وداع آلمان با صنعت ۲۰۰ ساله زغالسنگ
۱۳۹۷ آذر ۳۰, جمعهزغالسنگ زمانی در آلمان نشانه موتور اقتصاد کشور به شمار میرفت. نقش صنایع زغالسنگ در اقتصاد تعیینکننده بود و به آن "طلای سیاه" میگفتند. معدنچیان آلمان پیش از سال ۱۹۵۸حدود ۱۲۳ میلیون تن زغالسنگ در این کشور تولید کردند و در آن زمان ۶۱۰ هزار نفر در این حوزه مشغول به کار بودند. تولید زغالسنگ در ایالتهای نوردراین وستفالن و زارلند بسیار گسترده بود.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
منطقه روهر در ایالت نوردراین وستفالن به مرکز زغالسنگ کشور تبدیل شد و در این منطقه فرهنگ خاص معدمچیان بوجود آمد که مردم آلمان آن را به خوبی میشناسند.
اما بعدها سقوط قیمت نفت و واردات زغالسنگ ارزان قیمت از خارج صنایع زغال سنگ آلمان را به چالش کشید و دچار بحران کرد. در سال ۲۰۱۴ تولید زغالسنگ به پنج میلیون و ۷۰۰ هزار تن در سال رسید. سال ۲۰۰۷ آلمان مجبور شد کمک دولتی (سوبسید) به این بخش از اقتصادی بکند و تصمیم گرفت تا پایان سال ۲۰۱۸ این بخش از صنایع تعطیل شود. روز ۲۱ دسامبر مراسم رسمی وداع با این صنعت مقرر شده و آخرین معدن زغال سنگ در بوتروپ بسته میشود.
در مراسم وداع با زغالسنگ فرانک والتر شتاینمایر، رئیس جمهور آلمان و ژان کلود یونکر رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا و آرمین لاشت، نخستوزیر ایالت نوردراین وستفالن که خود از یک خانواده معدنچی برخاسته، شرکت خواهند کرد.
مختصری درباره استخراج زغالسنگ آلمان
در آلمان مدارکی وجود دارند که نشان میدهند که در قرن ۱۳ میلادی استخراج زغالسنگ آغاز شده است. اما تولید زغالسنگ صنعتی در قرن نوزدهم آغاز شد و پیشرفتهای صنعتی و اختراع ماشین آلات جدید استخراج زغالسنگ را سهلتر کرده و تولید فولاد را هم زغالسنگ باکفیت میسر کرد.
در سال ۱۸۵۳ حدود دو میلیون تن زغالسنگ تولید میشد اما صد سال بعد این مقدار به ۱۵۰ میلیون تن رسید. در سال ۱۹۸۰ معادن آلمان که زمانی تعداد آن به ۱۴۰ معدن میرسید به ۳۹ معدن کاهش پیدا کرد. این مقدار در سال دو هزار میلادی به ۱۲ معدن رسید.
تعداد معدنچیان آلمان نیز در سال ۱۹۵۷ بیش از ۶۱۰ هزار نفر بود اما در سال ۱۹۷۰ این مقدار به ۲۵۰ هزار نفر رسید. در سال ۱۹۹۴ این تعداد حتی به صد هزار نفر تقلیل یافت.
وداع با زغالسنگ اما به معنای پایان تولید برق با این محصول نخواهد بود زیرا آلمان زغالسنگ داخلی را با زغالسنگ ارزان قیمت دیگر کشورها جایگزین خواهد کرد.