بر سر ساختمان پیشین سفارت ایران در بن آلمان چه خواهد آمد؟
۱۳۹۶ اسفند ۲۱, دوشنبه
در شهر بن آلمان، در یکی از مناطق نسبتا گران شهر از نظر زمین و ملک، یک ساختمان شش طبقه با کاشی‌کاری‌های آبی‌رنگ در نمای ساختمان، نگاه رهگذران را به سوی خود می‌کشد. این ساختمان متفاوت از بناهای اداری اطراف، با معماری ایرانی (اسلامی)، ساختمان سفارت پیشین ایران است. سفارتی که سال‌هاست خالی مانده است.
سفارت پیشین ایران در شهر بن اما چند روزی است که مهمانان ناخوانده‌ای دارد. روز ۸ مارس مصادف با روز جهانی زن، عده‌ای وارد ساختمان شدند و سفارت پیشین ایران را به "اشغال" خود درآوردند، آنها پلاکاردهایی از پنجره‌ها آویزان کردند که تصاویر برخی زندانیان سیاسی ایران بر روی آنها به چشم می‌خورد.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
در بیانیه‌ای که در وب‌سایت منتسب به این گروه منتشر شده‌است، اعلام شده که این گروه روز ۸ مارس را آگاهانه برای اشغال ساختمان سفارت پیشین ایران در شهر بن انتخاب کرده است تا با این کار همبستگی خود را با مبارزات برابری‌خواهانه‌ی زنان در ایران و جهان اعلام کند.
دیوار کوتاه سفارت خالی و "آنارشیست‌ها"یی با دغدغه کمبود مسکن
یکی از معترضان روز پنجشنبه در پاسخ به بخش فارسی دویچه وله گفته بود، ما را "آنارشیست" بنامید و انگیزه این حرکت را سیاسی ذکر کرده بود. او که به پرسش‌های دویچه وله پاسخ می‌داد، دلیل اشغال ساختمان را از جمله خالی بودن آن و اعتراض به کمبود مسکن در بن عنوان کرده بود.
در بیانیه منتشر شده از سوی این گروه هم، دلیل اصلی اشغال ساختمان خالی سفارت ایران، "مسئله کمبود مسکن و توسعه‌ی شهری ناعادلانه" عنوان شده است. آنها می‌گویند به افزایش اجاره‌بها و شمار خانه‌‌های خالی در این شهر معترض‌اند. این گروه در بیانیه‌ی خود می‌نویسد: « ما با نگرانی شاهد سیاستی نئولیبرالی هستیم که شهروندان کم‌درآمد را کنار می‌زند و چهره شهر را با ساختمان‌های بزرگ اداری، یکدست و بی‌هویت می‌کند». این گروه می‌نویسد که برای مبارزه با این روند است که دست به اشغال سفارت ایران زده است.
"اشغال‌کنندگان" سفارت می‌گویند، می‌خواهند در ساختمان خالی بمانند و در آن مرکزی فرهنگی، برای دیدار، گفت‌وگو و تبادل‌نظر شهروندان برپاکنند.
ایران نه واکنشی نشان داده و نه شکایتی کرده است
روبرت شولتن، مدیر بخش روابط عمومی و مطبوعات پلیس شهر بن، در پاسخ به دویچه وله فارسی می‌گوید: «بر پایه اطلاعات ما این ساختمان متعلق به ایران است و در همین رابطه به مسئول مربوطه اطلاع داده‌ایم.»
سفارت ایران در برلین و سرکنسولگری ایران در شهر فرانکفورت تا این لحظه به پرسش کتبی دویچه وله فارسی در ارتباط با ورود غیرقانونی به ساختمان سفارت پیشین ایران در بن، پاسخ نداده‌اند
مدیر بخش روابط عمومی پلیس بن می‌گوید، پلیس دلیلی برای تخلیه ساختمان نمی‌بیند چون هنوز از سوی ایران کیفرخواستی به این منظور به پلیس ارائه نشده است.
شولتن می‌افزاید به محض خروج افرادی که در ساختمان هستند هویت آنها شناسایی خواهد شد.
سرمایه‌گذاران در کمین سفارت‌خانه‌های خالی
با انتقال پایتخت آلمان از شهر بن به برلین و انتقال بسیاری از وزارت‌خانه‌ها به این شهر، در کنار بسیاری از ساختمان‌های اداری و وزارت‌خانه‌های پیشین، بسیاری از سفارت‌خانه‌ها و ساختمان‌های متعلق به کشورهای دیگر در بن خالی ماندند. قیمت بالای پیشنهادی از سوی کشورهای صاحب این ساختمان‌ها از یک سو و عدم تمایل به فروش ملک از سوی برخی کشورها، باعث شده که شماری از این ساختمان‌ها در گران‌ترین مناطق بن برای سال‌ها همچنان خالی بمانند.
با گسترش فعالیت شرکت‌های بزرگ و بین‌المللی مانند دی‌اچ‌ال، تله‌کام یا مقر سازمان‌هایی چون سازمان ملل در این شهر ۳۲۲ هزارنفری و افزایش تقاضای مسکن، این ساختمان‌های خالی بار دیگر در مرکز توجه قرار گرفتند. سفارت پیشین سوریه در بن که با زبربنای ۴ هزار متر مربع و معماری زیبا و شرقی‌اش سرمایه‌گذاران زیادی را به وسوسه انداخته، یکی از این ساختمان‌ها است که پس از سال‌ها خالی بودن قرار است به زودی مالک جدیدی پیدا کند.
ساختمان سفارت ایران در شهر بن دست‌کم هر چهار سال یکبار شاهد حضور ایرانیانی است که مقیم آلمان هستند و برای شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری، از شهرهای مختلف ایالت نورد‌راین‌وستفالن آلمان جلوی ساختمان صف می‌کشند و برای چند دقیقه وارد ساختمان می‌شوند. بوته‌های هرس‌نشده، علف‌های هرز، گاه کیسه‌های زباله انباشته شده در کنار دروازه ورودی و نمایی دود‌زده و تا حدی تخریب شده که حالا گرافیتی را هم باید به آن اضافه کرد، زیبایی سال‌های نخستین این ساختمان را از بین برده است؛ ساختمانی که در سال ۱۹۷۵ توسط ایران خریداری شد. پرسشی که مطرح می‌شود این است که آیا ایران برنامه‌ای برای تغییر کاربری این ساختمان دارد؟ آیا قصد فروش سفارت پیشین خود را دارد و شاید به همین دلیل است که تاکنون واکنشی به "اشغال" این چند روزه از خود نشان نداده است؟
قصد فروش ساختمان سفارت از سوی ایران، از ده سال پیش
برای پاسخ به این پرسش با یکی از بنگاه‌های معاملات املاک مشهور شهر بن به نام "لیمباخ" تماس گرفتیم. نام این بنگاه چندی پیش در ماجرای فروش سفارت پیشین سوریه در شهر بن در خبرها به چشم می‌خورد. آقای مونش، مدیرعامل این بنگاه، به پرسش‌های دویچه وله پاسخ داد. به گفته او دولت ایران ده سال پیش برای فروش این ملک به مساحت ۲۱۴۶ متر مربع، به این بنگاه معاملاتی مأموریت داده است. به گفته مونش اما قیمتی که ایران برای این ملک طلب می‌کرد و به گفته مدیرعامل این بنگاه به احتمال زیاد هنوز هم تغییر نکرده است، بسیار بالاست.
ایران برای فروش این ساختمان، قیمتی حدود سه میلیون و سیصد هزار یورو تعیین کرده است. به گفته مونش این قیمت بر مبنای ارزش‌گذاری ملک در سال ۱۹۹۹ (زمانی که فعالیت ایران در این ساختمان هنوز برقرار بود) صورت گرفته است که با توجه به خالی بودن ساختمان در ده سال گذشته و خسارت‌هایی که بر اثر رطوبت و عدم نگهداری به آن وارد شده، بهای بالایی است. به گفته او هنوز هم سرمایه‌گذارانی مایل به خرید ساختمان هستند، البته با قیمتی حدود یک میلیون یورو پایین تر از حد تصور ایران. به گفته مونش، بر اساس اطلاعات او، دولت ایران به هیچ کدام از این پیشنهادها پاسخ نداده است.
اعتراضی که بیشتر شبیه مهمانی است
قرار گرفتن سفارت پیشین ایران در منطقه‌ای از بن که به دلیل تمرکز ساختمان‌های اداری و مؤسسه‌ها و شرکت‌های دولتی و خصوصی از قیمت بالایی برخوردار است، طبیعتا این ملک را برای سرمایه‌گذاران جذاب کرده است و البته ادعای اشغال‌کنندگان این سفارت را زیر سؤال می‌برد که می‌گویند می‌خواهند مسئولان شهری را متوجه مشکل کمبود مسکن در شهر بن کنند و این ساختمان را "به بی‌خانمان‌ها" بدهند.
مونش، از بنگاه معاملات املاک لیمباخ، می‌گوید که تجمع مقابل سفارت پیشین ایران در شهر بن را دیده است. او که از تجمع‌کنندگان به عنوان "قوم پارتی" یاد می‌کند، معتقد است که این حرکت ارتباطی به مسائل سیاسی و حتی مشکل مسکن ندارد. چرا که به گفته او در صورت فروش سفارت پیشین ایران و حتی در صورت تخریب آن، با توجه به موقعیت ساختمان، آنچه در این محل ساخته خواهد شد، ساختمان اداری خواهد بود و نه واحدهای مسکونی.
تلاش بخش فارسی امروز دوشنبه برای تماس دوباره با چند نفری که گفته می‌شود هنوز در ساختمان به سر می‌برند، بی‌نتیجه بود.