آنگلا مرکل و پایان یک مرحله

"قدرتمند‌ترین زن جهان"، "نخستین صدراعظم زن آلمان"، "صدراعظم آمریکایی‌ها"، "رهبر اتحادیه اروپا"، دخترک هلموت کهل" – اینها برخی از لقب‌هایی است که آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان و رهبر حزب دموکرات مسیحی آلمان یدک می‌کشد.

او روز ۱۶ آذر (۷ دسامبر) در کنگره دموکرات‌مسیحی‌ها آخرین سخنرانی خود را به عنوان رهبر حزب ایراد کرد و علاوه بر برشمردن موفقیت‌های حزب در دوران ریاست او تاکید کرد: «من برای صدراعظم شدن زاده نشدم، من همیشه آرزویم این بوده که در مشاغلی که به‌عهده می‌گیریم آبرومندانه عمل کنم و آنها را آبرومندانه ترک کنم».

وقتی که آنگلا دورتئا کاسنر (Angela Dorothea Kasner) در روز ۱۷ ژوئیه ۱۹۵۴ در خانواده‌ای مذهبی در شهر هامبورگ زاده شد، هیچ‌کس فکر نمی‌کرد که او روزی صدراعظم آلمان و یکی از قدرتمندترین سیاستمداران جهان شود.

پدرش، هورست کاسنر، کشیش مسیحی پروتستان و مادرش، هرلینده کاسنر، دبیر رشته‌های لاتین و انگلیسی بود.

کاسنرها چند ماه پس از تولد آنگلا به آلمان شرقی مهاجرت کردند و در روستای کویتسوو واقع در ایالت براندنبورگ اقامت گزیدند.

آنگلا در دوران دبیرستان در رشته‌های ریاضیات و زبان روسی زبانزد بود.

او در سال ۱۹۷۳ تحصیل در رشته‌ی فیزیک را در دانشگاه لایپزیگ آغاز کرد و پس از پنج سال فوق لیسانس گرفت و در سال ۱۹۸۶ در همین رشته موفق به دریافت مدرک دکترا شد.

آنگلا کاسنر در سال ۱۹۷۴ با اولریش مرکل که دانشجوی رشته‌ی شیمی بود آشنا شد و ۱۹۷۷ با او ازدواج کرد. این وصلت تنها پنج سال دوام آورد اما پس از جدایی، آنگلا نام شوهر خود را حفظ کرد.

آشنایی آنگلا مرکل با یوآخیم زاور در آکادمی علوم آلمان شرقی در سال ۱۹۹۸ به ازدواج انجامید ولی آنگلا این بار از پذیرفتن نام فامیل شوهرش خودداری کرد.

صدراعظم آلمان از دو پیوند زناشویی خود فرزندی ندارد.

فعالیت سیاسی

آنگلا مرکل از دوران نوجوانی با شاخه‌ جوانان حزب "اتحاد سوسیالیستی آلمان" (FDJ) که حزب حاکم آلمان شرقی بود همکاری می‌کرد اما هرگز در این حزب یا احزاب دیگری که اجازه‌ی فعالیت داشتند عضو نشد.

او خود می‌گوید که در FDJ مسئول فعالیت‌های فرهنگی بوده اما برخی از شاهدان گفته‌اند که او در بخش تبلیغات شاخه‌ی جوانان حزب حاکم فعال بوده است.

پس از زمزمه‌های شکست بلوک شرق و فروپاشی نظام سوسیالیستی وابسته به اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۸۹ مرکل به گروه "بیداری دموکراتیک" (Demokratischer Aufbruch) پیوست و در دوران گذار و پیش از اتحاد دو آلمان، به عضویت حزب دموکرات مسیحی درآمد. 

مرکل سپس با سرعتی کم‌مانند پله‌های ترقی را طی کرد: ابتدا به مجلس راه یافت و در سال ۱۹۹۱ هلموت کهل، صدراعظم دموکرات مسیحی وقت، او را به پست "وزارت زنان و جوانان" و از سال ۱۹۹۴ به پست "وزارت محیط زیست" گماشت.

او بین سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰ دبیرکل حزبش بود و در سال ۲۰۰۰ رهبری حزب را به‌عهده گرفت.

آنگلا مرکل از سال ۲۰۰۵ تاکنون صدراعظم آلمان است.

یکی از محبوب‌ترین سیاستمداران جهان

اوایل اکتبر سال جاری مرکز تحقیقات پیو، یک اندیشکده آمریکایی مستقر در واشنگتن، نتایج یک نظر‌سنجی گسترده در مورد میزان اعتبار رهبران پنج کشور جهان را منتشر کرد.

آنها از پرسش‌شوندگان ۲۵ کشور خواسته‌ بودند در مورد میزان اعتماد خود به رئیس‌جمهور آمریکا دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور روسیه ولادمیر پوتین‌، رئیس‌جمهور فرانسه امانوئل مکرون، صدراعظم آلمان آنگلا مرکل و رئیس‌ دولت چین شی جین‌پینگ اظهارنظر کنند.

نتیجه این نظرسنجی که بیش از ۲۶ هزار نفر در آن شرکت کردند نشان داد که صدراعظم آلمان از روسای جمهوری آمریکا و روسیه اعتبار بیشتری دارد.

 ۵۲ درصد پرسش‌شوندگان گفته‌اند که به مرکل اعتماد دارند و بر این باورند که سیاست‌های او برای جهان خوب است.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

برخی از کارشناسان علت این محبوبیت را در سیاست‌های مرکل در سال‌های اخیر به‌ویژه در رابطه با بحران پناهجویی و آینده‌ی اروپا می‌دانند. 

صدراعظم آلمان از طرفداران پروپاقرص اتحادیه اروپا و مخالف "خودخواهی ملی‌گرایانه" است. او بین "ملی‌گرایی" و "میهن‌دوستی" تفاوت قائل است و معتقد است که میهن‌دوستی نباید باعث شود که افراد، منافع خود را با زیر پا گذاشتن حقوق دیگر ملت‌ها تامین کنند.

مرکل در آخرین سخنرانی خود به عنوان رهبر حزب نیز از جانشین خود خواست، به ارزش‌های معنوی حزب، که به گفته‌ی او مسیحی و دموکراتیک هستند، پایبند باشد. او در این راستا گفت: «ما هرگز کسی را به حاشیه نمی‌رانیم و محروم نمی‌کنیم، ما هرگز کسی را تحقیر نمی‌کنیم، ما به کرامت همه‌ی انسان‌ها به صورت برابر احترام می‌گذاریم، ما هرگز کسی را علیه دیگری تحریک نمی‌کنیم، ما به تمامی هموطنانمان خدمت می‌کنیم».

مرکل در سال ۲۰۱۵ نیز بر پایه همین اعتقاد گفت: «ما از عهده‌ی پذیرش پناهجویان برمی‌آییم». پس از آن بود که بیش از یک میلیون پناهجو به آلمان راه یافتند و به گفته‌ی برخی ناظران، روزنه‌ای برای انتقاد به مرکل از جانب راست‌گرایان پوپولیست و گروه‌های نژادپرست و شبه‌فاشیست گشودند.

اما مرکل هنوز هم معتقد است که تصمیمش درست بوده و "یک دموکرات‌مسیحی نباید از کمک به‌دیگران دریغ کند، به‌ویژه در دوران نیاز".