1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

اعتراض به تهدید روزنامه‌نگاران خارج از کشور

میترا شجاعی۱۳۹۲ مهر ۱۵, دوشنبه

۶۰ روزنامه‌نگار ایرانی خارج از کشور به تهدید خانواده‌های روزنامه‌نگاران در داخل ایران اعتراض کرده‌اند. سازمان گزارشگران بدون مرز نیز پیشتر این امر را "گروگان‌گیری" دانسته بود.

https://p.dw.com/p/19vZK
عکس: picture-alliance/dpa

بعد از انتشار خبر تهدید مسیح علی‌نژاد، روزنامه نگار آزاد ساکن لندن از سوی خبرنگار صدا و سیمای جمهوری اسلامی به شکایت قضایی و نیز احضار و بازجویی خانواده آرش سیگارچی، خبرنگار بخش فارسی تلویزیون صدای آمریکا، سازمان گزارشگران بدون مرز و نیز ۶۰ روزنامه‌نگار ایرانی در دو بیانیه جداگانه نسبت به این گونه اقدامات اعتراض کردند.

در بیانیه‌ای که ۶۰ روزنامه‌نگار آن را امضا کرده‌اند، این گونه اقدامات تلاشی برای "تحدید آزادی بیان روزنامه‌نگاران و تحت‌الشعاع قرار دادن کوشش‌های آنان برای اطلاع‌رسانی پیرامون وضعیت ایران" عنوان شده است.

ویسندگان این بیانیه همچنین با اشاره به آزاد شدن برخی از زندانیان سیاسی در روزهای اخیر این آزادی‌ها را نشانه‌ای برای امید به بهبود شرایط دانسته و اظهار کرده‌اند که انتظار داشته‌اند در دولت جدید دیگر به روزنامه‌نگاران به چشم تهدید نگاه نشود.

پدر، مادر و همسر آرش سیگارچی به وزارت اطلاعات گیلان احضار شده‌اند
پدر، مادر و همسر آرش سیگارچی به وزارت اطلاعات گیلان احضار شده‌اندعکس: DW/M. Müller

در ادامه این متن آمده است: «اما به نظر می‌رسد که اتفاقات اخیر و مشکلاتی که برای مسیح علی‌نژاد و آرش سیگارچی به وجود آمده٬ نشان‌دهنده عزمی برای تنگ‌کردن عرصه بر روزنامه‌نگاران است».

روزنامه‌نگاران امضاکننده این بیانیه در پایان اظهار امیدواری کرده‌اند که فشار بر روزنامه‌نگاران ایرانی و خانواده‌های آنها متوقف شود و نیز روزنامه‌نگاران زندانی آزاد شوند.

اقدام جمهوری اسلامی "گروگان‌گیری" است

سازمان گزارشگران بدون مرز نیز طی بیانیه‌ای تهدید مسیح علی‌نژاد و احضار و بازجویی خانواده آرش سیگارچی را محکوم کرده است.

این سازمان غیردولتی اقدام جمهوری اسلامی در احضار و تهدید خانواده‌های روزنامه‌نگاران ایرانی خارج از کشور را نوعی "گروگان‌گیری" دانسته و تصریح کرده که جامعه جهانی باید در برابر این "حمله‌ی از راه دور" واکنش نشان دهد.

بشنوید: گفت و گو با رضا معینی

رضا معینی مسئول بخش ایران سازمان گزارشگران بدون مرز در گفت و گو با دویچه‌وله تصریح می‌کند که اگر این تهدیدها و به شکل مشخص این "گروگانگیری" از سوی حکومت رسمیت بیابد، جمهوری اسلامی می‌تواند در معرض شکایات متعدد در خارج از کشور باشد.

اتفاقی که برای خانواده آرش سیگارچی در ایران افتاده، اتفاق تازه‌ای نیست. از حدود دو سال قبل ابتدا خانواده‌های خبرنگاران بخش فارسی بی‌بی‌سی و بعدتر خبرنگاران رادیو فردا از سوی نهادهای امنیتی تهدید و احضار شده و مورد بازجویی قرار گرفتند.

مسیح علی‌نژاد از سوی یک خبرنگار صدا و سیما تهدید به شکایت قضایی شده است
مسیح علی‌نژاد از سوی یک خبرنگار صدا و سیما تهدید به شکایت قضایی شده استعکس: Masih Alinejad

آقای معینی می‌گوید گزارشگران بدون مرز فهرستی از ۷۰ روزنامه‌نگار ایرانی مقیم خارج از ایران دارد که خانواده‌هایشان و یا خودشان از سوی نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی تهدید شده‌اند.

مسئول بخش ایران گزارشگران بدون مرز می‌گوید این فهرست در اختیار نهادهای بین‌المللی و نیز احمد شهید گزارشگر ویژه حقوق بشر برای ایران قرار داده شده است.

زندان و بازداشت و احضار به خاطر اطلاع‌رسانی

رضا معینی با اشاره به مورد آرش سیگارچی تاکید می‌کند که این اولین بار نیست که خانواده‌های خبرنگاران تلویزیون صدای آمریکا در ایران تهدید شده‌اند. او می‌گوید: «در مورد خانم ماه‌منیر رحیمی مادر ۸۵ ساله ایشان را روی صندلی چرخدار احضار، بازجویی و تهدید کرده‌اند. این کار غیرانسانی‌ست و عملاً در ایران هم می‌تواند جرم محسوب شود. از آنجایی که این بی‌پناهی و این تنهایی روزنامه‌نگاران مسئله‌ای جدی است، باید در این مورد صحبت کرد و گفت. دولت جدید اگر می‌خواهد بر مبنای اعتدال کارهای خود را پیش ببرد، در درجه نخست احترام گذاشتن به قوانین است».

آقای معینی آزادی برخی از زندانیان سیاسی در روزهای اخیر را اقدامی مثبت و نشانه‌ای امیدوارکننده می‌داند، هرچند تاکید می‌کند که همه‌ی این روزنامه‌نگاران باید آزاد شوند چرا که به گفته او احکام صادرشده علیه آن‌ها در دادگاه‌های غیرقانونی و بدون امکان دفاع بوده است.

رضا معینی اضافه می‌کند: «واقعیت این است که بیش از ۳۰۰ روزنامه‌نگار و وب‌نگاری که در طی این سال‌ها، یعنی از خرداد ۱۳۸۸ تا امروز، بازداشت، زندانی، محاکمه و محکوم شده‌اند، نمی‌تواند صرفاً برای فعالیت سیاسی باشد، فعالیت اطلاع‌رسانی بوده و ما می‌توانیم در هر موردی مشخصاً، اگر دادگاه عادلانه‌ای باشد، حاضر شویم و ثابت کنیم که جرم آنها فعالیت سیاسی نبوده بلکه اطلاع‌رسانی بوده است»