1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

دبیر سیاسی دفتر تحکیم وحدت:<br> سرفصل خواسته‌های دانشجویی ما آزادی‌های آکادمیک و استقلال دانشگاه‌ است

مصاحبه‌گر: مریم انصاری۱۳۸۷ خرداد ۳, جمعه

"دفتر تحکیم وحدت" نشستی تشکیل داد که در آن حدود صد تن از نمایندگان ۳۴ دانشگاه حضور داشتند. در این نشست از جمله به بررسی وضعیت فعلی دانشگاه ها پرداخته شد. گفتگویی در این مورد با مهدی عربشاهی دبیر سیاسی دفتر تحکیم وحدت.

https://p.dw.com/p/E52r
«فضا روز به روز دارد برای فعالان دانشجویی سخت‌تر می‌شود.»
«فضا روز به روز دارد برای فعالان دانشجویی سخت‌تر می‌شود.»عکس: ISNA

دویچه‌وله: اهمیت برگزاری نشست اتحادیه‌‌انجمن‌های اسلامی کشور در چیست؟

مهدی عربشاهی: نشست‌هایی که برگزار می‌شود، عموما نشست‌های تشکیلاتی هستند. بهرحال ارتباط میان انجمن‌های دانشگاه‌های سراسر کشور در همین نشست‌ها برقرار می‌شود و تصمیم‌گیری‌های مهم در واقع دفتر تحکیم وحدت هم بر اساس شورای عمومی این اتحادیه هست که در این نشست‌ها انجام می‌شود و شورای عمومی در واقع رکن بالاتری از شورای مرکزی است. خب این نشست هم که نشست سالانه بود و بنا بود در مورد مسایل مهمی ازجمله مباحث اولیه‌ی انتخابات شورای مرکزی تحکیم تصمیم‌گیری بشود.

دویچه‌وله: غیر از این، چه مباحث دیگری در این نشست بررسی شد؟

مهدی عربشاهی: قبل از نشست اتفاقی که افتاد، نامه‌ای بود که دفتر تحکیم وحدت خطاب به آقای احمدی‌نژاد منتشر کرد. در آن نامه ما گلایه‌ها و نکاتی را که داشتیم بیان کرده و تاکید کردیم که پیش از این هم در دو نامه از ایشان خواسته بودیم، اجازه بدهند در برنامه‌هایی که دارند ما بیاییم سوالاتمان را مطرح کنیم؛ آن نامه‌ها بدون پاسخ ماند. در واقع پاسخی که ما دریافت کردیم، بازداشت برخی از اعضای مجمع بود.

در این جلسه ما از این ایشان خواستیم در نشست دفتر تحکیم حضور پیدا کنند و به پرسش‌های ما پاسخ بدهند و طبیعتا انتظار هم نمی‌رفت که جوابی داده بشود به این نامه که البته این انتظار ما بی‌جواب ماند. به غیر از این مسایل کلی کشور هم در نشست بررسی شد، وضعیت انجمن‌ها، وضعیت دانشگاهها، برخوردهایی که با دانشجویان می‌شود و بخصوص برخورد جدیدی که در مورد دانشجویان ستاره‌دار صورت گرفته و مجددا شاهد بودیم که به برخی از دانشجویان شرکت‌کننده در امتحان کارشناسی ارشد، کارنامه‌ی آنها بهشان داده نشده و احتمالا از ادامه‌ی تحصیل محروم خواهند شد.

دویچه‌وله: با توجه به این مورد آخر که اشاره کردید و فشارهایی که بویژه در یکسال اخیر به فعالان دانشجویی وارد شده، چه چشم‌اندازی برای ادامه‌ی فعالیت‌ها تصور می‌کنید؟

مهدی عربشاهی: طبیعتا فضا روز به روز دارد برای فعالان دانشجویی سخت‌تر می‌شود. تشکل‌ها تعطیل می‌شوند، نشریات توقیف می‌شوند و فعالان دانشجویی هم با احکام کمیته‌های انضباطی بعضا بازداشت و یا با جلوگیری از ادامه‌ی تحصیل در مقاطع بالاتر روبه‌رو می‌شوند. خب این بدون تاثیر نیست در فعالیت‌های دانشجویی، ولی چیزی که هست به مرور در مقابل هم دانشجویان دارند خودشان را با این فضا وفق می‌دهند وآماده می‌شوند که در چنین فضایی و با وجود این فشارها بتوانند فعالیت‌های خودشان را سازماندهی بکنند. ما امیدواریم که در این راه بتوانند موفق بشوند.

دویچه‌وله: آیا این فشارهایی که دائما شما دارید در موردشان اطلاعیه و بیانیه می‌دهید، جایی هم برای طرح خواسته‌های دانشجویان باقی می‌ماند، یا این که این خطر وجود دارد که همه‌ی فعالیت‌ها متمرکز بشود روی اعتراض به دستگیری و اعمال فشار و غیره؟

مهدی عربشاهی: یکی از دغدغه‌های خود فعالان دانشجویی هم همین مسئله هست که ما آنقدر با این مسایل سرگرم بشویم که از مسایل کلان کشور که باید در مورد آنها اظهارنظر بکنیم و انتقادات خودمان را بیان بکنیم بازبمانیم. اما به هرحال داریم تلاش می‌کنیم که این اتفاق رخ ندهد. یعنی در کنار اعتراضاتی که به این برخوردها داریم، اعتراضات و انتقادات خودمان را هم در مورد مسایل کلان کشور، روی مسایل حقوق بشر و بخصوص روی مسایل آزادیهای اجتماعی و غیره که دانشجویان حساسیت زیادی دارند ادامه بدهیم و امیدواریم بتوانیم این کار را بخوبی انجام بدهیم.

دویچه‌وله: منظور من البته خواست‌های دانشجویی هم هست، خواست‌هایی که ویژه‌ی مسایل صنفی دانشجویان است و یا مسایل آکادمیک دانشجویان است.

مهدی عربشاهی: ما خواسته‌های دانشجویی را در دفتر تحکیم وحدت در سال گذشته چندبار اعلام کردیم. که سرفصل خواسته‌های ما در این حوزه بحث آزادی‌های آکادمیک و استقلال دانشگاه است. یعنی روی این کار می‌کنیم که امیدواریم بتوانیم روی این بحث در واقع گفتمان‌سازی بشود و خواسته‌های دانشجویی معطوف به این بشود که آزادیهای آکادمیک به معنای آزادی فعالیت‌های دانشجویی، آزادی در واقع استفاده از اساتید دگراندیش، امکان ادامه تحصیل در همه مقاطع و تنها با تکیه به گزینش علمی. روی اینها دارد کار صورت می‌گیرد و حتا به مرور همین فشارهایی هم که دارد می‌آید، شاید باعث بشود که بحث آزادیهای آکادمیک بعنوان خواسته‌ی اول دانشجویان مطرح بشود و من فکر می‌کنم که در سالهای آینده احتمالا این موضوع با شدت و حدت بیشتری پیگیری می‌شود.