فرزند عمادالدین باقی: «هم پدر بازداشت است، هم وثیقه»

بیش از سه ماه از بازداشت عمادالدین باقی، مدیر انجمن دفاع از حقوق زندانیان، می گذرد و خانواده او تنها سه بار موفق به دیدار با او شده‌اند. پیش‌تر، در روزهای تعطیلات نوروزی، فاطمه کمالی، همسر عمادالدین باقی، نسبت به سلامتی این روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر در زندان ابراز نگرانی کرده و خبر داده بود، در آخرین روزهای سال ۸۸، حال باقی رو به وخامت گذاشته و در زندان بیهوش شده است.

آقای باقی چند روز پس از مرگ آیت‌االله منتظری بازداشت شد. علت این بازداشت به فیلم مستندی نسبت داده می‌شود که عماد‌الدین باقی از زندگی آیت‌الله منتظری ساخته است.

مریم باقی، فرزند عمادالدین باقی، و فاطمه کمالی همسر او، پنج‌شنبه هفته گذشته، با مراجعه به زندان اوین، موفق به ملاقات با او شدند. تداوم بازداشت آقای باقی در حالی صورت می‌گیرد که برای آزادی وی از سوی دادگاه قرار وثیقه صادر شده، اما با وجود تامین وثیقه مورد نظر از سوی خانواده‌اش، همچنان در بازداشت است. مریم باقی روحیه‌ی پدر خود را، با وجود وضعیت جسمی نامطلوب، بالا توصیف می‌کند.

خانم باقی در گفت‌وگو با دویچه وله، درباره آخرین وضعیت پدرش می گوید: «در مورد وضعیت ایشان چند مسئله وجود دارد: یکی درمورد وضعیت نگهداری ایشان است، یکی در مورد پرونده‌شان است. در مورد پرونده، از ما وثیقه گرفته شده، چون بعد از دو ماه بازداشت، برای آزادی ایشان وثیقه صادر شده بود. الان هم بابا بازداشت است و هم وثیقه بازداشت است. یعنی ماه دوم را همچنان در زندان ماندند، بدون اینکه هیچ قرار بازداشتی به ایشان ابلاغ شود و حتی بابا بتواند به قرارش اعتراض کند».

یک عضو القاعده هم‌سلولی عمادالدین باقی

مریم باقی درباره وضعیت نگهداری پدرش در زندان به دویچه وله می‌گوید: «الان در سلولی نگهداری می‌شوند که هیچ امکاناتی ندارد، یعنی یک سلول بسته است. سلول بسته‌ای که مدت‌ها و روزها یک نفر را در آن نگه داشته‌اند، بدون اینکه هیچ وسیله‌ای در اختیارشان باشد. یعنی حتی روزنامه، کتاب، هیچی ندارند. یکی دو نفر هم با ایشان هم‌سلول بودند و متناوب عوض می‌شدند. این‌بار که ما از ایشان پرسیدیم، گفتند یک نفر که جرائم مالی داشته و یکی از افراد القاعده هم‌سلولی ایشان است. به هر حال کسی را که قرار بوده آزاد شود، در چنین شرایطی همچنان نگه داشته‌اند و این کاملا خلاف قانون است».

«مجریانی که خود قانون را نقض می‌کنند»

مریم باقی درباره اینکه در ملاقات هفته گذشته، پدرش درباره چه چیزی صحبت کرده، در ادامه گفت‌وگو با دویچه وله می‌افزاید: «پدرم گفت، بودن من در زندان هر چقدر هم که طول بکشد، من هستم، اما این دردی را از کسانی که مرا بازداشت کرده‌اند دوا نمی‌کند. هر چقدر که این شرایط سخت‌تر شود و هر چقدر که این زندان‌ها اضافه شود، نشان می‌دهد که چقدر آن بحث‌هایی که قبلا در مورد حقوق بشر می‌کردیم درست است و حقانیت آن حرف‌ها ثابت می‌شود. یکی دیگر از جمله‌هایی که بابا در مورد بی‌قانونی گفت، این بود که کسانی که انتظار رعایت قانون را از افراد جامعه دارند، خودشان بیشترین نقض قانون را انجام می‌دهند و پاسخگو هم نیستند».

دادگاه‌هایی منتقل‌شده به داخل زندان

مریم باقی همچنین در ادامه‌ی سخنانش، از بردن دادگاه به داخل زندان برای اولین بار در تاریخ ایران می‌گوید: «دادگاه انقلاب که قبلا وکلا و خانواده‌ها به آن مراجعه می‌کردند، الان به داخل زندان برده شده است و نه تنها خانواده‌ها، بلکه وکلای آن‌ها هم نمی‌توانند با بازپرس پرونده ارتباط داشته باشند. من فکر می‌کنم در تاریخ حقوق، چنین چیزی بی‌سابقه است؛ یعنی وکلا به طور علنی از ارتباط با بازپرس پرونده و پرونده محروم باشند. حق برخورداری از وکیل، حقی است که همه جا وجود دارد و بین‌المللی است و در همه کشورها به رسمیت شناخته شده است».

HK/BB