بازتاب نتایج انتخابات ایران در مطبوعات آلمان
۱۳۹۴ اسفند ۱۰, دوشنبه
موفقیت اصلاح‌طلبان در انتخابات سراسری ایران بازتاب گسترده‌ای در نشریه‌های آلمان داشته است. برخی از امیدی تازه سخن می‌گویند و برخی دیگر انتظار چندانی ندارند که تحولاتی اساسی در ایران صورت گیرد.
انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری در ایران با موفقیت اصلاح‌طلبان همراه بود. بسیاری از نشریه‌های سراسری و محلی آلمان یکی از تفاسیر روز دوشنبه (۲۹ فوریه / ۱۰ اسفند) خود را به این موضوع اختصاص داده و به بررسی نتیجه انتخابات ایران و پیامدهای آن پرداخته‌اند.
• به کانال تلگرام دویچه وله فارسی بپیوندید!
روزنامه وزین "فرانکفورتر آلگماینه" در تفسیر خود می‌نویسد: «محاسبات حسن روحانی، رئیس‌‌جمهور ایران درست از آب در آمده است. اصلاح‌طلبان در پی توافق هسته‌ای ژوئن ۲۰۱۵، رفع اکثر تحریم‌ها علیه ایران و بهبود مناسبت با کشورهای صنعتی غربی موفق شده‌اند به صحنه‌ی سیاسی بازگردند. نتیجه انتخابات و مشارکت گسترده مردم به معنای خواست آنان از روحانی در راستای ادامه سیاست‌های او برای باز شدن فضای داخلی و خارجی است.»
این روزنامه می‌افزاید: «ایران با تضعیف عناصر انقلاب اکنون محاسبه‌پذیرتر شده است. روحانی مناسبات با غرب را گسترش خواهد داد و ایران را به عنوان شریک عرضه خواهد کرد، خواه در زمینه تجاری و خواه در مبارزه با "دولت اسلامی". او اما در سیاست‌های ایران در قبال سوریه چرخشی به وجود نخواهد آورد، زیرا جمهوری اسلامی حیات خود را از سوی داعش مورد خطر و تهدید می‌بیند و رژیم سوریه را سنگری در مبارزه با "دولت اسلامی" تلقی می‌کند.»
مفسر نشریه محلی "نویه اوسنابروکر سایتونگ" معتقد است که با پیروزی اصلاح‌طلبان شعاع فعالیت‌های روحانی بزرگ‌تر شده است. در تفسیر این روزنامه از جمله آمده است: «چندین طرح و ابتکارعمل روحانی برای آزادی‌های اجتماعی بیشتر در پی سرسختی محافظه‌کاران و تندروها در مجلس ایران ناکام ماند. او حال [با توجه به نتیجه انتخابات] این وظیفه را دارد که خواست‌های مردم در راستای تغییر و تحول را اجرا کند. او پس از پیروزی‌اش در انتخابات ریاست‌جمهوری وعده داده بود که حقوق مدنی را تقویت خواهد کرد. از آن زمان تا کنون اتفاق چندانی در این عرصه نیفتاده است. روحانی اکنون باید نشان دهد که آیا می‌توان پاسخ اعتمادی را که مردم به او کرده‌اند، بدهد یا نه.»
دید مفسر نشریه محلی "نورد وست سایتونگ" به اوضاع ایران انتقادی و بدبینانه است. او می‌نویسد: «بعد از انقلاب اسلامی در ایران تا کنون غربی‌ها بارها و بارها از "اصلاح‌طلبان" سخن به می‌آورند؛ اصلاح‌طلبانی که هر بار امیدها را نقش بر آب کرده‌اند. علت این امر هم روشن است و آن اینکه چهره‌ها و بازیگران سیاسی در این کشور در واقع همگی محصول و بهره‌ور یک نظام هستند. و کسانی هم که دستگاه و نظام جمهوری اسلامی را اصولا زیر سوأل می‌برند، یا زیر خاک هستند یا در خارج از کشور به سر می‌برند.»
مفسر نشریه محلی "اشتوتگارتر ناخریشتن" نیز با اشاره به موفقیت نیروهای میانه‌رو در انتخابات مجلس و خبرگان می‌نویسد: «اشتباه است اگر نتیجه انتخابات را اینگونه تعبیر کنیم که اکنون انقلابی صلح‌جویانه به جریان افتاده است. روحانی و یارانش قدم به میدان گذاشته‌اند تا نظام را مدرنیزه کنند، نه آنکه بنیاد آن را بر هم زنند. علیرغم این باید اذعان داشت که تقویت برندگان این انتخابات به مصلحت غرب خواهد بود. از دست رفتن نفوذ غرب به معنای بازگشت به دوران کم‌سعادتی است که در زمان ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد حاکم بود.»
در تفسیر روزنامه محلی "مرکیشه اودرسایتنوگ" از جمله آمده است: «طبیعی است که ایران با نتیجه‌ی به‌دست آمده در انتخابات یک‌باره به مهد حقوق بشر بدل نخواهد شد. علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی و نیز شورای نگهبان که هیچ یک از آنها از سوی مردم انتخاب نمی‌شوند، همچنان با افزایش آزادی‌های مدنی و اجتماعی مخالفت خواهند کرد. از آن گذشته باید در نظر داشت که ایران شیعه‌مذهب به این زودی‌ها از رقابت منطقه‌ای و جنگ نیابتی با عربستان سعودی در کشورهایی چون سوریه و یمن دست نخواهد کشید. با وجود این انتشار خبری خوش از منطقه بحرانی و جنگ‌زده‌ی خاورمیانه خود روزنه‌ی امید است.»
در پایان نگاهی می‌اندازیم به تفسیر روزنامه سراسری "زوددویچه سایتونگ" که در آن از جمله آمده است: «نتیجه انتخابات به این معنی نیست که برنده‌ی جنگ قدرت میان اصلاح‌طلبان و میانه‌روها از یک سو و محافظه‌کاران و تندروها از سوی دیگر مشخص شده است. جنگ قدرت میان طرفین شدت خواهد یافت. تندروها تضعیف شده‌اند، اما مغلوب نشده‌اند. آنها همچنان جناحی قدرتمند در مجلس خواهند بود و مهم‌تر از آن اینکه آنان همچنان کنترل اکثر نهاد‌هایی [نهادهای تعیین‌کننده] چون شورای نگهبان را در دست دارند که می‌تواند جلوی هر مصوبه‌ای را بگیرد. از آن گذشته نقش علی خامنه‌ای، رهبر تندروی جمهوری اسلامی را نیز نباید فراموش کرد که در پی تلاش‌های احمدی‌نژاد برای کسب محبوبیت و قدرت بیشتر، او را از میدان به‌در کرد.»