ناآرامی‌های دانشگاه زاهدان در کجا ریشه دارد؟
۱۳۸۷ آبان ۲۲, چهارشنبه
روز شنبه، هجدهم آبان‌ماه، چند فرد ناشناس وارد محوطه‌ی دانشگاه زاهدان شده و با عده‌ای از دانشجویان درگیر شدهاند. در جریان این درگیری تعدادی دانشجو مجروح و مصدوم شدهاند.
در اعتراض به این واقعه، تعدادی از دانشجویان در روز یکشنبه در محوطه‌ی دانشگاه دست به تحصن زده‌اند. رییس دانشگاه نیز در جمع متحصنین حاضر شده و این رویداد را به «عوامل شرور خارج از دانشگاه» نسبت داده است. وی سپس به دانشجویان قول رسیدگی به این موضوع را داده و تحصن نیز به پایان رسیده است.
اما همان شب، برای بار دوم افراد ناشناس به یک دانشجوی کارشناسی ارشد در ورزشگاه دانشگاه حمله کرده و وی را با شش ضربه چاقو مجروح کرده‌اند. این دانشجو در حال حاضر در بیمارستان بستری است.
بعد از حمله‌ی دوم، تعداد زیادی از دانشجویان دست به تحصن زده و خواهان برخورد ریاست دانشگاه با این موضوع و نیز توبیخ ماموران حراست شدهاند، زیرا قانونا ماموران حراست باید مانع ورود افراد ناشناس به محوطه دانشگاه شوند.
مرتضی سمیاری، یکی از دانشجویان دانشگاه زاهدان، می‌گوید، چندی است که ماموران حراست این دانشگاه حتی از ورود دانشجویان شبانه به محوطه‌ی خوابگاه جلوگیری می‌کنند. بنابراین برای آنها بسیار راحت بوده که جلوی ورود این افراد را بگیرند. سمیاری همچنین اضافه می‌کند: «الان مسئولین دانشگاه‌ها نسبت به حضور دانشجوها خیلی حساس هستند. گیت‌هایی را در داخل داانشگاه‌ها نصب می‌کنند، حراست دانشگاه را تقویت می‌کنند. این سوال برای ما مطرح است که آیا در استان سیستان و بلوچستان، در شهر زاهدان، که مسائل امنیتی در داخل آن خیلی حساس است، چطور است که یک نفر از خارج دانشگاه به راحتی می‌تواند وارد دانشگاه شود و جو دانشگاه را به هم بزند».
هویت افراد مهاجم مشخص نیست
هیچیک از دانشجویان از هویت افراد حمله‌کننده اطلاعی ندارد، ولی اکثریت دانشجویان معتقدند که این افراد دانشجو نبوده و از خارج از دانشگاه به داخل راه پیدا کرده‌اند. سمیاری با اشاره به حساسیت مسئولان نسبت به سیاسی نکردن این موضوع و جلوگیری از وارد شدن نیروهایی مثل «تحکیم وحدت» به این جریان می‌گوید: «من حدسم این است که اینها دانشجو نبوده‌اند، ولی اینکه هویت این افراد چیست، در حال حاضر نمی‌توانم نسبت به این قضیه پاسخگو باشم. به نظر من باید نیروهایی که تمام عزم خودشان را نسبت به این موضوع جزم کرده‌اند که اجازه ندهند تشکل‌های دانشجویی در این قضیه دخالت کنند و هر حرفی که زده می‌شود آن را سیاسی تعبیر می‌کنند، آنها باید در حال حاضر پاسخگو باشند، نه من دانشجو».
با توجه به وضعیت ناآرام استان سیستان و بلوچستان در دو سال اخیر و بروز گاه و بیگاه ناآرامی‌هایی در این استان، برخی از منابع دولتی، موضوع دانشگاه زاهدان را به «افراد شرور» این ناحیه نسبت داده‌اند. اما مرتضی سمیاری این اعتقاد را ندارد و می‌گوید، اینها کسانی هستند که می‌خواهند جو دانشگاه را ناآرام کنند تا از این ناآرامی به نفع خود بهره‌برداری کنند.
وی همچنین در مورد وضعیت استان سیستان و بلوچستان می‌گوید: «به عنوان کسی که چهار سال در این استان درس خوانده‌ام، هم زمانی که سپاه در اینجا فعالیتهایش را خیلی گسترده کرد و هم قبل از آن در این استان بوده‌ام، به جرات می‌توانم بگویم که قبل از اینکه این تحرکات نظامی در استان بالا برود، جو استان آرامش بسیار بیشتری داشت».
اردیبهشت‌ماه امسال نیز گروهی مسلح به چاقو و چوب به ناهارخوری دانشگاه بیرجند حمله کرده و تعدادی از دانشجویان را که همگی عضو انجمن اسلامی بودند، مورد ضرب و شتم قرار دادند.
سال گذشته در لرستان نیز حدود ده نفر ناشناس با چوب و چماق وارد محوطه دانشگاه شده و به دانشجویان حمله کردند.
در سال ۱۳۸۴ نیز حدود بیست فرد ناشناس به خوابگاه پسران دانشگاه نیشابور حمله کرده و دانشجویان را با سلاح سرد مورد حمله قرار دادند.