سوءاستفاده از کودکان برای سکس سایبری
۱۳۹۴ بهمن ۲۰, سه‌شنبه
ایبابائو منطقه‌ای آرام با خیابان‌های سنگفرش‌شده، درختان نارگیل و کلیساهایی کوچک است و حدوداْ در ۵۰۰ کیلومتری جنوب مانیل، پایتخت فیلیپین قرار دارد.
در این منطقه همه یکدیگر را می‌شناسند و روابط خانوادگی و دوستانه بسیار نزدیک دارند. روابط به حدی نزدیک است که سال‌هاست واقعیتی را در خود پنهان کرده است: در کلبه‌های ساخته شده از بامبو و خانه‌های آجری‌ای که با مجسمه مریم مقدس آذین‌بندی شده‌اند، کودکان توسط همسایه‌ها یا حتی والدین خود وادار می‌شوند جلوی دوربین اعمالی سکسی انجام دهند.
این ویدیوها و فیلم‌ها از طرف کسانی که بیماری پدوفیلی (نوعی ناهنجاری شخصیتی که در آن بزرگسال از نظر جنسی کودکان را ترجیح می‌دهد) دارند سفارش داده و برای آن پول پرداخت می‌شود. آنها می‌توانند از هر نقطه دنیا این فیلم‌ها را به صورت زنده ببینند.
• به کانال تلگرام دویچه‌وله فارسی بپیوندید
برخی از افرادی که در این شهر به شغل ماهیگیری مشغول بودند و یا در کارخانه کار می‌کردند شغل خود را کنار گذاشته و وارد این کار شده‌اند، زیرا کار جلوی دوربین وب برای آنها سودآورتر است. ایبابائو تنها مورد از این دست در فیلیپین نیست.
فقر و زیرساخت‌های دیجیتالی روبه‌رشد
پدیده سکس‌توریسم (گردشگری جنسی) در دنیای مجازی یکی از حوزه‌های رو به رشد در دنیاست. در حال حاضر کشورهای جنوب شرقی آسیا بازار پررونقی در این زمینه دارند. در کشورهایی مانند فیلیپین، کامبوج و اندونزی که مناطق فیلمبرداری سکس سایبری هستند، فقر و زیرساخت دیجیتالی به‌شدت وبا نتایجی غم‌انگیز یکدیگر را پوشش می‌دهند.
بیشتر بخوانید: طرح قانونی ممنوعیت تجارت با تصاویر برهنه کودکان در آلمان
در سال ۲۰۱۵ این قاره با ۶/ ۱ میلیارد نفر بیشترین کاربر اینترنت در جهان را داشت. سازمان‌های امدادی احتمال می‌دهند که تنها در فیلیپین ده‌ها هزار کودک در خانه و یا پشت اتاق‌های کافی‌نت‌ها مجبور به تن‌فروشی مجازی می‌شوند.
بعضی از خانواده‌ها تنها با داشتن یک لپ تاپ در خانه برای خودشان تجارت می‌کنند. بیشتر آنها برای هر نمایش بین ۱۰ تا ۱۰۰ دلار در ساعت پول دریافت می‌کنند. این مبلغ برای کشوری که ۶۰ درصد ساکنان آن روزی دو دلار درآمد دارند بسیار رقم بالایی است.
تقاضای جهانی برای سکس سایبری کودکان زیاد است. پلیس فدرال آمریکا (اف‌بی‌آی) تخمین زده است که در هر ساعت حدود ۷۵۰ هزار پدوفیل در بیش از ۴۰ هزار اتاق گفتگو (چت روم) آشکارا در تلاش برای تماس با کودکان هستند.
"دلبرک" دامی برای پدوفیل‌های جهان
یک سازمان حقوق بشری به‌نام "تر دز هوم" (Terre des Hommes) که در زمینه کمک به کودکان فعالیت می کند در سال ۲۰۱۳ در کشور هلند کارزاری آنلاینی را برای شناسایی پدوفیل‌ها و مطلع کردن پلیس بین‌الملل (اینترپل) راه‌اندازی کرد.
کارشناسان این سازمان در یک پروژه آنلاینی تصویر ساختگی دختربچه‌ای ده ساله و فیلیپینی به نام "دلبرک" (Sweetie) را منتشر کردند. این تحقیق نشان داد که در طول ۱۰ هفته بیش از ۲۰ هزار نفر با "دلبرک" تماس گرفتند و همه آنها تقاضای سکس با دختربچه جلوی دوربین را داشتند. تاکنون سه مرد از کشورهای استرالیا، بلژیک و دانمارک در این ارتباط شناسایی و مجرم شناخته شده‌اند.
دولت فیلیپین در سال ۲۰۱۲ قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن سکس سایبری مجازات دارد. دولورس آلفورته (Dolores Alforte) عضو کمیته دولتی حمایت از کودکان در فیلیپین می‌گوید: مشکل این است که بسیاری از سکس‌های سایبری در خانه‌های شخصی انجام می‌شوند و بدون مجوز قانونی نمی‌توان وارد این مکان‌ها شد و آنها را بازرسی کرد.
قوانین جامع، سیستم قضایی ضعیف
به گفته آلفورته، چالشی که وجود دارد این است که سکس سایبری در جامعه پذیرفته شده است و همسایگان در این مورد سکوت می‌کنند. علاوه بر این سیستم قضایی فیلیپین در این مورد ضعیف عمل می‌کند و گاهی ممکن است مراحل دادگاهی سال‌ها طول بکشد به‌طوری که تاکنون موارد کمی به مسئولان گزارش شده است.
یک عمر آسیب روحی
در نظرسنجی‌ای که پلیس فیلیپین انجام داده است بسیاری از والدین و بستگان مسئول در این کار، نمایش کودکان جلوی دوربین را بی‌اهمیت می‌دانند. استدلال آنها این است که چون تماس جسمی وجود ندارد نمی‌توان این کار را تن‌فروشی دانست.
بر اساس تحقیقی که سازمان "تر دز هوم" (زمین انسان‌ها) انجام داد، کودکان قربانی تن‌فروشی سایبری اغلب سال‌های زیادی از صدمات روحی رنج می‌کشند. نتایج روانی این کار مانند اثرات سوء استفاده جسمی مخرب است.
بسیاری از این کودکان که به این شکل مورد سوء استفاده قرار می‌گیرند احساس گناهکار بودن می‌کنند، از ترس و افسردگی رنج می‌برند و نمی‌توانند رابطه‌ای جدی و واقعی با کسی برقرار کنند. بعضی از آنها در سن جوانی گرایش به ویرانگری شخصی پیدا می کنند و به الکل و مواد مخدر معتاد می‌شوند.
سازمان فیلیپینی حمایت از کودکان (PREDA) پروژه‌ای درمانی به نام "فریاددرمانی" انجام می‌دهد که هدف آن کمک به کودکانی است که مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته‌اند. آنها با این روش کمک می‌کنند تا کودکان دردهای خود را درمان کنند. شای کولن (Shay Cullen) بنیان‌گذار PREDA و عضو گروه درمان می‌گوید: «احساسات منفی باید بیان شوند و بدین ترتیب کودکان می‌توانند با این مشکل کنار بیایند و دوباره اعتماد به نفس پیدا کنند.»
روش درمانی برای قربانیان
دختربچه‌هایی که توسط ارگان حمایت از کودکان پذیرفته شده‌اند زیر نظر روانشناسان با خاطرات و تجربه‌هایی که داشتند روبرو می‌شوند. این افراد می‌توانند در اتاقی که با تشک و مبل چیدمان شده است افسوس و خشم‌شان را بیان و رها کنند.
دختربچه‌ها دشنام می‌دهند، گریه می‌کنند، به تشک ضربه می‌زنند و در حالتی خلسه‌وار روی زمین غلت می‌زنند.
برای سارای ۱۵ ساله نیز که توانست از چنگ تاجران سکس فرار کند جلسه‌ای درمانی با این شیوه در نظر گرفته شده است.
بیشتر بخوانید: اتهام سوءاستفاده جنسی نیروهای حافظ صلح از کودکان
او رو به بهبود است اما هنوز نتوانسته خاطرات مردانی که برای نمایش او پول پرداخت کرده‌اند را فراموش کند. خطوط چهره‌ی جوان سارا هنگام بیان خاطراتش سخت می‌شوند: «از همه‌ی آنها متنفرم. دوست دارم همه به جهنم بروند.»
در بخش هنردرمانی که PREDA ارائه می‌دهد، کودکان تشویق می‌شوند که امیدها و رویاهایشان را برای آینده با نقاشی نشان دهند. پس از کمی تعمق، سارا درخت پرثمر رنگارنگی را می‌کشد که زیر آن انسان‌ها دست در دست یکدیگر داده و می‌رقصند. او بالای آن تصویر کلمات "عشق"، "احترام" و "کرامت" را می‌نویسد.