حسين باقرزاده / اصلاح طلبان و لزوم مطرح كردن آزادى انتخابات براى همه مردم ايران

�ود نسبت به حركت اعتراضى نمايندگان مجلس ايران پاسخ مى گويد.

مصاحبه كننده: كيواندخت قهارى

صداى آلمان: آقاى باقرزاده، عنوان آخرين نوشته شما در مورد تحصن نمايندگان “هياهو براى هيچ؟” است. تمايل نوشته شما اين است كه بگوييد به راستى كل اين ماجرا هياهويى بيش نيست و آن هم بر سر هيچ است. آيا برداشت ما درست است؟

حسين باقرزاده: من البته عنوان اين نوشته را با علامت سوال گذاشتم، براى اينكه حكم صادر نكنم، بلكه به عنوان يكى از نظراتى كه الان مطرح شده است، مطرح كنم و توضيح دهم. آن هم اين مسئله است كه به هر حال در مورد انتخابات دوره هفتم همه مى دانند كه شوراى نگهبان با قاطعيت خيلى شديدى عده زيادى از نمايندگان كنونى مجلس را رد كرده
و الان هم همين نمايندگان هستند كه در مجلس به تحصن نشسته اند.

نظر غالب عمومى اين است كه اين نمايندگان براى تصويب صلاحيت خودشان اين كار را انجام داده اند و با خود اصل نظارت استصوابى كه شوراى نگهبان اعمال مى كند، مشكلى ندارند. چون آقاى محمدرضا خاتمى هم در مجلس اشاره كرد كه ما با نظارت استصوابى كنار مى آييم، ولى به هر حال اين طرز اجراى اين نظارت است كه مورد انتقادشان قرار گرفته است.

بنابراين اگر مسئله اين باشد مى شود نتيجه گرفت كه اين تحصن در حد حل مشكل انتخابات دو جناح انجام مى شود و آنچه بايد و شايد كه نمايندگان مجلس براى آزادى انتخابات و حق همه مردم در انتخابات مبارزه كنند، در خواستهايشان ديده نمى شود. از اين نظر مى شود گفت آنچه انجام مى شود هياهويى است براى خواستهاى محدودى كه شامل فقط كانديداهاى جناح اصلاح طلب و بخصوص كسانى است كه در دوره قبل از مجلس بودند و اينجا از طرف شوراى نگهبان دارند تصفيه مى شوند.

صداى آلمان: اما آيا اين گونه است كه شما دست كم جنبه اى از ماجرا را فراتر از نمايش مى دانيد؟

حسين باقرزاده: بله، من فكر مى كنم كه اصلاح طلبانى كه در مجلس تحصن كرده اند، توجه دارند كه در دوره گذشته نتوانسته اند كار زيادى انجام بدهند و به اين دليل محبوبيتشان بين مردم كاهش پيدا كرده و ممكن است از اين طريق بتوانند براى جلب محبوبيت خودشان در ميان مردم تلاشى انجام بدهند. حتى ممكن است برخى از آنان براى كاهش قدرت شوراى نگهبان بيش از آن كه فقط حقوق خودشان مطرح باشد، تلاش كنند.

اين صحبت هم مطرح شده است كه برخى نمايندگان حاضر در مجلس خواهان اين هستند كه نظارت استصوابى در مورد نمايندگان، در مورد ساير كسانى هم كه در جريان انتخابات به هر حال مشمول تصفيه شده اند، حذف بشود و آنها بتوانند در انتخابات شركت كنند. يعنى بعضى از نمايندگان به طور مشخص مثلا از شركت نيروهاى ملى مذهبى و نيروهاى حاشيه اصلاح طلبان هم در انتخابات حمايت مى كنند.

صداى آلمان: شما نمايندگان را فراخوانده ايد كه خواستهاى خود را دموكراتيزه كنند. لطفا در اين مورد توضيحى بدهيد.

حسين باقرزاده: حرف من اين بود كه اگر شوراى نگهبان هم در برابر اين فشار كوتاه بيايد، و حداكثر اين كه به نمايندگان مجلس و ساير كسانى كه در انتخابات مى خواهند شركت كنند، اجازه بدهند كه بدون ممانعت اين كار انجام بشود، حداكثر اين است كه مانند انتخابات اول اسفند سال گذشته خواهد بود كه در آنجا هم شوراى نگهبان نظارتى نكرد و خيليها توانستند شركت بكنند و همان طور كه ديديم اين انتخابات درشهرهاى بزرگ با تقريبا تحريم عمومى مردم مواجه شد.

الان هم فكر مى كنم كه به دليل تجربه چهار ساله گذشته و اين كه مجلس اصلاح طلبان نتوانست در برابر فشارهاى شوراى نگهبان و آقاى خامنه اى مقاومت بكند و تسليم شده بود، از طرف مردم ادامه اين مجلس حتى به شكل دوره قبل هم فايده اى نخواهد داشت.

براى همين فكر نمى كنم كه حتى اگر نمايندگان بتوانند خودشان را در انتخابات كانديد بكنند و شوراى نگهبان هم عقب نشينى بكند، باز با حمايت مردم روبرو بشوند. چون به هر حال ادامه مجلس ششم چيزى نيست كه مورد نياز خاص مردم ما باشد. بنابراين فكر مى كنم كه انتخابات بيروحى خواهد بود و عده زيادى شركت نخواهند كرد.

اگر اصلاح طلبان به آينده خودشان و آينده مردمسالارى در ايران اعتقاد داشته باشند، راهش اين است كه عطاى باصطلاح اين انتخابات را به لقاى آقاى خامنه اى ببخشند و دنبال ايشان نباشند كه ايشان بيايند دخالت بكنند، بلكه بروند به دنبال جنبش فراگيرى كه الان در ايران رشد كرده و آن هم رفراندوم براى تغيير قانون اساسى است. به آن جنبش بپيوندند و شايد بتوانند خود را با خواستهاى عمومى مردم هماهنگ كنند و بر جنبش دموكراتيك مردم ايران بتوانند تاثير بگذارند.

صداى آلمان: آقاى باقرزاده، با اين همه شما در نوشته تان گفته ايد كه آزاديخواهان بايد از خواست متحصنان حمايت بكنند. چرا اين حمايت را به نفع جنبش آزاديخواهانه مى دانيد؟

حسين باقرزاده: به هر حال من فكر مى كنم حمايت از اين خواست به عنوان دفاع از حق آزادى انتخابات براى همه مطرح است و من به عنوان فعال حقوق بشر اين وظيفه را دارم كه از حق اين نمايندگان هم براى شركت در انتخابات حمايت كنم.

حمايت از اين حق نه به معناى حمايت از خواست آنهاست. حق آزادى بيان، حق شركت در انتخابات براى همه مردم ايران مطرح است و اين نمايندگان هم به عنوان كسانى كه از حقشان محروم شده اند، مى توانند مورد حمايت قرار بگيرند.

بايد صحبت كرد كه خواست نمايندگان از حد محدود بالاتر برود و به عنوان خواستى عمومى كه شامل همه مردم ايران باشد، آزادى انتخابات را براى همه مردم ايران مطرح كند، پيش برود.

حمايت از اين نمايندگان به عنوان ايرانيانى كه حقشان در اين شرايط دارد پايمال مى شود، به نظر من وظيفه همه نيروهاى دموكرات و مدافع حقوق بشر است. در عين حال وظيفه انسانهاى دموكرات اين است كه سعى كنند اصلاح طلبان را به بالا بردن خواستهايشان در حد آزاديهاى عمومى و گسترش آزاديها براى همه مردم ايران بالا ببرند.