اجلاس مجمع جهانی اقتصاد در شهر داووس
۱۳۸۷ بهمن ۷, دوشنبه
به رغم شمار بسیار زیاد شرکت کنندگان ِ امسال در مجمع جهانی اقتصاد، وظایف این مجمع را با دشواری می توان بر شمرد. قرار است در این مجمع راهکاری برای بحران کنونی مالی و اقتصادی پیدا شود.
البته از همان مقدمات برگزاری این مجمع پیداست که صرفه‌جویی یکی از هدف های این مجمع است. در این همایش دیگر مثل گذشته از میزهای غذا که روی‌شان از جمله خاویار و بهترین شامپاین های جهان باشند، خبری نیست.
سران و نخست‌وزیران کشورهای توانمند اقتصاد جهان قرار است هم چگونگی مبارزه با بحران کنونی را پی ریزند و هم ساختاری جدید برای زمانی بیابند که بحران اقتصادی و مالی خاتمه یافته است. و در آفرینش این نظم نوین جهانی ست که دیدگاه ها و انتظارات کشورها بسیار متفاوت می‌گردند.
آلکسیس پاساداکیس، یکی از آعضای گروه ِ ضد جهانی گردانی با نامِ "اَتَک"، در این مورد می گوید: «اگر چگونگی پیشرفت ِ بحران جهانی ِ اقتصادی را بررسی کنیم متوجه این نکته می شویم که افرادی که در این اجلاس حضور دارند، همان افرادی هستند که مسئولیت بوجود آمدن این بحران را به گردن دارند. اکنون آنها در این اجلاس حضور یافته اند تا راهکاری بیابند که چگونه می توان مخارج این بحران را به پای مردم جهان نوشت، به پای همان هایی که بخاطر جهانی شدن اقتصاد بیشترین صدمه‌ها را از این سیستم دیده اند.»
البته همه کارشناسان این گونه انتقادآمیز با این مجمع برخورد نمی کنند. هانس ورنر زین، رئیس انستیتوی "اینفو" در شهر مونیخ بر این نظر است که این مجتمع می تواند راهکارهای مناسبی پیشنهاد کند و ادامه می دهد: «راهکارهایی در مورد چگونگی حل بحران مالی. در این مجمع افراد مهمی حاضر هستند. مثلا روسای کشورهای هشت کشور بزرگ صنعتی و یا ۲۰ کشور بزرگ صنعتی جهان. در این مجمع نمایندگانی نیز از دیگر کشورهای جهان حضور دارند. به همین جهت مفید است که دیدگاه های مختلف شنیده شوند و در مورد هر یک گفت‌و‌گو شود.»
آنچه از هم اکنون مشخص است این است که اجلاس مجمع جهانی اقتصاد در شهر داووس از نظر تنوع در دیدگاه هایی که قرار است مطرح شوند کمبودی ندارد. در ۵۷ جلسه بحث و گفت‌و‌گو، موضوع هایی بس متنوع مطرح خواهند شد.
اما این که آیا این مجمع خواهد توانست راهکاری برای حل بحران مالی جهانی پیشنهاد کند که با موافقت همه شرکت کنندگان نیز روبرو گردد، و یا ساختاری جدید برای زمانی بیابد که بحران اقتصادی و مالی خاتمه یافته است، جای تردید دارد.