اقتصاد، چالش محوری در انتخابات میاندورهای آمریکا
۱۳۸۹ آبان ۱۲, چهارشنبهدکتر منصور فرهنگ، کارشناس روابط بینالملل و نماینده پیشین ایران در سازمان ملل در گفتگو با دویچهوله تاکید میکند که رایدهندگان آمریکایی بیشتر از روی خشم و نگرانی با اوباما مخالفت کردهاند و بدیلی ملموس و عینی برای حل مشکلات اقتصادی این کشور در ذهن خود ندارند.
دویچهوله: نشریه الحیات در تحلیلی نوشته که امکان دارد با جابجایی قدرت سیاسی در مجلس نمایندگان و سنای آمریکا، سناریوی بازیهای سیاسی در خاورمیانه دستخوش تغییر شوند. شما فکر میکنید شکست دمکراتها در انتخابات میاندورهای اخیر، میتواند سیاستهای اوباما در مورد ایران را تغییر دهد؟
منصور فرهنگ:
این انتخابات هیچ تغییر محسوسی در سیاست خارجی آمریکا ایجاد نمیکند. سیاست خارجی، مسائل عراق، افغانستان یا ایران در مبارزات انتخابات ریاست جمهوری هم موضوع اصلی نبود. اوضاع اقتصادی آمریکا، نرخ بیکاری نزدیک به ده درصد و سلب مالکیت از بیش از ده میلیون خانوار آمریکایی به دلیل عدم پرداخت اقساطشان، بحث محوری و تعیینکننده بود. بنابراین، انتخابات اخیر نیز تاثیر قابل توجهی در سیاست خارجی آمریکا نخواهد گذاشت.آیا جمهوریخواهان با پیروزی در انتخابات اخیر، میتوانند مشکلات اقتصادی را حل کنند و این موفقیت را پایدار سازند؟
بهطور کلی رای دهندگان مستقل که تعدادشان در برخی ایالتها از جمهوریخواهان و دمکراتها هم بیشتر است، اوضاع و احوال کنونی را در نظر میگیرند. انگیزه آنها برای رای دادن، تحلیل دراز مدت یا گذشته اوضاع اقتصادی نیست. آنها به وضع کنونی نظر دارند.
سنجش افکار عمومی آمریکا در پنجاه شصت سال گذشته نشان داده که همواره ارتباط تنگاتنگی بین اوضاع اقتصادی و مقبولیت زمامداران وجود دارد. وقتی اوضاع اقتصادی ضعیف است و مردم ناراحتند، بازنده کسانی خواهند بود که در قدرت هستند.
آقای اوباما چه پیامی از شکست حزب خود میتواند دریافت کند؟
کسانی که امروز به دمکراتها رای ندادهاند، از روی خشم و نگرانی اینکار را کردهاند، نه اینکه راه حل ملموس یا بدیلی برای اوباما داشته باشند. تی پارتی، نقش بسیار مهمی برای ایجاد انرژی و بالا بردن روحیه در میان رای دهندگان مستقل ایجاد کرد. این جنبش تا کنون بهطور کلی و ایدئولوژیک راجع به مشکلات آمریکا حرف زده ولی هیچ راهحل مشخصی برای مسائل جامعه آمریکا ارائه ندادهاست.اینها وقتی به کنگره بروند، دیگر نمیتوانند کلی بافی کنند. اگر با دمکراتها و اوباما برای پایین آوردن نرخ بیکاری همکاری نکنند، به همان سرنوشت جمهوریخواهان در سنا و مجلس نمایندگان دچار میشوند که در سال ۲۰۰۶ و ۲۰۰۸ به دمکراتها باختند.
محافظهکاران و تی پارتی از طرف دیگر، به اوباما انتقاد میکنند که به اندازه کافی اقتدار نخست آمریکا در سیاست جهانی را تامین نمیکند. آقای اوباما در دو سال بازمانده ریاست جمهوری خود، تحت تاثیر این انتقادها و فشارها قرار نخواهد گرفت؟
نخیر! احتیاط آقای اوباما در سیاست جهانی ربطی به انتخابات و رقابت احزاب ندارد. علت هم این است که حل مشکلات جهانی به انتخابات آمریکا مربوط نمیشود. مثلا آقای اوباما درموضوع خاورمیانه به نتیجهای رسیده که کلینتون در سالهای آخر قدرت خود به آن رسید. او متوجه شده که اختلاف بین اسراییل و فلسطین، راهحلی در حال حاضر ندارد و ایجاد انتطار زیاد در جهان اسلام و آمریکا، میتواند عملا به یاس منجر شود.
تکرار میکنم که کلید موفقیت جمهوریخواهان در انتخابات میاندورهای، اوضاع اقتصادی بود، البته آقای اوباما دو سال پیش، انتظارات جامعه آمریکا در امور داخلی و خارجی را بالا برد. جمهوریخواهان توانستهاند از شرایط ضعیف اقتصادی کنونی سود برند.
شما فکر میکنید جمهوری اسلامی از شکست دمکراتها در انتخابات میاندورهای چه سودی خواهد برد یا چه مانوری خواهد داد؟
نمیدانم، اما بهنظر من بهترین شانس جمهوری اسلامی برای دسا یافتن به راهحل مسالمتآمیز برای اختلافهای سیاسی یا پرونده هستهای، دوران اوباماست. اگر فردی دست راستی جانشین وی شود، موقعیت ایران برای گفتگو تضعیف میشود.
آقای اوباما از ایران دعوت به گفتگو کرد اما پاسخی نگرفت. البته نباید فراموش کرد که جمهوری اسلامی همواره نیاز مبرمی به دشمن دارد و بههمین دلیل شاید به نفع خود نبیند که اختلاف خود با آمریکا را حل کند.
مهیندخت مصباح
تحریریه: فرید وحیدی