جزئیات محکومیت آیت‌الله نکونام؛ زندان، شلاق و خلع لباس
۱۳۹۶ شهریور ۲۵, شنبه
خبرگزاری فارس روز شنبه (۲۵ شهریور/ ۱۶ سپتامبر) به نقل از دادسرای ویژه روحانیت نوشت: «محمدرضا نکونام در دادگاه بدوی به ۵ سال حبس، شلاق تعزیری و خلع لباس روحانیت محکوم شده و حکم صادره در دادگاه تجدیدنظر قطعیت یافته است.»
روابط عمومی دادسرای ویژه روحانیت قم در اطلاعیه خود آنچه که "فضاسازی برخی سایت‌های معاند و ضدانقلاب در خصوص اتهامات و وضعیت جسمی و روحی آقای محمدرضا نکونام" نامیده، تکذیب کرده و نوشته است: «مشارالیه به دلیل اتهامات متعدد وارده (که به دلیل لزوم صیانت از جایگاه مقدس روحانیت و حفظ آبروی ایشان از بیان جزئیات آن معذوریم) در دادگاه بدوی به ۵ سال حبس، شلاق تعزیری و خلع لباس روحانیت محکوم شده و حکم صادره در دادگاه تجدیدنظر قطعیت یافته است.»
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
اخیرا در برخی گزارش‌های غیررسمی گفته شده بود که آیت‌الله نکونام دچار خون‌ریزی معده شده و به بیمارستان انتقال یافته است.
آیت‌الله نکونام سه سال است که به دلیل انتقادهایش از مراجع و روحانیون حکومتی، بدون شاکی خصوصی و در دادگاهی که جزئیات آن تاکنون برای افکار عمومی ناروشن مانده، به زندان محکوم شده است. حکم زندان ابتدا دو سال بود اما پس از اعتراض دادستانی، به پنج سال افزایش پیدا کرد.
آیت‌الله نکونام در اسفند ماه ۱۳۹۴ در پی وخامت وضعیت سلامتی‌اش از زندان آزاد شد اما پس از انتشار مصاحبه او با روزنامه قانون در مورد "امر به معروف و حجاب"، دوباره بازداشت و زندانی شد.
بیشتر بخوانید: پزشکی قانونی حکم به عدم تحمل حبس برای آیت‌الله نکونام داد
این مدرس حوزه علمیه در این مصاحبه با انتقاد از "امر به معروف و نهی از منکر" توسط حکومت می‌گوید: «اگر در یک جامعه دیدید که مردم نمی‌خواهند یا نخواستند و لجبازی کردند، دیگر دخالت دولت کار را درست نمی‌کند. دیگر امر به معروف نیست، بلکه اجبار و زور است.»
آیت‌الله نکونام در بخشی دیگر از مصاحبه خود با اشاره به تفاوت میان پوشش و حجاب تصریح کرد: «شما وقتی آگاهی دینی در ظرف فرماندهی نداری، حجاب را با پوشش مخلوط می‌کنی. وقتی مهرورزی نسبت به جامعه نداری، وقتی نسبت به جامعه خشونت‌ورز هستی، در جنگ مغلوب می‌شوید.»
او می‌افزاید: «یعنی می‌شود یک چیزهایی که ما به جای اینکه برویم دنبال اقتصاد و فقر و بیکاری و فقرا، باید بایستیم از این بحث‌ها کنیم.»
این پژوهشگر دینی همچنین از نمایش برقع در تلویزیون دولتی ایران به شدت انتقاد کرده و آن را مستهجن خوانده است: «یک شخص پوشیه (برقع) را هم جزو شرایط پوشش زن قرار می‌دهد که مستهجن است و شخص دیگر می‌آید عریانی را جزو حقوق زن قرار می‌دهد که آن هم مستهجن است.»