چرا ایساف برای افغانستان مفید است؟ • مصاحبه با امید نوری‌پور
۱۳۸۶ مهر ۲۵, چهارشنبه
روز ۱۵ سپتامبر برای رهبران حزب سبزهای آلمان و نزدیک به ۲۶۰ نماینده‌ی این حزب روز سختی بود. هیئت رهبری تصمیم گرفته بود، در نشست پارلمان برای تمدید مأموریت نظامیان این کشور در افغانستان رأی مثبت بدهد. آنها اما در کنگره‌ی فوق‌العاده‌ی خود، پس از ساعت‌ها بحث و گفت‌وگو نتوانستند هم‌حزبان خود را در رابطه با صلح‌آمیزبودن این مأموریت قانع کنند. مخالفان معتقد بودند که حضور نظامیان آلمان در عملیات ناتو، بویژه پروازهای اکتشاقی تورنادوهای آلمانی، به ایجاد صلح در افغانستان کمک نخواهد کرد. برخی از آنها حتی مدعی شدند که تورنادوها در جنگ علیه طالبان مستقیماً شرکت دارند و باعث کشته‌شدن غیرنظامیان می‌شوند.
نتیجه این که، اکثریت نمایندگان حاضر در کنگره با دادن رأی منفی به خواست رهبران حزب، به آنان این وظیفه را محول کردند که با ادامهی فعالیت نظامیان کشورشان در افغانستان مخالفت کنند.
روز جمعه، ۱۲ اکتبر پارلمان آلمان با اکثریت مطلق، مأموریت نظامیان و تورنادوهای آلمانی در افغانستان را برای مدت یک سال تمدید کرد. در رأی‌گیری ۱۲ اکتبر، برخی از نمایندگان حزب سبزها نیز، برخلاف خواست اکثریت حزب، به این مأموریت رای مثبت دادند. یکی از آنان امید نوری‌پور، از چهر‌های برجسته‌ی سبزها بود.
نوری‌پور معتقد است که تصمیم عاقلانه‌ای گرفته و علت سرپیجی از خواست اکثریت حزب را، در گفت‌وگویی با سایت فارسی دویچه‌وله، این‌گونه توضیح می‌دهد: «افغانستان بر اثر یک جنگ داخلی ۳۰ ساله به یک کشور مصیبت‌‌زده تبدیل شده است. این کشور برای بازسازی خود راهی طولانی در پیش دارد. در این راه، امنیت امری ضروری است. در حال حاضر وجود نیروهای بین‌المللی حافظ صلح برای ایجاد امنیت ضرورتی غیرقابل انکار است».
تصمیمی اخلاقی نه سیاسی
نوری پور می‌گوید که پس از تصمیم کنگره در مورد وضعیت افغانستان، بحث‌ها و گفت‌وگوهای فراوانی با افراد گوناگون داشته و در نهایت به این نتیجه رسیده است که به تمدید مأموریت نظامیان رأی مثبت بدهد. او خود می‌گوید که رأی مثبتش اقدامی اخلاقی بوده است نه یک حسابگری سیاسی.
نوری پور مطمئن است که تصمیم شخصی او در این مورد به آینده‌اش در حزب لطمه‌ای نخواهد زد زیرا «در حزب سبزها نظر مخالف داشتن سابقه‌ای طولانی دارد«. او البته مخالف دخالت نظامی آلمان درعملیات "آزادی پایدار" است که تحت فرماندهی ارتش آمریکا برای از بین بردن نیروهای طالبان و القاعده انجام می‌شود.
پارلمان آلمان قرار است در این مورد که آیا نیروهای ارتش این کشور در این عملیات مستقیماً شرکت کنند، جداگانه تصمیم بگیرد.
ایساف تا کنون چه کرده؟
بسیاری از منتقدان نیروهای بین‌المللی در افغانستان معتقدند که در ۶ سال گذشته تحولات چشمگیری در این کشور رخ نداده است. برخی تأکید می‌کنند که در این کشور هنوز روزانه تعداد زیادی افراد غیرنظامی کشته می‌شوند، هنوز فقر بیداد می‌کند، هنوز وضعیت حقوقی و اجتماعی زنان، بویژه در خارج از کابل نسبت به ۳۰ سال پیش تفاوتی نکرده است و در برخی نقاط حتی بدتر شده، و تولید مواد مخدر به شدت افزایش یافته و فساد در ادارات و وزارتخانه‌ها از ایجاد یک سیستم اداری دموکراتیک جلوگیری می‌کند .
نوری پور در این مورد می‌گوید: «قربانیان خشونت‌های امروز افغانستان به دست طالبان به قتل می‌رسند. آنها به کودک و زن و مرد رحم نمی‌کنند و حتی از آنها به عنوان سپر دفاعی استفاده می‌‌نمایند ... "امنیت" زمان طالبان امنیتی گورستانی بود. جایی که وحشت حکمفرماست، کسی به خود اجازه نمی‌دهد به خیایان برود و خودنمایی کند. در ذهن مردم آن سرزمین هنوز تصاویر اعدام‌های خیابانی بر روی کامیون‌ها و بولدوزرها زنده است. امروز دوباره مدرسه‌ی دخترانه وجود دارد و زنان در پارلمان حضور دارند و به عنوان قاضی در دادگاه‌های خانوادگی به کار مشغولند...»
وظایف دولت آلمان
اوائل ماه سپتامبر سال جاری دولت آلمان طرحی عرضه کرد که در آن فعالیت نظامیان این کشور و نیز چگونگی کمک به بازسازی افغانستان قید شده بود. حزب سبزها به این طرح اعتراض کرد و آن را ناکافی خواند.
یورگن تریتین، نایب رئیس فراکسیون این حزب در پارلمان گفت که دولت آلمان فرصت مهمی را برای تغییر استراتژی خود در افغانستان از دست داده است. امید نوری پور نیز همین نظر را دارد که دولت باید استراتژی خود را تغییر دهد و بیشتر به بازسازی افغانستان کمک برساند. او در پاسخ به این پرسش که اگر امروز حزب سبزها در حکومت دخیل بود در این مورد چه می‌کرد، می‌گوید:
«ما در وحله‌ی نخست کمک‌های نقدی‌ای را اکنون دولت برای بازسازی افغانستان می‌پردازد، دو برابر می‌کردیم. ما اقدامات دولتی برای تعلیم و تربیت پلیس و نیروهای امنیتی را با حدت بیشتری جا می‌انداختیم و همکاری‌های عمرانی را بهتر برنامه‌ریزی می‌کردیم».
نوری پور اضافه می‌کند: «برای آنکه برنامه‌های عمرانی تحت تأثیر عملیات ناکارآی نظامی به خطر نیفتند، ما در سطح بین‌المللی برای پایان دادن به عملیات "امنیت پایدار" تلاش می‌کردیم. علاوه برآن سعی می‌کردیم که استراتژی نیروهای بین‌المللی حافظ صلح را نیز تغییر دهیم طوری که در آینده افراد غیرنظامی قربانی عملیات نظامی نشوند.«
امید نوری پور خواستار آن است که در آینده‌ای نه چندان دور ملت افغانستان سرنوشت خود را خود تعیین کند و این را یکی دیگر از وظایف مهم دولت آلمان می‌داند.
فار
درباره‌ی امید نوری‌پور:
- متولد ۱۹۷۵ در تهران
- اقامت در آلمان از ۱۹۸۸
- تحصیل دانشگاهی در آلمان در رشته‌‌های زبان و ادبیات آلمان، جامعه‌شناسی، فلسفه و اقتصاد عمومی
- عضو حزب سبزها از ۱۹۹۶
- سخنگوی سازمان جوانان سبزهای ایالت هسن از ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳
- کسب تابعیت آلمان، در عین حفظ تابعیت ایرانی در سال ۲۰۰۲
- عضویت در رهبری سبزها از ۲۰۰۲
- نماینده در پارلمان کشوری آلمان (بوندستاگ) از سپتامبر ۲۰۰۶