سانسور اینترنت در چین تشدید شده است
۱۳۹۳ بهمن ۱۷, جمعه
لیزا ژانگ یک آژانس را در شرق چین اداره می‌کند. کار این آژانس، یافتن مراکز تحصیلی مناسب برای دانشجویانی است که مایلند در خارج از چین درس بخوانند. بیش از همه دانشگاه‌های آمریکایی، مطلوب متقاضیان هستند و تقاضاها و رزومه‌ها از طریق این آژانس‌ها رد و بدل می‌شوند.
لیزا ژانگ می‌گوید: «از طریق سایت‌هایی چون فیسبوک می‌توانیم به مراجعان خود، اطلاعات مربوط به دانشجویان دانشگاه‌های مورد نظر را ارائه کنیم. خیلی‌ها باید شرح حال و سوابق تحصیلی خود را به صورت آنلاین و به شکل تصویری و صوتی در یوتیوب بگذارند.»
لیزا ژانگ برای ورود به وبسایت‌های آمریکایی همواره از «ویپیان» استفاده می‌کند. VPN کوتاه شده عبارت Virtual Private Network یا شبکه مجازی خصوصی است. همانطور که از نامش پیداست، این روش اتصال به اینترنت برای حفظ امنیت و حریم شخصی کاربر است.
در این روش اطلاعات شخصی کاربر کدگذاری می‌شود و از شبکه‌ای عبور داده می‌شود که ردیابی آن برای یک هکر یا خراب‌کار اینترنتی غیر قابل ردیابی باشد. نمونه‌های مشابه در چین برای دور زدن سانسور دولتی فراوانند اما ظاهرا مقامات چینی می‌خواهند ویپیان را هم فیلتر کنند: این یعنی قطع ارتباط چین با جهان مجازی.
لیزا ژانگ می‌گوید: «ویپیان گران اما مطمئن است. با این وجود مدتی است که هر چند دقیقه یکبار ارتباط‌های اینترنتی آژانس ما قطع و وصل می‌شوند.» لیزا ژانگ البته یک نام مستعار است تا گوینده این سخنان از نظر امنیتی دچار مشکل نشود.
سرویس‌های ارائه کننده خدمات «ویپیان» مانند «آستریل» یا «استرانگ» نیز اعلام کرده‌اند که از آغاز سال جاری میلادی مشکلاتی در اتصالات چین بروز کرده است. به نظر می‌رسد که دولت چین عزم خود را برای فیلتر کردن این شبکه‌ها جزم کرده باشد.
مسدود کردن این امکان، مشکلات عدیده‌ای برای شهروندان و شرکت‌های چینی فراهم می‌کند. بدون «ویپیان»، ارتباط با جهان مجازی خارج از چین بسیار اندک است. سرعت اینترنت داخلی چین آنقدر پایین است که امکان هیچ فعالیتی در فضای مجازی به ویژه برای شرکت‌ها و ادارات نمی‌ماند. هرگونه محدودیت در کاربرد «ویپیان»، تهدیدی علیه موجودیت شرکت‌ها و گردش امور آنهاست.
کندی سرعت اینترنت در چین از بزرگترین نگرانی‌های سرمایه‌داران و کمپانی‌های خارجی است. استفان ساک، رئیس اتاق بازرگانی اتحادیه اروپا درشانگهای می‌گوید هرگونه محدودیت بیشتر در سیستم ارتباط اینترنتی چین، به کاهش فعالیت‌های اقتصادی ما می‌انجامد. ما حتی برای گردش امور به فلاش مموری یا دیسکت روی آورده‌ایم: «شاید در آینده حتی دوباره مجبور شویم از فاکس برای مکاتبات استفاده کنیم.»
اتاق بازرگانی اتحادیه اروپا هم اینک پرسشنامه‌ای در باب وضعیت اینترنت چین برای همکاران و اعضای خود در چین فرستاده اما طنز ماجرا در این است که خیلی‌ها نمی‌توانند ایمیل حاوی این فرم را باز کنند.
با محدودیت‌های جاری در سیستم ارتباط اینترنتی چین، بسیاری شرکت‌ها با شبکه‌های بازرگانی خود تماس ندارند. ایمیل‌ها ناخوانده می‌مانند و کنفرانس‌های اسکایپی و ویدئویی برگزار نمی‌شوند. سرویس‌های خدماتی گوگل چون جی‌میل هم در دسترس نیستند. استفان ساک هشدار می‌دهد که ادامه این وضعیت، می‌تواند اقتصاد چین را به سراشیبی سوق دهد.