یک سفر تبلیغاتی در رابطه با آلودگی هوا
۱۳۸۶ شهریور ۵, دوشنبه
دولت چین روش ساده‌ای را برای بهبود کیفیت آب و هوایی در این کشور انتخاب کرده‌است: از هفته‌ها‌ی گذشته، براساس زوج یا فرد بودن رقم آخر پلاک هر ماشین، ممنوعیت حرکت اتومبیل‌ها در روزهای معینی مقرر شده است: در روزهایی که پلاک‌های زوج اجازه‌ی حرکت دارند، ماشین‌های پلاک فرد باید در گاراژ خانه‌ها بمانند و برعکس. در آستانه‌ی مسابقات المپیک، پکن قصد دارد، با بازداشتن ۳ / ۱ میلیون ماشین سواری از حرکت، کیفیت هوای این شهر را در کوتاه مدت بهبود بخشد و چهره‌ی زیبایی از این شهر، در عرصه جهانی ارائه دهد.
اما نمی‌توان تنها با اتکا به چنین روش‌هایی در طولانی مدت به کاهش آلودگی‌های هوایی کمک شایانی کرد. مرکل یک هدف اصلی‌اش از سفر به چین را پرداختن به موضوعات زیست‌محیطی اعلام کرده است. مرکل می‌خواهد در دیدارهایش با سران چین زمینه‌ای را فراهم کند، تا چین به سیاست‌های محیط زیستیِ کنفرانس وضعیت آب و هواییِ سازمان ملل در بالی تن دهد.
مرکل پیک خوبی برای دفاع از محیط زیست نیست
سازمان‌های محیط زیستی مرکل را زیر فشار قرار داده‌اند، تا در این سفر نتایج مطلوبی به دست آورد. کارستن اسمید، یکی از کارشناسان محیط زیستِ "جبهه‌ی سبز" (Greenpeace) می‌گوید: «ما در چین شاهد رشد اقتصادی بیش از ۱۰ درصد هستیم، که به‌شکل غم‌انگیزی با افزایش تولید گاز کربنیک پیوند خورده است.» اسمید پیشنهادهای مرکل را چندان متقاعدکننده نمی‌داند. او می‌گوید: «در حالی که آنجلا مرکل هنوز نتوانسته است سیاست‌های صحیح محیط زیستی را در آلمان اجرا کند، چگونه می‌تواند کشور چین را موظف به اتخاذ سیاست‌های درست در زمینه‌ی محیط زیست کند؟» او به نشست هیئت وزیران در مِزِبرگ (Meseberg) اشاره می‌کند، که در آن وزیر محیط زیست، گابریل، اعلام کرد، تا سال ۲۰۲۰ آلمان نمی‌تواند برنامه کاهش ۴۰ درصدی تولید آلاینده‌های زیست محیطی را محقق کند، همان برنامه‌ای را که خود وزیر محیط زیست آن را "جهشی بزرگ" می‌خواند.
اسمید می‌گوید: «دولت آلمان هنوز نتوانسته است، اهداف مشخص خود را تحقق بخشد و این چینی‌ها را بدبین و مشکوک می‌کند.» او سفر مرکل به چین را سفری سمبولیک و نمایشی می‌دانند و آن را "سیاست نمایشی" نام‌گذاری می‌کند. اسمید می‌گوید: «امروزه با شعارهای محیط زیستی می‌توان خوب رأی آورد و خانم مرکل هم دارد همین کار را می‌کند. متأسفانه سیاست‌های او در رابطه با محیط زیست، تماماً حرف است تا عمل.»
چین، بزرگترین تولیدکننده‌ی گازهای گل‌خانه‌ای در جهان
رشد اقتصادی و مبارزه با فقر الویت‌های اول دولت چین هستند. اما از سال ۲۰۰۶، چین به عنوان بزرگترین تولید کننده‌ی گاز دی‌اکسید کربن در سطح جهان شناخته شده است.
چین خود را کشوری در حال توسعه معرفی می‌کند و منصفانه نمی‌داند که رشد اقتصادی‌اش را به خاطر مسائلی مانند کنترل آلودگی‌های زیست محیطی متوقف کند. افزون بر این، چین معتقد است، باید مسئله‌ی آلودگی هوا را نسبی دید و این امر را نیز در نظر گرفت، که چین پر جمعیت‌ترین کشور جهان است. مقامات این کشور این‌گونه استدلال می‌کنند، که میانگین تولید دی‌اکسیدکربن بوسیله‌ی هر چینی سالانه ۳تن است. در حالی که این رقم در رابطه با هر شهروند اروپایی چیزی بالغ بر ۱۰ تن می‌شود.
چین و بازار خوب انرژی‌های جایگزین برای آلمانی‌ها
استفاده از انرژی های دیگری چون انرژی بادی، انرژی خورشیدی و منابع بیولوژیک تنها حدود ۲ درصد تولیدات برقی چین را تشکیل می‌دهد. با وجود این، آلمانی‌ها بازار چین را در زمینه‌ی تجارت انرژی‌های تجدیدپذیر مناسب می‌بینند. میلان نیچکه، رئیس اتحادیه انرژی‌های تجدیدپذیر در آلمان، می‌گوید: «ما از تصمیم چین برای استفاده از انرژی‌های جایگزین استقبال می‌کنیم.» تولیدکنندگان آلمانیِ دستگاههای انرژی بادی، از چند سال پیش در چین مشغول به‌کار هستند. شرکت نوردکس (Nordex AG)، اولین تولید کننده دستگاههای تولید انرژی از باد در چین است. توماس ریچتریش مدیرعامل این شرکت معتقد است، در سال‌های آینده چین به بزرگترین بازار انرژی‌های بادی در دنیا تبدیل خواهد شد. او می‌گوید: «ما شاهد افزایش شدید شعور محیط زیستی در چین هستیم، چیزی که منجر به رشد بازار انرژی‌های تجدیدپذیر شده‌است.»
ش