گوید: «امید آخرین چیزی است که می‌میرد و این به من اطمینان خاطر می‌دهد.»

استانبول

خبرنگار دویچه وله شهرش را تغییر می‌دهد و به استانبول می‌رود. به گفته او، آنجا هم نظرات مثل بقیه جاهاست.

آریکان می نویسد: «در ورودی بازار استانبول که پر از توریست است حسین مقابل یک مغازه نشسته. او بیش از ۳۰ سال است که اینجا کار می‌کند. در ۱۲ سالگی کار با عمویش را در کیف سازی تقلبی یک مارک لوکس آغاز کرده است.»

حسین کرد است و از طرفداران پر و پاقرص صلاح‌الدین دمیرتاش، رهبر حزب طرفدار کردها HDP که هفت سال است در زندان به سر می‌برد.

حسین گفته است: «به کی رأی دادم؟ معلومه به ائتلاف چپ ها و سبزها (در انتخابات پارلمان). بقیه رو فراموش کن. برگه رأی انتخابات ریاست جمهوری؟ سفید انداختم تو صندوق.»

او سرخورده است و معتقد به اینکه قلیچداراوغلو یک سیاستمدار ضعیف است. برای خبرنگار دویچه وله دور از انتظار است که حسین می‌گوید، در دور دوم باید اردوغان برنده شود چرا که "اردوغان حداقل توریست برایمان می‌آورد. بقیه چیزها بیش از حد نامشخص است."

بیشتر بخوانید: زد و بند اردوغان پای احزاب زن‌ستیز را به پارلمان باز کرد

هاجر، همکار حسین، طرفدار اپوزیسیون است و می‌گوید: «حسین همیشه همینطوری است. او نمی‌خواهد قبول کند که ناسیونالیست‌ها الان در پارلمان دست بالا را دارند و به اردوغان نباید اعتماد کرد.»

هاجربه  قلیچداراوغلو و حزب جمهوری خلق رأی داده است.

آریکان با دو روزنامه‌نگار که نه نامشان را می‌گویند ونه رسانه‌ای را که آنجا کار می‌کنند، ملاقات می کند. چای و باقلوا می‌خورند.

 یکی از آنها می‌گوید: «پیش از انتخابات همه مطمئن بودند که اردوعان شکست می‌خورد حتی در محل کار ما صحبت از این بود که کدام مدیر عوض می‌شود. اما حالا همه محکم سر جایشان نشسته‌اند.»

دویچه وله را در اینستاگرام دنبال کنید

خبرنگار دویجه وله احتمال می دهد که این دو برای یک رسانه نزدیک به دولت کار می‌کنند. 

یکی دیگر از آنها می‌گوید: «من دلم برای اردوغان می‌سوزد. این مرد بیمار است و به همین دلیل فکر نمی‌کنم خودکامه‌تر شود.»

دوست او این گمانه زنی را قبول ندارد اما یک چیز برای او مسلم است و آن این که در دور دوم انتخابات بسیاری از طرفداران قلیچداراوغلو رأی نمی‌دهند و این کمک بزرگی به اردوغان خواهد بود.

روزهای آینده مشخص می‌شود که آیا قلیچداراوغلو می‌تواند در روز ۲۸ مه کسانی را که قبلا رأی نداده‌اند و کسانی را که هنوز تصمیم نگرفته‌اند، به پای صندوق رأی بکشاند یا نه. هنوز خیلی ها امیدوار هستند، چون "آخرین چیزی که می‌میرد امید است".