صلاح خاتمی، مصلحت موسوی
۱۳۸۷ اسفند ۲۶, دوشنبهشورای مرکزی مجمع روحانیون مبارز، دوشنبه شب (۲۶ اسفند) تشکیل جلسه میدهد. این مجمع، تشکیلات سیاسی خاتمی به شمار میرود و اعلام نامزدی وی نیز با صلاحدید آن انجام شد. خاتمی پیش از اعلام حضور خود در رقابتهای انتخاباتی و پس از گفتگوهای مقدماتی با موسوی گفته بود در صورت آمدن وی، از صحنه کنار میرود. محافل نزدیک به خاتمی، پایبندی اخلاقی او به این گفته و بازکردن جبهه اصلاحات را، دلایل اصلی این انصراف میدانند.
محمد عطریانفرعضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی، با ابراز تاسف از عدم حضور خاتمی میگوید: « قید اخلاقی توجیه مناسبی نیست و بهتر است خاتمی دو دلیل دیگر را برای کنارهگیری خود اقامه کند. نخست اینکه موسوی میتواند کمبود یک شخصیت محوری اصلاح طلب را تامین کند، دوم اینکه رقیبان سیاسی و مقامات نظام برای سیاستورزی موسوی، مشکلات زیادی فراهم نخواهند کرد و جنبههای منفی تنشها و تعارضهای سیاسی در آینده، نمود کمتری خواهند یافت».
محمدعلی ابطحی، مشاور پیشین خاتمی میگوید، در صورت حضور دوگانه موسوی و خاتمی پیروزی مطلوبی در انتظار خاتمی نمیبود. ابطحی معتقد است با وجود دشوار بودن این انصراف، بدنهی اصلاحات تصمیم خاتمی را خواهد فهمید و بدون تنش خاصی آن را خواهد پذیرفت. اما آیا خاتمی، هواداران خود را به دادن رای به موسوی فراخواهد خواند؟ ابطحی میگوید: « توجه کنید که رای دهندگان در ایران، حزبی رفتار نمیکنند که بتوان فرد مورد نظر را به آنها توصیه کرد. آرای خاتمی، امکان انتقال به افراد دیگر را ندارد. ایشان احتمالا در بیانیه خود، حمایت از جریان اصلاحطلبی را توصیه خواهند کرد».
و اما عیسی سحرخیز، روزنامهنگار و تحلیلگر سیاسی از رویکرد مثبت نیروهای محافظهکار به موسوی میگوید. اینکه با پیروزی موسوی، آنها هم خیالشان از بابت هزینههای مدیریت احمدینژاد راحت میشود و هم احساس امنیت خواهند کرد که فضای کشور در چهارسال آینده، شاهد تغییرات چندانی نخواهد بود. سحرخیز احتمال حذف موسوی یا تدارک شکست او در انتخابات را نیز منتفی نمیداند. با اینهمه او امیدوارست که خاتمی در اعلام انصراف خویش تجدیدنظر کند و میافزاید: « اتفاقا در بحثهای جاری با آقای خاتمی ، گفته شده که اگر شما اخلاق را در مقابل آقای موسوی مطرح میکنید، تعهد اخلاقی بیشتری در قبال جامعه و مردم دارید.»
محمدعلی ابطحی، کنارهگیری خاتمی را تصمیمی شجاعانه میداند که جریان اصلاح طلبی را به وحدت نزدیک خواهد کرد. به گفته ابطحی مرحله بعدی، مرحله هماهنگی بیشتر میان موسوی و کروبی است.
به نظر عطریانفر، تصمیم میرحسین موسوی برای ورود به عرصه رقابتها، مستقل و بدور از سازمان یافتگی نیروهای پشت صحنه است. عیسی سحرخیز نیز اشاره میکند که میرحسین موسوی بخلاف آقایان کروبی و خاتمی، برای اعلام نامزدی خود، نیازی به مشورت با مقام رهبری ندید و شخصا تصمیم گرفت. عطریانفر اما پرسش اصلی در چالش کنونی را در همین میبیند که چرا موسوی با وجود پیشبینی پیروزی خاتمی و به رسمیت شناختن حضور او، وارد رقابتها شد؟ عطریانفر، این پرسش را به "حلقه مفقوده" تشبیه میکند.
مهیندخت مصباح