«در دستگاه قضایی اصل بر مجرمیت است»
۱۳۸۹ اردیبهشت ۱۹, یکشنبهدادسرای عمومی و انقلاب تهران دلیل اعدام این پنج نفر را مشارکت در بمبگذاری و وابستگی به سازمان "پژاک" اعلام کرده است. اعدامشدگان فرزاد کمانگر، علی حیدریان، فرهاد وکیلی، شیرین علمهولی و مهدی اسلامیان نام داشتند.
فرزاد کمانگر، دبیر هنرستان کار و دانش شهرستان کامیاران وفعال حقوق قومی و مسائل زنان بود و در مرداد سال ۱۳۸۵ طی سفر به تهران همراه دوست خود دستگیر شد. وی متهم به همدستی در طرح انفجار بمب در ساختمانهای دولتی و همکاری با گروه "پژاک" بود. بازداشت علی حیدریان و فرهاد وکیلی، دیگر متهمان این پرونده، به دلیل نگاهداری اسلحه و در اختیار داشتن ابزار بمبگذاری صورت گرفت.
اتهام شیرین علمهولی نیز عضویت در "پژاک" و کار گذاشتن بمب زیر خودرویی در پارکینگ قرارگاه سپاه در غرب تهران عنوان میشد. مهدی اسلامیان، متهم به همدستی در بمبگذاری حسینیه شهدای شیراز بود.
اعدام این پنج نفر در حالی انجام گرفته که خانوادهها و وکلای آنان از اجرا و زمان آن بی اطلاع بودند. خلیل بهرامیان، وکیل فرزاد کمانگر، شیرین علمهولی و مهدی اسلامیان، خبر را از یک دوست شنیده و پس از مراجعه به دادستانی و پرس وجو، با سکوت ماموران و تظاهر آنان به بیخبری روبرو شده است. او به دویچهوله میگوید: «در دادستانی نه انکار میکردند، نه تایید. چند ساعت از اعدام اینها گذشته بود و به من میگفتند نمیدانیم. دستور داشتند موضوع را از سر خود باز کنند. من تقاضای ماده ۱۸ را برای رسیدگی به پرونده فرزاد کمانگر داده بودم. امروز در دبیرخانه دادستانی کل کشور دیدم که موضوع این تقاضا در کامپیوتر آنها ثبت نشده است. معلوم شد که مرتضوی، پرونده را در کشو گذاشته و به هیچ کجا منتقل نکرده است.»
خلیل بهرامیان از شنیدن خبر اعدام موکلاناش بهتزده است. او دستگاه قضایی را قانونشکنترین نهاد کشور مینامد و میگوید که دراین دستگاه شمشیر را از رو بستهاند و اصل را بر مجرمیت گذاشتهاند: «مهدی اسلامیان تکنسین برق و آدم سادهای بود که وقتی شنید برادرش در بمبگذاری حسینیه شیراز دست داشته، با او دعوای شدید کرد. او را تنها به دلیل ۲۰۰ هزار تومان قرض به برادرش، وارد این پرونده کرده و به او اتهام بمبگذاری زدند.»
خلیل بهرامیان که وکالت شیرین علمهولی را پس از حکم بدوی اعدامش بر عهده گرفته بود، درباره او و امیدواری به شکستن این حکم میگوید: « من تنها توانستم دو مرتبه شیرین را ببینم. این دختر زمان دستگیری سواد نداشت و تنها کردی حرف میزد. به من گفت در زندان تا کلاس پنجم درس خوانده و فارسی را هم یاد گرفته است. قول داد که تا دانشگاه به درس ادامه دهد. میخواست رشته حقوق بخواند.»
خلیل بهرامیان خبر اعدام موکلان خود را در حالی شنیده که قرار بوده روز دوشنبه ۲۰ اردیبهشت با آنها در اوین ملاقات کند. وی میگوید: «فرزاد را ده روز قبل دیدم. اصلا فکر نمیکرد اعدام شود. مامور همراه او گفت موضوع فرزاد برای ما حل است، اما بهتر است درخواست عفوی از آقای خامنهای بکند. فرزاد به هیچوجه زیربار نمیرفت. من خیلی اصرار کردم که چیزی در این حد بنویسد که من اتهامهای خود را قبول ندارم، اما اگر فکر میکنید من متهم هستم، مرا عفو کنید. با این همه او را در نهایت مظلومیت کشتند.»
بهرامیان تاکید میکند که طبق قانون باید فورا اجساد کشتگان را به خانوادههایشان تحویل دهند. او میگوید درخواست بستگان اعدامیان در این زمینه بیپاسخ مانده و تنها به برادر شیرین علمهولی گفتهاند برود اوین و لباسهای او را دریافت کند.
مهیندخت مصباح
تحریریه: کیواندخت قهاری