تلاش برای انزوای سیاسی ایران
۱۳۸۷ خرداد ۳۰, پنجشنبه
بازی با آتش
روزنامه‌ی آلمانی «زود دویچه تسایتونگ»، اوضاع خاورمیانه و مناسبات میان اسراییل و ایران را چنین تفسیر می‌کند: «بسیاری امور بیانگر آن است که رهبری اسراییل دیگر مدت‌هاست از فلسطینی‌ها و همچنین سوری‌ها و حزب‌الله لبنان بیم ندارد. نام دشمن واقعی ایران است. ظاهرا حکومتگران در اورشلیم همواره بیشتر متقاعد می‌شوند که تهران واقعا در زمانی قابل پیش‌بینی موشک‌های اتمی در اختیار خواهد داشت و می‌تواند اسراییل را با آن‌ها تهدید کند. از همین رو، این اواخر گمانی‌زنی‌های جدی وجود دارد که اسراییل ـ با یا بدون موافقت ایالات متحده‌ی آمریکا ـ می‌تواند با حمله‌ی هوایی به تاسیسات هسته‌ای ایران، راسا دست به اقدام زند. ولی یک چنین ضربه‌ی نظامی، حتا اگر اسراییل آن را گونه‌ای دفاع از خود پیشگیرانه قلمداد کند، آتشی را که با زحمت زیاد در خاورمیانه مهار شده، دوباره شعله‌ور خواهد ساخت. هر کس که می‌خواهد مانع از آن شود، باید اورشلیم را آرام سازد و افزون بر آن به تهران فشار آورد که از بازی با آتش دست بردارد».
پیکره‌های شبه‌دولتی
روزنامه‌ی اتریشی «زالتسبورگر ناخریشتن»، به اسراییل درباره‌ی پیامدهای به رسمیت شناختن سازمان تندرو فلسطینی حماس هشدار می‌دهد: «برای اسراییل تا کنون اونیفورم ارتش‌این کشور ـ که این اواخر ناموفق بوده ـ مهم‌تر بود تا یک حرکت دیپلماتیک. ولی عدم موفقیت ارتش اسراییل در جنگ سال ۲۰۰۶ لبنان و پایداری حماس که پس از یک سال محاصره هنوز تسلیم نشده است، اسراییل را وادار ساخت که به عوض متوسل شدن به ارتش، در پی آتش‌بس با حماس و حزب‌الله برآید. اسراییل تاوان این کار را خواهد پرداخت. نخست اینکه این کشور ارزش دشمنان خود را افزایش می‌دهد. حماس و حزب‌الله در آغاز سازمان‌هایی تروریستی با شبکه‌ای اجتماعی بودند. بعدها به احزاب سیاسی با میلیشیا تبدیل شدند که توانستند با کودتا خود را به قدرت برسانند، ولی از نظر بین‌المللی همچنان منزوی باقی ماندند. گفت‌وگو با اسراییل اکنون آن‌ها را به پیکره‌هایی شبه دولتی با نیرویی ارعاب‌کننده برکشیده است. آن‌ها از این طریق نه تنها در محافل سیاسی رسمیت می‌یابند، بلکه به الگویی برای دیگر شاخه‌های اخوان‌المسلمین تبدیل می‌شوند که در همه‌ی کشورها عربی نماینده دارند».
فرصت برای مانورهای اخلالگرانه
روزنامه‌ی سوییسی «نویه تسورشر تسایتونگ»، درباره‌ی آتش‌بس میان اسراییل و حماس می‌نویسد: «آمادگی آمریکا و متحدش در منطقه برای سازش، پیش از هر چیز این هدف را دنبال می‌کند که متحدان عرب ایران را از آغوش تهران بیرون کشد و جمهوری اسلامی را از نظر سیاسی منزوی سازد. اسراییل برای رسیدن به این هدف باید تا آنجا به خواسته‌های سوریه، لبنان و فلسطینی‌ها تن دهد که پیوند دمشق، بیروت و باریکه‌ی غزه با ایران دیگر حیاتی به نظر نیاید. ولی تا اسراییل به این هدف دست‌یابد، تهران فرصت کافی خواهد داشت تا با مانورهای اخلالگرانه، آمادگی تازه برای گفت‌وگوها را به محک بزند و توجه همگان را جلب کند تا وزن این کشور را در منطقه به رسمیت بشناسند».
اقدام مثبت اولمرت
روزنامه‌ی بریتانیایی «تایمز» چاپ لندن نیز به آتش‌بس میان اسراییل و حماس پرداخته است: «در خاورمیانه شانس‌های تازه برای صلح اغلب در بدترین لحظات بوجود می‌آیند. هنگامی که تنش‌ها فزونی یافته و تهدیدات جنگی وجود دارد، شیوه‌های رفتاری دگرگون می‌شوند. مانند آتش‌بس کنونی میان اسراییل و حماس. اهود اولمرت نخست‌وزیر اسراییل از نظر سیاست داخلی در وضعیت دشواری است. نتیجه‌ی نظرخواهی‌ها درباره‌ی او به پایین‌ترین حد خود رسیده و اتهام فساد مالی بر دوش او سنگینی می‌کند. اگر منظور اولمرت جدی است، باید در سیاست خود درآبادی‌های یهودی‌نشین در کرانه‌ی باختری رود اردن مصالحه‌هایی بکند. این سیاست مانعی در راه یک توافق پایدار با فلسطینی‌هاست. بدین‌سان اولمرت در موقعیتی ناگزیر با آتش‌بس موافقت کرد و سرانجام در زمان حکومت خود کار مثبتی انجام داد».
رادیو دویچه وله