«Agisra» انجمن مشاوره و راهنمايی برای زنان مهاجر و پناهنده

فعاليت های اين انجمن بسيار گسترده است و زنانی که با آن همکاری می کنند تمام کوشش و توان خود را برای حل مشکلات زنان مهاجر بکار می برند. خانم بهشيد نجفی، يکی از بنيانگذاران «Agisra»، در مورد ايده ی ايجاد اين انجمن می گويد:

”ايده ای که ما از ابتدا داشته ايم، اين بوده که يک انجمنی تشکيل بدهيم که به زنان مهاجر و پناهنده کمک کرده و آنها را راهنمايی کند و به مشاوره با آن بپردازد و همچنين در مواردی روان ـ درمانی کند”.

در تشکل «Agisra» زنان مليت های مختلف گرد آمده اند تا هرکدام بسته به توانايی ها و از همه مهمتر زبانی که به آن آشنايی دارند به ياری زنانی بشتابند که گذشته از معضلاتی که يک زن در جامعه با آن روبروست، با مشکل خارجی بودن، ندانستن زبان و نشناختن قوانين نيز روبرو هستند:

”چون من ايرانی هستم و اينجا کار می کنم، به همين خاطر نيز بسياری از خانم های ایرانی نزد ما می آيند. من همکاری دارم از برزيل که به اسپانيايی و پرتقالی صحبت می کند که در نتيجه بسياری از زنان آمريکای جنوبی و اسپانيايی يا پرتقالی پيش او می روند و يا همکاری که ترک است و خانم های ترک زبان به او مراجعه می کنند. در حقيقت بسيار مهم است که چه کسی در اينجاست، چون زنانی که مشکل دارند متوجه می شوند که کسی در اينجا همزبانشان است و مشکلاتشان را می داند و به همين خاطر به اينجا مراجعه می کنند. در واقع ما برای تمام زنان مهاجر و پناهنده فعاليت می کنيم، صرفنظر از نوع مذهب و اقامتشان”.

از خانم نجفی درباره ی مشکلات خانم های ايرانی که به آلمان آمده اند، پرسيدم:

”خانم های ايرانی که به اين کشور آمده اند، بسياری شان مشکل پناهندگی و اقامت دارند. يعنی بفرض به دليل ازدواج به اين جا آمده اند، ولی متاسفانه اقامتشان در دو سال اول ازدواج وابسته به شوهرشان است. پيش آمده که در اين دو سال از طرف همسرشان با خشونت روبرو شده اند و مجبور به جدايی شده يا در مواردی به پليس مراجعه کرده اند و پليس نيز آنها نزد ما فرستاده است”.

آنچه تشکل زنان «Agisra» به دنبالش است، نه تنها کمک به تک تک زنان در مواردی مثل گرفتن وکيل، همراهی با آنان در اداره ی کمک های اجتماعی و يا دادگاهها، بلکه مهمتر از آن بردن آگاهی به ميان اين زنان است. خانم نجفی تاکيد می کند که:

”در حقيقت آنچه برای ما مهم است، دفاع از حقوق بشر برای زنان می باشد. و اين مهمترين کاری ست که ما انجام می دهيم. منتها اين دفاع از حقوق بشر برای زنان می تواند در يک مورد کمک يا راهنمايی و يا مشاوره ای مشخص برای يک زن باشد”.

و در موارد ديگر آشنايی آنها با حقوقی ست که از آن می توانند برخوردار باشند. اين انجمن با شرکت در مصاحبه ها، با نوشتن مقالات متعدد، برگزاری سخنرانی و تماس با سازمانها و تشکل های ديگری که برای حقوق بشر و برای حقوق زنان مبارزه می کنند، تا بحال گامهای بسيار موثری برداشته است:

”هدف اصلی ما اين است که فضای سياسی ـ اجتماعی را برای همه ی زنان بهتر کنیم. حتا برای آن زنانی که اصلا پيش ما نمی آيند، آن زنانی که اصلا ما را نمی شناسند و به ما مراجعه نمی کنند. برای همين يکی از مهمترين اهداف ما تغيير وضعيت اجتماعی و سياسی جامعه است”.

از جمله این اقدامات تلاش برای تغيير قانون پناهندگی برای زنان مهاجر می باشد. که در سال ۹۳ به هنگام آغاز فعاليت «Agisra» بکلی از شکل امروز آن متفاوت بود:

”در واقع قانون اقامت در سال ۹۳، زمانی که ما اين کار را شروع کرديم، به مدت ۴ سال بود. يعنی مدت ۴ سال يک زن می بايست با شوهرش زندگی می کرد و اقامت وی در طول اين ۴ سال وابسته به همسرش بود. خوشبختانه در سال ۲۰۰۰ اين قانون تغيير کرد که برای ما اين تغيير قانون موفقيت بسيار خوبی بود”.

نه فقط در زمينه ی مسایل مربوط به پناهندگی، بلکه در زمينه ی مبارزه با خشونت خانگی عليه زنان نيز «Agisra» قدمهای مثبت و پراهميتی برای کمک به زنان برداشته است. بدين معنا که:

”مدت ۲ سال است قانونی در آلمان تصويب شد، که زنهايی که خشونت خانگی بر آنها اعمال می شود، می توانند در خانه بمانند و همسرانشان که دست به خشونت زده اند مجبور به ترک خانه هستند. تا آنموقع برعکس بود. تا آنموقع هميشه مردها در خانه می ماندند و زنها و بچه ها مجبور به ترک خانه شده و پناه به خانه های امن می بردند. و در حال حاضر چه زنی از همسرش شکايت بکند يا نکند، پليس موظف به ارائه شکايت است که اين مرد صددرصد به دادگاه خوانده می شود”.

فعاليت های «Agisra» اکنون مورد حمايت فکری، مالی و احترام بسياری از نهادهای دولتی، انجمن های خيريه و تشکل های زنان است. بطوريکه نه فقط وکلای بسياری با اين سازمان همکاری می کنند، بلکه اداره ی کودکان و نوجوانان، اداره ی تامين کمک های اجتماعی و اداره ی کار و بسياری ديگر از تشکل های مستقل زنان دست کمک به سوی فعالين اين انجمن دراز کرده اند. و بدين ترتيب «Agisra» به تشکيلاتی در شهر کلن تبديل شده که سالانه ۴۰۰ الی ۵۰۰ زن به آنجا مراجعه می کنند و از کمک های آن برخوردار می شوند.