یوسفی اشکوری: ایران حج را با منافع سیاسیاش گره زده است
۱۳۹۵ خرداد ۱۹, چهارشنبهدر پی اعلام لغو سفر حج تمتع برای ایرانیان در سال جاری، پرسشهای زیادی در این زمینه مطرح شده است. ایران و عربستان یکدیگر را به "سیاسیکاری" متهم میکنند. عربستان میگوید ایران مراسم کاملا دینی و مذهبی حج را سیاسی کرده و ایران هم معتقد است که عربستان اختلافات سیاسیاش با ایران را وارد قضیه حج کرده و بدین ترتیب مانع انجام این فریضه دینی برای ایرانیان شده است.
حسن یوسفی اشکوری پژوهشگر دینی در گفتوگو با دویچهوله در ابتدا تاکید میکند که حج مراسمی کاملا دینی و مذهبی است. او میگوید: « حج یک مراسم کاملا مذهبیست. هرچند در دین اسلام امور سیاسی و امور معنوی یا امور دنیوی و اخروی را نمیتوان به طور مطلق ازهم جدا کرد و خود این مراسم حج میتواند پیام سیاسی داشته باشد اما نه به معنای سیاستبازی و یا منافع سیاسی و یا چیزی را بر سنت حج اضافه کردن.»
بیشتر بخوانید: رئیس سازمان حج: عربستان مرتکب گناه شده و باید هزینه بپردازد
او مراسم "برائت از مشرکین" را که از سوی جمهوری اسلامی ایران به مراسم حج اضافه شده مصداقی از این سیاستبازی دانسته و میگوید: «اساسا این شعار برائت از مشرکین از کجا آمده؟ مگر در زمان پیغمبر اسلام یا در گذشته در زمان خلفای راشدین، قرن اول و دوم هجری، ما چیزی به نام برائت از مشرکین داشتیم؟ این در سنت حج نبوده. خود آقایان در رسالههایی که نوشتهاند، مراسم حجی که نوشتهاند، در کدامیک از این رسالهها نوشتهاند که برائت از مشرکین جزو مناسک حج است؟ حتی خود آیتالله خمینی یا دیگر مراجع امروز این را جزو مناسک حج نیآوردهاند. بنابراین این ایراد هست و دولت عربستان حق دارد اعتراض بکند.»
وی اما در مقابل عربستان را نیز بیتقصیر نمیداند چرا که اختلافات سیاسیاش با ایران را در مسئله حج دخالت داده است.
حج دیگر فقط یک حکم اولیه شرعی نیست
به نظر اشکوری امروز دیگر مثل صدر اسلام یا زمان امپراطوریهای اسلامی ملل مسلمان تحت قیمومت یک دولت واحد نیستند. او میگوید از آنجا که الان مفهوم دولت جدید به میان آمده و مسئله منافع ملی و تمامیت ارضی مد نظر است دیگر نمیتوان گفت عربستان حق ندارد مانع انجام فریضه حج بخشی از مسلمانان شود.
او میگوید: «ما دولتی داریم به نام دولت عربستان که خودش را خادمالحرمین میداند و متصدی حرم مکه و مدینه است. از سوی دیگر هم حدود ۵۰ کشور اسلامی داریم و دولتهای دیگر را هم داریم که مسلمانان آنجا هر سال برای حج تمتع و یا حج عمره به مکه میآیند. در اینجاست که هم دولتی که میزبان است و هم دولتهایی که میهمان هستند، هر دو با توجه به منافع و مقتضیات و شرایطشان میتوانند تصمیم بگیرند. مثلا دولت ایران میتواند به ایرانیها بگوید امسال ما این مشکلها را داریم و حاجیها نباید به مکه بروند. این حق را دارد، برای اینکه امروز دیگر ما پدیدهای به نام دولت و قدرت و مفهومی به نام منافع ملی داریم.»
به نظر این پژوهشگر دینی وقتی دولت میزبان یا میهمان بگوید مردم نمیتوانند امسال به حج بروند، دیگر حج بر مسلمانان آن کشور واجب نیست.
برخوردهای فرقهای شیعیان ایرانی
یکی دیگر از ایراداتی که عربستان در مورد ایرانیان مطرح میکند، انجام اعمالی است که در حج جایز نیست مثل قرائت قرآن با صدای بلند یا شعار دادن هنگام مناسک حج.
حسن یوسفی اشکوری در این باره میگوید: «من خودم ۳۵ سال پیش، در همین دوران جمهوری اسلامی، به مکه رفتم و همین مسائل را خودم آنجا دیدم. در مراسم طواف کعبه برای پهلوی شکسته حضرت فاطمه گریه میکنند. در مراسم عرفات برای امام حسین و امام حسن گریه میکنند و تلویحا به قاتلانشان لعن میفرستند. یا مثلا با اینکه خود مراجع شیعه هم میگویند آنجا شما میتوانید پشت سر امام اهل سنت نماز بخوانید، ولی یک عده نمیخوانند. هنگامی که در مسجدالحرام نماز اعلام میشود، یک دفعه میبینید که شیعیان از صفها دارند جدا میشوند. از صف مسلمانان، از صف نماز، از صف اطراف مسجدالحرام خارج میشوند، پشت به نماز میکنند. حالا ما شیعیان آن قدر به نماز اول وقت و نماز جماعت بها نمیدهیم، ولی اهل سنت روی این مسائل بسیار قاطع هستند و بسیار برایشان مهم است. وقتی شما از صف نماز جماعت خارج میشوید و پشت به صف نماز جماعت میکنید، خب معلوم است که اهل سنت تحریک میشوند.»
بیشتر بخوانید: لغو حج ایرانیها؛ خواستههای ایران در تقابل با محدودیتهای عربستان
اشکوری میگوید اگر یک ناظر بیرونی برای تهیه یک گزارش بیطرفانه به مراسم حج برود کاملا متوجه میشود که شیعیان و به طور خاص شیعیان ایرانی از بقیه مسلمانان کاملا متمایز هستند و کارها و رفتارهایی را میکنند که حتی سایر شیعیان هم آنها را انجام نمیدهند.
او میگوید: «در ایران چون قضیه خیلی سیاسی شده، این رفتارها هم تشدید شدهاند. وگرنه شیعیان که منحصر به ایران نیستند، دهها میلیون شیعه در جاهای دیگرهم هستند. شیعیان عراق هم میروند، شیعیان پاکستان یا جاهای دیگرهم میآیند. آنها هم البته به دلیل مسائل فقهی مشکل دارند ولی این قدر تشدید نشده، بهخاطر اینکه اینجا با منافع دولت ایران گره خورده است.»
به عقیده این پژوهشگر دینی این گونه اعمال حساسیتبرانگیز به مرور زمان تبدیل به دشمنی میشود و نه تنها نفعی ندارد بلکه ضرر هم خواهد داشت.